Afbeelding van de auteur.

Ernest Hemingway (1899–1961)

Auteur van De oude man en de zee

791+ Werken 152,322 Leden 2,048 Besprekingen Favoriet van 672 leden
There are 2 open discussions about this author. See now.

Over de Auteur

Ernest Miller Hemingway was born in the family home in Oak Park, Ill., on July 21, 1899. In high school, Hemingway enjoyed working on The Trapeze, his school newspaper, where he wrote his first articles. Upon graduation in the spring of 1917, Hemingway took a job as a cub reporter for the Kansas toon meer City Star. After a short stint in the U.S. Army as a volunteer Red Cross ambulance driver in Italy, Hemingway moved to Paris, and it was here that Hemingway began his well-documented career as a novelist. Hemingway's first collection of short stories and vignettes, entitled In Our Time, was published in 1925. His first major novel, The Sun Also Rises, the story of American and English expatriates in Paris and on excursion to Pamplona, immediately established him as one of the great prose stylists and preeminent writers of his time. In this book, Hemingway quotes Gertrude Stein, "You are all a lost generation," thereby labeling himself and other expatriate writers, including F. Scott Fitzgerald, T.S. Eliot, and Ford Madox Ford. Other novels written by Hemingway include: A Farewell To Arms, the story, based in part on Hemingway's life, of an American ambulance driver on the Italian front and his passion for a beautiful English nurse; For Whom the Bell Tolls, the story of an American who fought, loved, and died with the guerrillas in the mountains of Spain; and To Have and Have Not, about an honest man forced into running contraband between Cuba and Key West. Non-fiction includes Green Hills of Africa, Hemingway's lyrical journal of a month on safari in East Africa; and A Moveable Feast, his recollections of Paris in the Roaring 20s. In 1954, Hemingway won the Nobel Prize in Literature for his novella, The Old Man and the Sea. A year after being hospitalized for uncontrolled high blood pressure, liver disease, diabetes, and depression, Hemingway committed suicide on July 2, 1961, in Ketchum, Idaho. (Bowker Author Biography) toon minder
Fotografie: Lee Samuels, Courtesy of the NYPL Digital Gallery (image use requires permission from the New York Public Library)

Reeksen

Werken van Ernest Hemingway

De oude man en de zee (1950) 30,714 exemplaren
En de zon gaat op (1926) 22,944 exemplaren
Afscheid van de wapenen (1929) 22,388 exemplaren
Voor wie de klok luidt (1940) 18,958 exemplaren
Amerikaan in Parijs (1964) 9,054 exemplaren
Hebben en niet hebben (1937) 4,089 exemplaren
In onze tijd (1925) 3,243 exemplaren
Eilanden in de golfstroom (1970) 2,795 exemplaren
De hof van Eden (1946) 2,521 exemplaren
Green Hills of Africa (1935) 2,277 exemplaren
Death in the Afternoon (1932) 2,158 exemplaren
Over de rivier en onder de bomen (1950) — Auteur — 1,962 exemplaren
Mannen zonder vrouwen (1927) 1,584 exemplaren
De waarheid in het ochtendlicht (1970) 1,507 exemplaren
De avonturen van Nick Adams (1925) 1,266 exemplaren
Ernest Hemingway on Writing (1984) — Auteur — 684 exemplaren
De gevaarlijke zomer (1960) 674 exemplaren
The Torrents of Spring (1926) 642 exemplaren
Alle verhalen (1938) 633 exemplaren
Kantlijn (1967) 571 exemplaren
Wie wint krijgt niets (1933) 466 exemplaren
The Essential Hemingway (1947) 408 exemplaren
The Short Stories Volume I (1777) — Auteur — 384 exemplaren
De sneeuw van de Kilimandzjaro (2004) 286 exemplaren
Mensen in oorlog de beste oorlogsverhalen (1942) — Redacteur; Introductie; Medewerker — 286 exemplaren
The Hemingway Reader (1952) 214 exemplaren
Complete Poems (Revised Edition) (1979) 172 exemplaren
The collected stories (1995) 169 exemplaren
Short Stories (1777) 152 exemplaren
Hills Like White Elephants (1928) 151 exemplaren
The Fifth Column (1938) 141 exemplaren
Hemingway on Fishing (2000) 135 exemplaren
A Clean Well Lighted Place (1933) 130 exemplaren
Under Kilimanjaro (2005) 116 exemplaren
Romanzi volume 1 (1992) 95 exemplaren
Romanzi: Volume 2 (1992) 81 exemplaren
Hemingway on War (2003) 76 exemplaren
Dateline: Toronto (1985) 74 exemplaren
Hemingway on Hunting (2001) 71 exemplaren
The Wild Years (1962) 67 exemplaren
The Undefeated (1928) 47 exemplaren
The Portable Hemingway (1944) 43 exemplaren
Kilimandšaron lumet (1958) 40 exemplaren
On Paris (2010) 40 exemplaren
Three Stories & Ten Poems (1923) 38 exemplaren
50000 dollars (1928) 37 exemplaren
Tutti i racconti (1990) 37 exemplaren
Big Two-Hearted River (1939) 36 exemplaren
The Killers (1927) 36 exemplaren
Klokkene ringer for deg. B. 2 (1968) 36 exemplaren
88 Poems (1979) 31 exemplaren
21 Essential American Short Stories (2011) — Medewerker — 24 exemplaren
Contos. Volume 1 (2001) 23 exemplaren
Indian camp (1924) 21 exemplaren
Relatos (1960) 20 exemplaren
Noveller (1981) 20 exemplaren
L'Etrange contrée (2003) 19 exemplaren
Ventuno racconti (1987) 19 exemplaren
Hemingway Boxed Set (2021) 18 exemplaren
In Another Country (1961) 17 exemplaren
The Short Stories Volume III (2003) 15 exemplaren
The Short Stories Volume II (2002) 14 exemplaren
Le chaud et le froid (un poème et sept nouvelles ...) (1995) — Auteur — 13 exemplaren
Gesammelte Werke in 10 Bänden. (1986) 13 exemplaren
The Snows of Kilimanjaro: Six Stories [Reclam] (2004) — Auteur — 12 exemplaren
The Spanish War (1975) 12 exemplaren
The Breaking Point [1950 film] (1950) — Screenwriter — 12 exemplaren
Hemingway’s African Stories (1969) 12 exemplaren
Den orörda platsen (2011) 11 exemplaren
Cat in the Rain [short story] (1939) 11 exemplaren
Old Man at the Bridge (2016) 9 exemplaren
A Very Short Story (1939) 9 exemplaren
Fifty Grand / The Undefeated (1967) 9 exemplaren
Contos. Volume 2 (2001) 9 exemplaren
Romanzi: Volume 1 & 2 (2005) 9 exemplaren
Ten Indians (1928) 8 exemplaren
La mariposa y el tanque (1981) 8 exemplaren
The Faithful Bull (1980) 8 exemplaren
Karácsony a világ tetején (1975) 7 exemplaren
Romanzi e racconti (1974) 7 exemplaren
Soldier's Home (1939) 7 exemplaren
My Old Man (1939) 7 exemplaren
The Battler (1939) 7 exemplaren
Meistererzählungen (1960) 6 exemplaren
Za kim zvono zvoni (2016) 6 exemplaren
Cuentos. Hemingway (2013) 6 exemplaren
Hemingway at Oak Park High (1993) 6 exemplaren
CUENTOS (2014) 5 exemplaren
Out Of Season (1939) 5 exemplaren
Up In Michigan (1939) 5 exemplaren
Selected stories 5 exemplaren
On The Quai At Smyrna (1939) 5 exemplaren
43 poesie 5 exemplaren
Elbeszélések 5 exemplaren
Motyl i czołg 5 exemplaren
En kort tid av lycka : noveller (2019) 5 exemplaren
Hemingways beste (2005) 5 exemplaren
Three Great American Novels (1953) 5 exemplaren
A Day's Wait (2021) 5 exemplaren
Obras completas (1986) 5 exemplaren
The Avon Story Teller (1945) 4 exemplaren
Enviado especial 4 exemplaren
The Bedside Esquire (1940) 4 exemplaren
JOAN MIRO, with a Memoir by Ernest Hemingway. (1950) — Medewerker — 4 exemplaren
Mr. And Mrs. Elliot (1939) 4 exemplaren
Gesammelte Werke 7 (1977) 4 exemplaren
Banal Story (1928) 4 exemplaren
Stories I (1977) 4 exemplaren
Gesammelte Erzählungen (1976) 4 exemplaren
Romans (1957) 4 exemplaren
A Simple Enquiry (1928) 4 exemplaren
No title 3 exemplaren
Adio, arme (2009) 3 exemplaren
Neues vom Festland (1992) 3 exemplaren
Plaku dhe deti 3 exemplaren
Meesterwerken van Hemingway (1970) 3 exemplaren
De laatste etappe 3 exemplaren
Cuentos de guerra (1980) 3 exemplaren
Ochenta y ocho poemas (1985) 3 exemplaren
Los Toros: Bullfighting (1974) 3 exemplaren
Bullfighting, Sport & Industry (1999) 3 exemplaren
The Sun Also Rises 3 exemplaren
The Sea Change 3 exemplaren
Tüm Öyküleri (2017) 3 exemplaren
After the storm 3 exemplaren
The Revolutionist (1939) 3 exemplaren
Efter stormen : Noveller (1970) 3 exemplaren
Now I Lay Me (1928) 3 exemplaren
A Canary for One (1928) 3 exemplaren
An Alpine Idyll (1928) 3 exemplaren
Yazma Üzerine (2019) 3 exemplaren
A Pursuit Race (1928) 3 exemplaren
Cross-Country Snow (1939) 3 exemplaren
Three Stories (2020) 3 exemplaren
A Way You'll Never Be 3 exemplaren
Brieven. 1917-1934 (1983) 3 exemplaren
As Ilhas da Corrente 2 exemplaren
I quarantanove racconti 1 (1959) 2 exemplaren
Fiesta a nap is felkel (2021) 2 exemplaren
Wiosenne wody (2023) 2 exemplaren
The Hemingway Collection (2014) 2 exemplaren
Die Sturmfluten des Frühlings (2020) 2 exemplaren
49 Stories [Band 1 und 2] (1977) 2 exemplaren
Mať a nemať (2017) 2 exemplaren
Ya Hep Ya Hic (2000) 2 exemplaren
Noveller første bind 2 exemplaren
Very Short Stories 2 exemplaren
Ong Gia Bien Ca 2 exemplaren
Az eg halz a tenger elbeszek (1983) 2 exemplaren
Nouvelles et récits. 2 exemplaren
The Mother Of A Queen 2 exemplaren
Ernest Hemingway Short Stories (1984) 2 exemplaren
One Reader Writes 2 exemplaren
Today Is Friday (1928) 2 exemplaren
Homage To Switzerland 2 exemplaren
49 Stories 2 2 exemplaren
Light of the world 2 exemplaren
Portrait of Hemingway 2 exemplaren
Julegaven 2 exemplaren
A Hemingway selection (1972) 2 exemplaren
Seçme Öyküler (2015) 2 exemplaren
Klokkene ringer for deg. B. 3 (1997) 2 exemplaren
Jutud. II (2008) 2 exemplaren
Varlik ve Yokluk (2003) 1 exemplaar
Fiesta: Turėti ir neturėti (1993) 1 exemplaar
L'invincibile 1 exemplaar
Santiago's Finest Hour (1999) 1 exemplaar
Kazanana Odul Yok (2016) 1 exemplaar
Akinti Adalari (2006) 1 exemplaar
Beşinci Kol 1 exemplaar
Obras Selectas I 1 exemplaar
49 stories Bd. 2 1 exemplaar
Old Man and Sea 1 exemplaar
Lettere 1 exemplaar
Po kom zvonit kolokol (2016) 1 exemplaar
Ruchome swieto (2022) 1 exemplaar
49 stories Bd. 1 1 exemplaar
Men Wihout Womwn 1 exemplaar
Imeti ali ne 1 exemplaar
Nothing for Nothing 1 exemplaar
Mojito 1 exemplaar
In Harry's Bar in Venice (1986) 1 exemplaar
3 Short Stories and 10 Poems (2014) 1 exemplaar
La vita e l'opera. 1 exemplaar
O bom leão 1 exemplaar
Vopnin Kvodd 1 exemplaar
A Matter of Colour 1 exemplaar
Noveller i samling 1 exemplaar
Ruchome święto 1 exemplaar
Mænd uden kvinder 1 exemplaar
Meistererzh̃lungen 1 exemplaar
Sbohem, armádo! 1 exemplaar
A mi időnkben novellák (2021) 1 exemplaar
Kadınsız Erkekler (1995) 1 exemplaar
Wem die Stunde schlägt (2011) 1 exemplaar
88 Poemes (1985) 1 exemplaar
Ernest Hemingway-in Our Tim (1925) 1 exemplaar
10 סיפורים 1 exemplaar
Irmagi Gecmek 1 exemplaar
43 Poesie 1 exemplaar
LAMTUMIRE ARME 1 exemplaar
Hemingway Romanzi. 1 exemplaar
Samlede noveller 1 exemplaar
Short Stories 1 exemplaar
VERE ERREZIKSHME 1 exemplaar
DHE LIND DIELLI 1 exemplaar
PER KE BIE KAMBANA 1 exemplaar
Lumi i madh me dy zemra (2007) 1 exemplaar
POKRETNI PRAZNIK (1964) 1 exemplaar
A Moveable Feast 1 exemplaar
Vårflod 1 exemplaar
o velho e o mar 1 exemplaar
The Old Man and the Sea (2020) 1 exemplaar
Избранное 1 exemplaar
יש ואין (2008) 1 exemplaar
Short stories 1 exemplaar
Six Stories 1 exemplaar
Çanlar kimin için çaliyor (2000) 1 exemplaar
Romanzi e racconti 1 exemplaar
איים בזרם (2006) 1 exemplaar
כותרת משנה (2014) 1 exemplaar
Gia Tu Vu Khi 1 exemplaar
ヘミングウェイ全短編 (1996) 1 exemplaar
Rogi byka 1 exemplaar
En el nostre temps (2022) 1 exemplaar
Komu bije dzwon t.I 1 exemplaar
La Dénonciation 1 exemplaar
Marlin! (1992) 1 exemplaar
Paris 1 exemplaar
Kurt Singer 1 exemplaar
Bi xatirê sîlehan : (roman) (2000) 1 exemplaar
Lamtumirë armë 1 exemplaar
Jumalaga, relvad! 1 exemplaar
Hemingway Romanzi. 1 exemplaar
Racconti 1 exemplaar
Wala tazal al-shams tashriq (1998) 1 exemplaar
i racconti 1 exemplaar
Raksti : 5 sējumos 1 exemplaar
Quotations of Ernest Hemingway (2018) 1 exemplaar
The Collected Works 1 exemplaar
Narrativa esencial (2013) 1 exemplaar
Taps at Reveille 1 exemplaar
Hemingway-citater (2016) 1 exemplaar
Erzählungen 1 exemplaar
Veszelyes nyar (1988) 1 exemplaar
Rajská záhrada (1991) 1 exemplaar
Slnko aj vychádza 1 exemplaar
Novele 1 exemplaar
U naše dane (2021) 1 exemplaar
Per ke bie kembana (2003) 1 exemplaar
Lettere 1917-1961 1 exemplaar
21 racconti 1 exemplaar
Dal nostro inviato 1 exemplaar
COFFRET PLEIADE HEMINGWAY 2V (2021) 1 exemplaar
Ver©Đo perigoso 1 exemplaar
Opere. Volume III. (1962) 1 exemplaar
Ten Poems (2020) 1 exemplaar
Vopnin kvödd 1 exemplaar
Wine Of Wyoming 1 exemplaar
Lys og mørk latter 1 exemplaar
Le opere 1 exemplaar
I vor tid (2021) 1 exemplaar
Uma Aventura Na Martinica (2007) 1 exemplaar
Three-Day Blow (2022) 1 exemplaar
e j ja puude varju (2008) 1 exemplaar
10 Stories 1 exemplaar
Short Fiction (2022) 1 exemplaar

Gerelateerde werken

The Best American Short Stories of the Century (2000) — Medewerker — 1,560 exemplaren
50 Great Short Stories (1952) — Medewerker — 1,251 exemplaren
Literature: An Introduction to Fiction, Poetry, and Drama (1995) — Medewerker, sommige edities919 exemplaren
The Best American Essays of the Century (2000) — Medewerker — 775 exemplaren
The Oxford Book of American Short Stories (1992) — Medewerker — 748 exemplaren
Short Story Masterpieces (1954) — Medewerker — 680 exemplaren
Gesprek op Sicilië (1941) — Introductie, sommige edities675 exemplaren
Great Tales of Terror and the Supernatural (1944) — Medewerker — 641 exemplaren
Great American Short Stories: From Hawthorne to Hemingway (2004) — Medewerker — 590 exemplaren
The Oxford Book of Short Stories (1981) — Medewerker — 514 exemplaren
The World of the Short Story: A 20th Century Collection (1986) — Medewerker — 463 exemplaren
The Penguin Book of War (1999) — Medewerker — 451 exemplaren
Fifty Great American Short Stories (1965) — Medewerker — 433 exemplaren
Reporting World War II Part Two : American Journalism 1944-1946 (1995) — Medewerker — 388 exemplaren
Sudden Fiction: American Short-Short Stories (1984) — Medewerker — 363 exemplaren
Life Stories: Profiles from the New Yorker (2000) — Medewerker — 299 exemplaren
Americans in Paris: A Literary Anthology (2004) — Medewerker — 298 exemplaren
A Treasury of Short Stories (1947) — Medewerker — 293 exemplaren
100 Years of the Best American Short Stories (2015) — Medewerker — 288 exemplaren
The World's Greatest Short Stories (2006) — Medewerker — 271 exemplaren
The Treasury of American Short Stories (1981) — Medewerker — 269 exemplaren
The Literary Cat (1977) — Medewerker — 241 exemplaren
The Art of Fact: A Historical Anthology of Literary Journalism (1997) — Medewerker — 214 exemplaren
World War I and America: Told by the Americans Who Lived It (1918) — Medewerker — 193 exemplaren
To Have and Have Not [1944 film] (1944) — Original novel — 190 exemplaren
The Penguin Book of American Short Stories (1969) — Medewerker — 189 exemplaren
The Pocket Book of Modern American Short Stories (1943) — Medewerker — 145 exemplaren
Stories of the Sea (2010) — Medewerker — 139 exemplaren
An Anthology of Famous American Stories (1953) — Medewerker — 138 exemplaren
A Farewell to Arms [1932 film] (1932) — Original story — 130 exemplaren
Read With Me (1965) — Medewerker — 129 exemplaren
The Other persuasion: short fiction about gay men and women (1977) — Medewerker — 121 exemplaren
The Norton Book of Travel (1987) — Medewerker — 110 exemplaren
American Short Stories (1976) — Medewerker, sommige edities95 exemplaren
More Stories to Remember, Volume I (1958) — Medewerker — 84 exemplaren
Ten Modern Masters: An Anthology of the Short Story (1953) — Medewerker, sommige edities73 exemplaren
Kiki's Memoirs (1930) — Introductie — 73 exemplaren
Bedside Book of Famous American Stories (1936) — Medewerker — 71 exemplaren
Great Esquire Fiction (1983) — Medewerker — 70 exemplaren
For Whom the Bell Tolls [1943 film] (1943) — Original novel — 69 exemplaren
200 Years of Great American Short Stories (1975) — Medewerker — 69 exemplaren
The Heath Anthology of American Literature, Concise Edition (2003) — Medewerker — 68 exemplaren
The Old Man and the Sea [1958 film] (2001) — Original book — 66 exemplaren
More Stories to Remember, Volumes I & II (1958) — Medewerker — 58 exemplaren
Nine Faces of Kenya (1990) — Medewerker — 54 exemplaren
The Arbor House Treasury of Mystery and Suspense (1981) — Medewerker — 52 exemplaren
Reading for Pleasure (1957) — Medewerker — 51 exemplaren
The Art of Fiction (1967) — Medewerker — 51 exemplaren
The Oxford Book of Sea Stories (1994) — Medewerker — 50 exemplaren
The Bedside Tales: A Gay Collection (1945) — Medewerker — 46 exemplaren
Masters of the Modern Short Story (1945) — Medewerker — 46 exemplaren
The Experience of the American Woman (1978) — Medewerker — 46 exemplaren
The Random House Book of Sports Stories (1990) — Medewerker — 45 exemplaren
A Quarto of Modern Literature (1935) — Medewerker — 39 exemplaren
New Masses; An Anthology of the Rebel Thirties, (1969) — Medewerker — 38 exemplaren
Ellery Queen's Book of Mystery Stories by 25 Famous Writers (1952) — Medewerker — 36 exemplaren
Fifty Best American Short Stories 1915-1965 (1965) — Medewerker — 36 exemplaren
The Vintage Book of Classic Crime (1993) — Medewerker — 33 exemplaren
The Killing Spirit : An Anthology of Murder for Hire (1996) — Medewerker — 33 exemplaren
Antaeus No. 75/76, Autumn 1994 - The Final Issue (1994) — Medewerker — 32 exemplaren
An American Omnibus (1933) — Medewerker — 31 exemplaren
50 Best American Short Stories 1915-1939 (1939) — Medewerker — 28 exemplaren
Vogue's First Reader (1942) — Medewerker — 27 exemplaren
Short Stories of the Sea (1984) — Medewerker — 27 exemplaren
American short stories, 1820 to the present (1952) — Medewerker — 26 exemplaren
The Seas of God: Great Stories of the Human Spirit (1944) — Medewerker — 25 exemplaren
The Best of Both Worlds: An Anthology of Stories for All Ages (1968) — Medewerker — 25 exemplaren
The New Roger Caras Treasury of Great Cat Stories (1997) — Medewerker — 24 exemplaren
The Best Horror Stories (1977) — Medewerker — 22 exemplaren
A Farewell to Arms [1957 film] (1957) — Original story — 22 exemplaren
Studies in Fiction (1965) — Medewerker — 22 exemplaren
Great companions : critical memoirs of some famous friends (1959) — Medewerker — 22 exemplaren
The Sun Also Rises [1957 film] (2007) — Original book — 21 exemplaren
A Good Man: Fathers and Sons in Poetry and Prose (1993) — Medewerker — 20 exemplaren
Murder at the Races (1995) — Medewerker — 20 exemplaren
The Mammoth Book of Movie Detectives and Screen Crimes (1998) — Medewerker — 20 exemplaren
The Penguin Book of the Ocean (2010) — Medewerker — 20 exemplaren
AQA Anthology (2002) — Auteur, sommige edities19 exemplaren
Twentieth-Century American Short Stories: An Anthology (1975) — Medewerker — 17 exemplaren
The great crusade (1976) — Voorwoord, sommige edities16 exemplaren
MHQ: The Quarterly Journal of Military History — Spring 1989 (1989) — Author "Ernest Hemingway: On the Quai at Smyrna" — 16 exemplaren
The Saturday Evening Post Book of the Sea and Ships (1978) — Medewerker — 16 exemplaren
Modern American Short Stories (1945) — Medewerker — 15 exemplaren
The Penguin Book of Sea Stories (1977) — Medewerker — 15 exemplaren
Once Upon a Childhood: Stories and Memories of American Youth (2004) — Medewerker — 15 exemplaren
All verdens fortellere (1990) — Medewerker, sommige edities15 exemplaren
Nobel Writers on Writing (2000) — Medewerker — 14 exemplaren
Twenty-Nine Stories (1960) — Medewerker — 13 exemplaren
Stories of Initiation. (Lernmaterialien) (1978) — Medewerker — 13 exemplaren
Story to Anti-Story (1979) — Medewerker — 13 exemplaren
31 Stories (1960) — Medewerker — 12 exemplaren
Gender in Modernism: New Geographies, Complex Intersections (2007) — Medewerker — 12 exemplaren
American Short Stories, Vol.5, The Twentieth Century (1957) — Auteur, sommige edities11 exemplaren
The best of the Best American short stories, 1915-1950 (1975) — Medewerker — 10 exemplaren
Oogst der tijden (1940) — Medewerker — 10 exemplaren
A Treasury of Doctor Stories (1946) — Medewerker — 9 exemplaren
Writer to Writer: Readings on the Craft of Writing (1966) — Medewerker — 8 exemplaren
The Old Man and the Sea [1990 TV movie] (2005) — Original book — 8 exemplaren
More Stories to Remember, Volume III (1958) — Medewerker — 8 exemplaren
Modern American Short Stories (1941) — Medewerker — 7 exemplaren
Time to Be Young: Great Stories of the Growing Years (1945) — Medewerker — 7 exemplaren
The Harrap Book of Modern Short Stories (1956) — Medewerker — 7 exemplaren
Bachelor's Quarters: Stories from Two Worlds (1944) — Medewerker — 7 exemplaren
Modern American Short Stories (1987) — Medewerker — 7 exemplaren
Dealers Choice: The Worlds Greatest Poker Stories (1955) — Medewerker — 6 exemplaren
The Story Survey (1953) — Medewerker — 6 exemplaren
The Ambassador (1961) — Medewerker — 5 exemplaren
20 Best Short Stories in Ray Long's 20 Years As an Editor (1932) — Medewerker — 5 exemplaren
Huivering wekken (1982) — Medewerker — 4 exemplaren
Twenty-Three Modern Stories (1963) — Medewerker — 4 exemplaren
Modern Short Stories in English (Literature for Life) (1993) — Medewerker — 4 exemplaren
Best Crime Stories — Medewerker — 3 exemplaren
The Bathroom Reader (1946) — Medewerker — 3 exemplaren
Other Nations: Animals in Modern Literature (2010) — Medewerker — 3 exemplaren
The Macomber Affair [1947 film] — Original story — 3 exemplaren
20th Century American Short Stories, Volume 2 — Medewerker — 3 exemplaren
Short Fiction: Shape and Substance (1971) — Medewerker — 3 exemplaren
KIKI. Souvenirs (1999) — Introductie — 2 exemplaren
Ten Great Stories: A New Anthology (1945) — Medewerker — 2 exemplaren
Eyes of Boyhood (1953) — Medewerker — 2 exemplaren
Under My Skin [1950 film] (2007) — Original story — 2 exemplaren
Enjoying Stories (1987) — Medewerker — 2 exemplaren
Introduction to Fiction (1974) — Medewerker — 1 exemplaar
15 Great Stories of Today (1946) — Medewerker — 1 exemplaar
The Avon Annual 1945: 18 Great Modern Stories (1945) — Medewerker — 1 exemplaar
Twelve Great Modern Stories, A New Collection — Medewerker — 1 exemplaar
In Our Wood (2022) — Medewerker — 1 exemplaar
The PL book of modern American short stories (1945) — Medewerker — 1 exemplaar
Modern American short stories (1963) — Medewerker — 1 exemplaar
Modern British and American short stories (1982) — Medewerker — 1 exemplaar
The Ethnic Image in Modern American Literature, 1900-1950 (1984) — Medewerker — 1 exemplaar
Modern Choice 2 — Medewerker — 1 exemplaar
Contact collection of contemporary writers — Medewerker — 1 exemplaar

Tagged

Algemene kennis

Officiële naam
Hemingway, Ernest Miller
Pseudoniemen en naamsvarianten
Hemingway, Papa
Geboortedatum
1899
Overlijdensdatum
1961
Graflocatie
Ketchum Cemetery, Ketchum, Idaho, USA
Geslacht
male
Nationaliteit
USA
Geboorteplaats
Oak Park, Illinois, USA
Plaats van overlijden
Ketchum, Idaho, USA
Oorzaak van overlijden
suicide
Woonplaatsen
Chicago, Illinois, USA
Walloon Lake, Michigan, USA
Toronto, Ontario, Canada
Paris, France
Key West, Florida, USA
Pamplona, Spain (toon alle 10)
Havana, Cuba
Ketchum, Idaho, USA
Oak Park, Illinois, USA
Wyoming, USA
Opleiding
Oak Park and River Forest High School
Beroepen
novelist
short-story writer
reporter
editor
poet
playwright (toon alle 7)
essayist
Relaties
Hemingway, Mary (spouse)
Hemingway, Jack (son)
Hemingway, Patrick (son)
Hemingway, Gregory (son)
Hemingway, Leicester (brother)
Hemingway, Mariel (granddaughter) (toon alle 11)
Hemingway, Margaux (granddaughter)
Hemingway, Seán (grandson)
Hemingway, Hilary (niece)
Loeb, Harold (friend)
Gellhorn, Martha (Ex-wife)
Organisaties
Kansas City Star
Toronto Star
North American Newspaper Alliance
Red Cross Ambulance Corps
Transatlantic Review
Prijzen en onderscheidingen
Nobelprijs voor Literatuur (1954)
Agent
Max Perkins
Korte biografie
Ernest Miller Hemingway (July 21, 1899 – July 2, 1961) was an American journalist, novelist, short-story writer, and sportsman. His economical and understated style—which he termed the iceberg theory—had a strong influence on 20th-century fiction, while his adventurous lifestyle and his public image brought him admiration from later generations. Hemingway produced most of his work between the mid-1920s and the mid-1950s, and he won the Nobel Prize in Literature in 1954. He published seven novels, six short-story collections, and two nonfiction works. Three of his novels, four short-story collections, and three nonfiction works were published posthumously. Many of his works are considered classics of American literature.

Hemingway was raised in Oak Park, Illinois. After high school, he was a reporter for a few months for The Kansas City Star before leaving for the Italian Front to enlist as an ambulance driver in World War I. In 1918, he was seriously wounded and returned home. His wartime experiences formed the basis for his novel A Farewell to Arms (1929).

In 1921, Hemingway married Hadley Richardson, the first of four wives. They moved to Paris where he worked as a foreign correspondent and fell under the influence of the modernist writers and artists of the 1920s' "Lost Generation" expatriate community. His debut novel The Sun Also Rises was published in 1926. He divorced Richardson in 1927 and married Pauline Pfeiffer; they divorced after he returned from the Spanish Civil War, where he had been a journalist. He based For Whom the Bell Tolls (1940) on his experience there. Martha Gellhorn became his third wife in 1940; they separated after he met Mary Welsh in London during World War II. He was present with the troops as a journalist at the Normandy landings and the liberation of Paris.

Hemingway maintained permanent residences in Key West, Florida (in the 1930s) and Cuba (in the 1940s and 1950s). He almost died in 1954 after plane crashes on successive days; injuries left him in pain and ill health for much of the rest of his life. In 1959, he bought a house in Ketchum, Idaho, where, in mid-1961, he ended his own life.

Leden

Discussies

Century Press - The Sun Also Rises in Fine Press Forum (november 2023)
Any Book in Hemingway's Library, $200 in Legacy Libraries (december 2015)
Hemingway's Finale. in George Macy devotees (september 2014)
Group Read, January 2014: For Whom The Bell Tolls in 1001 Books to read before you die (januari 2014)
The Sun Also Rises (and Hemingway in general) in Someone explain it to me... (juli 2010)

Besprekingen

De Rotterdamse boekhandel Donner bestaat 111 jaar en publiceerde ter gelegenheid hiervan een canon van boeken -per jaar en decennium gerangschikt- die nog steeds beschikbaar en nog gelezen -en verkocht- worden . Een aanrader om weer eens wat inspiratie op te doen en wat boeken af te stoffen en opnieuw te gaan lezen.

Zo ook dit, in 1929 verschenen, boek. Een liefdesverhaal dat zich tijdens de eerste wereldoorlog afspeelt in Italië, waarin de Amerikaanse luitenant Frederico Henry als vrijwilliger bij de militaire ambulancedienst dienstdoet. Al vroeg in het verhaal ontwikkelt zich ook een romance met de Engelse verpleegster Catherine Barkley. Een klassiek drama: liefde en oorlog; geweld en tederheid.
Hemingway maakt van dit anti-oorlogsverhaal een roman die “staat als een huis” en één die zeker de tand des tijds kan doorstaan. Grote onderwerpen doen dat eigenlijk altijd, luister maar naar een Britse majoor in gesprek met Henry…………..” Hij zei dat we allemaal naar de bliksem gingen maar dat we er ons het best bij voelden zolang we het niet wisten. We gingen allemaal naar de bliksem. De kunst was om het niet in te zien. Het land dat het laatste besefte dat het naar de bliksem was zou de oorlog winnen”.

Actueler kan het niet.
… (meer)
 
Gemarkeerd
deklerk | 242 andere besprekingen | Aug 7, 2023 |
Toen ik voor het laatst, en voor het eerst, een boek besprak van Ernest Hemingway, zag de toestand in mijn boekenkast er nog enigszins anders uit. Naast het toen besproken Mannen zonder vrouwen https://bjornroosebespreekt.blogspot.com/2020/07/mannen-zonder-vrouwen-ernest-he... bevonden zich daarin, wat Hemingway betreft, drie andere boeken (op de een week daarvóór besproken biografie https://bjornroosebespreekt.blogspot.com/2020/07/ernest-hemingway-paul-vandersch... van de hand van Paul Vanderschaeghe na), zijnde – uiteraard – De oude man en de zee, Voor wie de klok luidt en En de zon gaat op… Zo’n drie jaar later zijn daar De avonturen van Nick Adams (een bundel van oorspronkelijk los van elkaar gepubliceerde verhalen over het in de titel genoemde personage), De waarheid in het ochtendlicht, en voorliggend Dood in de namiddag bij gekomen. Geen spectaculaire vermenigvuldiging, maar toch een verdubbeling, terwijl ik niet speciaal op zoek ben gegaan naar boeken van de auteur, maar deze gewoon toevallig in mijn handen gevallen zijn.

Het spreekt voor zich dat wie niet speciaal op zoek is naar boeken van Hemingway ook niet speciaal op zoek is naar wat de man over stierenvechten geschreven heeft, zélfs al was hij (ik dus) zeer onder de indruk van het kortverhaal ter zake, De onoverwinnelijken, dat opgenomen werd in het eerder genoemde Mannen zonder vrouwen. En toch gaat ook Dood in de namiddag over stierenvechten. Niet kort, maar meer dan 320 bladzijden lang (toch in de Nederlandse vertaling die verscheen bij Uitgeverij Villa in 1983). 320 bladzijden over stierenvechten? Inderdaad, of toch bijna: Hemingway - ooit zelf stierenvechter geweest, maar naar eigen zeggen “te oud, te zwaar en te stuntelig”, met “het verkeerde figuur omdat ik op alle plaatsen waar ik slank moest zijn te dik was”, waardoor hij “in de ring (…) voor weinig meer [diende] dan als boksbal voor de stieren” - heeft een paar intermezzo’s voorzien (“Een natuurlijke historie van de doden”, bijvoorbeeld), een soort pauzes om het publiek niet te zwaar te belasten met wat op Hebban https://www.hebban.nl/boek/dood-in-de-namiddag-ernest-hemingway omschreven wordt als een “epos over de klassieke kunst van het stierevechten”. “In zijn krachtige, soms rauwe stijl, die schitterend past bij het onderwerp”, gaat de webstek “voor lezers door lezers” verder, “beschrijft Hemingway het zweet, de geluiden, de opwinding en de tragiek van het stieregevecht. Geïnspireerd door het intense leven en de onvermijdelijke dood op die hete gewelddadige middagen, bereikt hij de toppen van zijn kunnen.”

Waarmee de auteur van die tekst bewijst... de achterflap van het boek gelezen te hebben (al klopt het dat die namiddagen best heet zijn: “El sol es el mejor torero”). Op die achterflap wordt aan het einde van het hierboven weergegeven citaat nog toegevoegd “Het boek wisselt technische informatie af met prachtige literaire passie” en dat zit toch al iéts dichter tegen de waarheid, al is het nog steeds een verkoopspraatje. Eerlijker en veelzeggender zou het geweest zijn datgene op de achterflap af te drukken wat de auteur zelf in zijn Bibliografische notitie op het einde van het boek meegeeft: “Het onderhavige werk, Dood in de namiddag, is niet bedoeld als een historisch noch als een volledig werk. Het is bedoeld als een inleiding tot het moderne stierevechten in Spanje en het probeert dat spektakel zowel emotioneel als praktisch te verklaren. Het werd geschreven omdat er geen ander boek in het Spaans of in een andere taal over bestond. De schrijver vraagt de deskundige aficionados [de liefhebbers, noot van mij] om begrip voor zijn technische uitleg. Wanneer over de uitvoering van een enkele suerte al boekdelen vol controverses geschreven kunnen worden, zal de arbitraire uitlegging van één man ongetwijfeld voor velen onaanvaardbaar zijn.”

Reken dus vooral niét op passie van schrijverswege, op tragiek, op drama, zelfs niet op “rauwe stijl”. Dood in de namiddag is een, zoals Hemingway zelf wellicht gezegd zou hebben, in een “naturalistische” stijl geschreven zo niet álle dan toch zeer veel elementen omvattende inleiding tot het stierenvechten, in Spanje en daarbuiten, in het algemeen en in het bijzonder, in het verleden en in het toenmalige nu (het oorspronkelijke boek, Death in the afternoon, dateert van 1932). Zeker niet minder interessant, en – laat ons wel wezen – ook goed geschreven, maar géén roman (bij BOL.COM gaan ze zover om het een “roman over dramatische en tragedische aspecten van het stierengevecht in Spanje” te noemen). De Engelstalige Wikipedia heeft het dan ook een stuk correcter voor als het Dood in de namiddag “a non-fiction book (…) about the ceremony and traditions of Spanish bullfighting” noemt, een boek dat de lezer voorziet van “a look at the history and the Spanish traditions of bullfighting” en ook “a deeper contemplation on the nature of fear and courage” bevat, maar toch in essentie “a guide book” is.

“A guide book” dat, aldus de auteur in het eerste hoofdstuk, mogelijk volgens sommige lezers “geschreven is door iemand die hun verfijnde gevoelens (…) mist”, iets waartegen hij “alleen ter verdediging [kan] aanvoeren dat dit misschien wel zo is.” En toch, schrijft hij, “kan iedereen die dit leest alleen maar echt zo’n oordeel vellen wanneer hij – of zij – de dingen waarover gesproken wordt zelf gezien heeft en werkelijk weet hoe hijzelf erop zou reageren.” Aan het einde van het boek voegt de auteur een hoofdstuk toe met de titel Een aantal reacties van enkele mensen op het integrale, Spaanse stieregevecht om zulks te illustreren, en hij heeft daarbij zeker niet nagelaten, naast de achtergrond van de bevraagden, zowel negatieve als positieve reacties te vermelden, noch laat hij na al van bij zijn eerste woorden aan te geven dat hij daar begrip voor heeft: “Ik denk dat vanuit een modern moreel standpunt, dat wil zeggen vanuit een christelijk standpunt, het hele stieregevechten niet te verdedigen is; er komt zonder twijfel veel wreedheid aan te pas, er bestaat altijd gevaar, hetzij bewust gezocht, hetzij onvoorzien, en de dood speelt altijd een rol (…)” Meer nog, “[ik] ging naar Spanje om daar het stierevechten te zien en te proberen er voor mezelf over te schrijven” en “dacht dat het iets ongecompliceerds, barbaars en wreeds zou zijn en dat ik er niet van zou houden, maar dat ik een bepaalde afgebakende handeling te zien zou krijgen die me het besef van leven en dood zou geven waar het me om te doen was.” “Die afgebakende handeling vond ik. Maar het stieregevechten was zo verre van ongecompliceerd en ik hield er zoveel van dat het mijn toenmalige schrijfcapaciteiten ver te boven ging en, afgezien van vier heel korte schetsen, was ik vijf jaar lang niet in staat er iets over te schrijven”.

Ik zal hier niet op alle aspecten ingaan waarover Hemingway uiteindelijk wél besloot te schrijven (dan kan ik net zo goed het boek kopiëren) - en die gaan van het lot van de paarden over de typische verwondingen bij de matadores en de fysieke en psychische gedragingen van de stieren tot de eigenschappen van de banderillas en de verschillende soorten zakdoeken waarmee de voorzitter van de corrida kan zwaaien -, maar dit boek lezen moet de enigszins van verstand voorziene lezer toch voorbij de drempel van het zuiver emotionele kunnen dragen en zo ook tot bij het begrijpen van waarrond deze gevechten draaien en hoe ze functioneren. Ook toén al, negentig jaar geleden dus, stond de traditie trouwens ter discussie: “Het stieregevecht is een Spaans instituut; het heeft niet bestaan vanwege de vreemdelingen en toeristen maar altijd ondanks hen, en elke stap om het gevecht zo te veranderen dat het hun goedkeuring kan wegdragen, wat nooit zal gebeuren, is een stap naar het volledige verbod op het stierevechten.” “Het zou natuurlijk prettig zijn voor de mensen die het wel leuk vinden”, schreef Hemingway daarover, en we leven in tijden dat dat “het” zo ongeveer álles kan zijn waar niemand tot een jaar of tien geleden lastig over deed (van vlees eten tot vliegen, van met de auto naar je werk gaan tot van oordeel zijn dat er maar twee geslachten bestaan), “als zij die het niet leuk vinden, niet zouden menen dat ze ertegen ten strijde moeten trekken of dat ze geld moeten geven om te proberen het te verbieden, want dat is beledigend voor hen of dat vinden ze vervelend, maar dat zou te veel gevraagd zijn en alles wat bij mensen hartstochten-voor kan oproepen, zal zonder twijfel even sterke hartstochten-tegen oproepen.”

Bijvoorbeeld kan je de reden leren waarom de stier uiteindelijk sowieso gedood wordt (in of buiten de arena): “Als de stieren, evenals de stierenvechters, in de gelegenheid werden gesteld hun kennis te vergroten en als deze stieren, die niet tijdens de toebedeelde vijftien minuten in de ring gedood werden, niet na afloop in de kralen werden gedood maar opnieuw mochten vechten, zouden ze alle stierenvechters doden als die stierenvechters ze volgens de regels zouden bevechten. Het stierevechten stoelt op het feit dat het de eerste ontmoeting is tussen een ongetemd dier en een man te voet. Dit is de fundamentele premisse van het moderne stierevechten: dat de stier niet eerder in de ring heeft gestaan. In de begindagen van het stierevechten mochten stieren worden bevochten die eerder in de ring hebben gestaan, maar toen werden er zoveel mannen in de arena gedood dat paus Pius v op 20 november 1567 een edict uitvaardigde waarbij hij alle christelijke vorsten die in hun land stierevechten toelieten excommuniceerde en iedereen die in de ring werd gedood een christelijke begrafenis ontzegde. Ondanks het edict bleef in Spanje het stierevechten gestadig doorgaan en de Kerk stemde er alleen in toe het stierevechten te tolereren toen werd overeengekomen dat de stieren slechts één keer in de ring zouden verschijnen.” Een feit waarop Hemingway gedurende dit boek nog verschillende keren terugkomt: bij illegale gevechten of pleingevechten of het soort ‘stratenlopen’ die je in Pamplona ziet, worden er al wél eens stieren ingezet die ervaring in gevechten hebben. In provincialere arena’s gebeurde (of gebeurt?) het ook wel eens. Sommige stieren doen zelfs tijdens dat éne oefengevecht tijdens hun jeugd te veel ervaring op, andere leren nog tijdens hun (net daarom zeer krap bemeten) tijd in de arena zó snel dat ze slimmer worden dan de matador tegenover hen. Wat uiteraard moet opgeteld worden bij het feit dat die stieren ook worden gefokt, genetisch voorgeselecteerd, om echte vechtmachines te zijn. “Fortuna heeft krullend haar, brede polsen, is potig stoer, getrouwd met veel geld, vecht precies vaak genoeg om geld van zichzelf te hebben, is zo moedig als de stier zelf en een fractie minder intelligent”, schrijft Hemingway over “een andere grote doder van het type slagersjongen”, “Diego Mazquiarán ‘Fortuna’ uit Bilbao”.

Over Baskenland, Pamplona in het bijzonder, en reeds eerder gebruikte stieren gesproken en voor het geval u zich wel eens afgevraagd heeft waarom die stier er dan bepaalde mensen van tussen gaat halen: “(…) als gevolg van de mechanismen van de geestelijke ontwikkeling van een stier levert de gebruikte stier geen briljant kijkspel op. Na zijn eerste aanval of daaromtrent blijft hij doodstil staan en wil alleen nog aanvallen wanneer hij zeker weet dat hij de man of de jongen die hem met een cape uit zijn tent probeert te lokken, ook te pakken krijgt [dit terwijl het ritueel in de arena’s er op gericht is dat de stier voor het doek, de muleta gaat, en niet voor de man, noot van mij]. Wanneer er veel mensen zijn en de stier op hen afstormt, zal hij één man eruit kiezen en hem blijven achtervolgen, hoe hij ook ontwijkt, wegrent of wegdraait [dit weerom in tegenstelling tot de matador, die in principe blijft staan, noot van mij], totdat hij hem te pakken krijgt en in de lucht smijt.”

En nu we toch in Baskenland zijn: “Bilbao is een rijke, lelijke mijnstad waar het net zo warm kan worden als in St.-Louis, ongeacht of het St.-Louis in Missouri of St.-Louis in Senegal is, en waar ze gek zijn op stieren en niets moeten hebben van stierenvechters. Wanneer ze in Bilbao een stierenvechter mogen, blijven ze net zolang grotere en steeds grotere stieren kopen waartegen hij moet vechten dat het ten slotte slecht met hem afloopt, hetzij geestelijk, hetzij lichamelijk. Dan zegt zo’n enthousiasteling uit Bilbao: ‘Zie je wel, allemaal één pot nat – allemaal lafaards, allemaal bedriegers. Geef ze een paar flinke stieren en ze vallen direct door de mand.’ Als u met eigen ogen wilt zien wat voor grote stieren ze kunnen fokken, hoeveel hoorn ze op hun kop kunnen hebben, hoe ze over de barrera kunnen kijken zodat u het gevoel hebt dat ze direct bij u op schoot komen zitten, hoe bikkelhard een publiek kan zijn en hoe verschrikkelijk stierenvechters geterroriseerd kunnen worden, moet u naar Bilbao gaan.”

Ik weet niet of dat nu nog geldt – zoals al gezegd is dit boek negentig jaar oud en het uitzicht van een stad kan al eens veranderen (volgens iemand die er onlangs nog geweest is, is het tegenwoordig een zeer mooie stad, al heeft hij dan telkens met de metro gereisd en zo misschien de lelijke delen overgeslagen) -, maar laat duidelijk zijn dat Hemingway zich wat het (prachtig) beschrijven van dingen betreft niet helemaal beperkt heeft tot stieren, stierevechters en alles wat aan een gevecht voorafgaat of er zich rond afspeelt: “Aranjuez [bij de liefhebbers van klassieke muziek zeker bekend van de schitterende compositie Concierto de Aranjuez van Joaquín Rodrigo, geschreven in 1939, dus relatief kort nadat dit boek tot stand kwam, noot van mij] ligt maar zevenenveertig kilometer van Madrid, aan een biljart-gladde weg. Het is een oase van hoge bomen, rijke tuinen en een snel stromende rivier midden in een bruine vlakte met heuvels. Er zijn lanen met bomen zoals je die als achtergrond op de schilderijen van Velázquez ziet, en op de dertigste mei kun je, als je geld hebt, er met de auto heen rijden, of je kunt, als je geen geld hebt, een speciaal gereduceerd derde-klasretourtje per trein nemen of met de bus gaan (er vertrekt een speciale bus van de Calle de la Victoria, tegenover de Pasaje de Álvarez) en wanneer je dan uit de hete zon van het kale woestijnland aankomt, zie je opeens in de schaduw van de bomen meisjes met gebruinde armen met manden verse aardbeien op de gladde, kale, koele grond zitten, aardbeien die je met duim en wijsvinger kunt omspannen, vochtig en koel, op groene bladeren in tenen manden opgestapeld. Deze aardbeien en ook nog bosjes prachtige asperges, elke stengel wel zo dik als je duim, verkopen de meisjes en de oude vrouwen aan de reizigers die uit de speciale trein uit Madrid en Toledo stappen en aan de mensen die per auto of per bus in de stad aankomen. Bij stalletjes waar ze boven een houtskoolvuurtje koteletten grillen en kippen roosteren kun je iets eten en voor vijf peseta zoveel Valdepeñas-wijn drinken als je kunt verdragen. Je kunt in de schaduw liggen of een wandeling maken en de bezienswaardigheden bekijken totdat het tijd voor de stieregevechten is.” Om dan te eindigen met: “In de Bädeker staat welke bezienswaardigheden er zijn.” En Aranjuez is maar één van de plaatsen waar Hemingway ook los van het stierevechten aandacht aan besteedt.

Voor Spanjegangers misschien een reden te meer om dit boek te lezen: wat blijft er nog overeind van wat voor Hemingway typisch was of minstens de moeite van het op- en omschrijven? En geldt dat ook voor het stierenvechten (ik heb nog nooit een dergelijk gevecht gezien)?: “Als je over dit alles gaat nadenken moet je het óf vanuit het standpunt van de stierenvechter bekijken, óf vanuit dat van de toeschouwer. De oorzaak van de hele verwarring zit ‘m in de kwestie van de dood. Stierevechten is de enige kunst waarbij het leven van de kunstenaar gevaar loopt en waarbij de graad van briljantheid die tijdens het optreden bereikt wordt, afhankelijk is van het eergevoel van de stierenvechter. In Spanje is eer een heel concrete zaak. Ze noemen het pundodor en dat betekent eer, rechtschapenheid, moed, zelfrespect en trots, allemaal in één woord. Trots is de voornaamste eigenschap van het volk en het is een kwestie van pundodor om geen lafhartigheid te tonen. Wie eenmaal lafheid heeft getoond, wie dit duidelijk en onmiskenbaar heeft getoond, is zijn eer kwijt en dan geeft een stierenvechter alleen nog cynische voorstellingen waarbij hij zijn inspanningen mondjesmaat doseert en enkel gevaar voor zichzelf creëert wanneer de financiële noodzaak zich aandient om zijn aanzien te versterken en contracten binnen te krijgen.” “Hoe oneerlijk een Spanjaard ook is”, voegt Hemingway daar nog aan toe, “voor hem is eer net zo concreet als water, wijn of olijfolie. Er bestaat eer onder zakkenrollers en eer onder hoeren. Alleen de maatstaven verschillen gewoon van elkaar.”

Maatstaven waarvan Hemingway in ieder geval vaststelde dat ze op andere gebieden helaas veranderd waren: “De stier Oficial van de fokkerij van de gebroeders Arribas vocht op 5 oktober 1884 in Cádiz, greep en verwondde een banderillero, sprong over de barrera en verwondde de picador Cahto op drie plaatsen, verwondde een guardia civil, brak het been en drie ribben van een politieagent en de arm van een nachtwaker. Het zou een ideaal dier zijn geweest om los te laten wanneer de politie voor het stadhuis op demonstranten inhakt. Als ze hem niet gedood hadden, had er een hele stam politie-hatende stieren gefokt kunnen worden zodat het volk zijn doorslag tijdens straatgevechten, die het door het verdwijnen van de straatstenen is kwijtgeraakt, zou terugkrijgen. Een straatsteen is op korte afstand veel effectiever dan een wapenstok of een sabel. Het verdwijnen van kinderhoofdjes en straatstenen heeft meer mensen ervan weerhouden regeringen omver te werpen dan pistoolmitrailleurs, traangasgranaten en automatische handwapens. Want het is juist tijdens de botsingen waarin de regering haar burgers niet wil doden maar alleen neerknuppelen, tegen de grond rijden en met de platte kant van de sabel op de knieën krijgen, dat een regering omvergeworpen wordt. Elke regering die één keer te vaak pistoolmitrailleurs tegen haar burgers gebruikt, komt automatisch ten val. Regimes worden met knuppel en ploertendoder in het zadel gehouden en niet met pistroolmitrailleur of bajoner, en toen er nog straatstenen waren was de meute waar je op los timmerde altijd gewapend.” Wat van hem ook niet per se moest: “Als we ooit een tijd krijgen dat je gedurende een paar dagen iedereen die je wil mag neerschieten, zou ik, denk ik, voordat ik zou beginnen verscheidene politiemensen, Italiaanse staatslieden, overheidsfunctionarissen, rechters uit Massachusetts en een paar jeugdmakkers neer te knallen, eerst een patroonhouder erin schuiven om die twee ringknechten te grazen te nemen. Ik zal geen verdere details omtrent hun identiteit onthullen omdat dit, als ik hen ooit mocht neerknallen, het bewijs zou zijn dat ik het met voorbedachten rade gedaan heb. Maar van alle wreedheden die ik ooit gezien heb, hebben zij het leeuwedeel opgeëist.” Al ging het bij die twee dan niet om wreedheden tegenover mensen, zoals bij artsen: “De stier sterft binnen vijftien minuten nadat de man begonnen is hem te bespelen en alle verwondingen die hij oploopt, krijgt hij in het heetst van de strijd en als ze niet méér pijn doen dan de verwondingen die een man in het heetst van de strijd oploopt, kunnen ze niet erg veel pijn doen. Maar zolang van de mens aangenomen wordt dat hij een onsterfelijke ziel heeft en artsen hem in leven proberen te houden wanneer de dood het grootste geschenk lijkt te zijn dat de ene mens de andere kan geven, ziet het ernaar uit dat de paarden en de stieren er nog goed van afkomen en dat de mens het grootste risico loopt.” Ook om te herbeginnen als hij er weer door komt, zo blijkt uit het verhaal van Luis Freg: “In de eenentwintig jaar dat hij als matador gevochten heeft hebben de stieren hem tweeënzeventig keer ernstig verwond. Nog nooit is een stierenvechter zo door de stieren afgestraft als hij. Vijf keer zijn hem de laatste sacramenten toegediend omdat men ervan overtuigd was dat hij zou doodgaan. (…) De laatste keer dat hij in Barcelona opgegeven was, afschuwelijk opengereten, de wond vol etter, ijlend en op sterven naar iedereen dacht, zei hij: ‘Ik zie de dood. Ik zie hem heel duidelijk. Ai ai, wat verschrikkelijk!’ Hij zag de dood heel duidelijk, maar hij kwam niet. Hij is nu failliet en geeft zijn laatste serie afscheidsvoorstellingen. Hij was twintig jaar lang ten dode opgeschreven en de dood is hem nooit komen halen.”

Mocht u, iets minder serieus ingestelde lezer, nu echter denken dat Hemingway het de hele tijd over dat soort bloedernstige zaken heeft, dan vergist u zich. Hemingway – en ik geef toe dat dat niet een van de eigenschappen is waarom hij bekend staat – komt in dit boek een aantal keer bijzonder grappig uit de hoek. Als hij iets compleet in het absurde trekt: “Van de dode muildieren die ik zag lagen de meeste langs de bergwegen of aan de voet van de steile hellingen waar ze van afgeduwd waren om de weg van hun belemmerende aanwezigheid te ontlasten. In de bergen, waar je aan hun aanwezigheid gewend was, schenen ze niet zo erg uit de toon te vallen en zagen ze er minder strijdig uit dan later het geval was, in Smirna, waar de Grieken de benen van al hun lastdieren braken en ze over de kade het ondiepe water induwden om ze te laten verdrinken. Al die muildieren en paarden die met gebroken benen in het ondiepe water lagen te verdrinken riepen om een Goya om ze te schilderen, al kun je, letterlijk genomen, moeilijk zeggen dat ze om een Goya riepen omdat er maar één Goya geweest is en die was al lang dood, en het is hoogst twijfelachtig of deze dieren, zo ze konden roepen, geroepen zouden hebben om een geschilderde weergave van hun situatie, maar ze zouden veel waarschijnlijker, als ze woorden konden vormen, geroepen hebben om iemand die hun omstandigheden kon verlichten.” Of als hij zichzelf – ‘postmodern’ vóór dat een dingetje geworden was - op een zeker moment onderbreekt, bijvoorbeeld: “Maar, zo roept u, wat zit er toch weinig conversatie in dit boek. Waarom zit er niet meer dialoog in? Wat we in een boek van deze vent willen hebben, zijn mensen die met elkaar praten; dat is het enige dat hij kan, maar nu doet hij het niet. Die kerel is geen filosoof, geen geleerde, een incompetente zoöloog, hij drinkt te veel en kan niet met leestekens uit de voeten, en nu schrijft hij zelfs geen dialoog meer. Iemand moet daar een stokje voor steken. Hij is helemaal stieregek. Waarde heer, u hebt misschien wel gelijk. Laten we er daarom een beetje dialoog in stoppen.” Of als hij het... in een van de gefingeerde dialogen met “de oude dame”, heeft over een bepaald Italiaans restaurant bijvoorbeeld: “Het zit er stampvol met politici die staatslieden worden waar je bij staat.” Of in antwoord op de stelling van diezelfde “oude dame” dat het “wel erg gevaarlijk [moet] zijn om man te zijn”: “Dat is het zeker, mevrouw, en slechts weinigen overleven het. Het is een hard vak en aan het eind van de rit wacht het graf.” Of in de zeventig bladzijden lange Verklarende woordenlijst achteraan het boek, een woordenlijst waarin Hemingway aandacht besteed aan “bepaalde begrippen, termen en uitdrukkingen die bij het stierevechten gebruikt worden”, maar ook aan een aantal andere, en alleen al omwille van dat laatste de moeite waard is om óók doorgenomen te worden. Bijvoorbeeld wat betreft de term “aburrimiento” ofte “verveling”: “het overheersende gevoel wanneer het stieregevecht slecht is. Kan enigszins verholpen worden door een flesje koud bier. Als het bier [aan de kwaliteiten daarvan in verschillende Spaanse regio’s wijdt de auteur enige zinnen onder de term “cerveza”, noot van mij] niet erg koud is, neemt de aburrimiento toe.” Een fenomeen dat ook logisch te verbinden is met het woord “botella” in diezelfde woordenlijst: “een fles; deze worden door woestelingen, dronkelappen en overenthousiaste toeschouwers in de ring gegooid om hun misnoegen kenbaar te maken”; een fenomeen waarover hij het ook elders in het boek heeft: “[ik] wil (…) eraan toevoegen dat ik heilig geloof in het gooien met kussentjes van allerlei maten en gewichten, van stukken brood, sinaasappelen, groenten, allerlei kleine, dode dieren inclusief vissen, en indien noodzakelijk, van flessen, vooropgesteld dat ze niet naar het hoofd van de stierenvechters gegooid worden, en nu en dan het in brand steken van een arena wanneer een normaal fatsoenlijk protest geen effect gesorteerd heeft.” Trouwens, “de fles [is] een soeverein middel voor directe actie. Als je er niet mee kunt gooien, kun je er altijd nog uit drinken.”

Of datgene wat aan het einde van de uitleg over het woord “maricón” – een term die volgens Hemingway zeker van toepassing was op El Greco, waarvan hij op een zeker moment de werken naast die van de eerder genoemde Goya legt, een vergelijking die hij beëindigd met “Viva El Greco, el rey de los maricones!” - in diezelfde woordenlijst staat nog steeds geldig is in een Spanje dat de jongste jaren een serieuze inhaalbeweging gemaakt heeft inzake politieke ‘correctheid’, kan iemand die de gelegenheid heeft een slecht presterende stierenvechter aan het werk te zien (en volgens Hemingway is dat de meerderheid, los van het feit dat ook goed presterende stierenvechters vaak slechte gevechten laten zien) uiteraard zélf uitzoeken, maar ik geef u toch nog graag de uitleg mee. Het woord is een afgeleide van “marica”, wat een ekster is, maar wordt gebruikt voor “flikker, mietje, nicht, poot, ruigerik enzovoort. In Spanje heb je hen ook, maar onder de dikke veertig matadores de toros die er zijn ken ik er slechts twee. Dit is geen garantie dat de belanghebbende partijen die voortdurend proberen te bewijzen dat Leonardo da Vinci, Shakespeare en anderen homoseksueel waren, er niet meer zouden kunnen vinden. Van dat bewuste tweetal is de een een bijna pathologische vrek zonder enige moed, hoewel heel kundig en delicaat met de cape, een soort gevelarchitect van het stierevechten, en is de ander beroemd om zijn moed en zijn onhandigheid en nooit in staat geweest één peseta te sparen. In stierenvechterskringen wordt het woord gebruikt als schimpscheut of bespotting, of als belediging.”

Enfin, da’s niet de essentie van dit boek, de essentie is dat u er werkelijk – voor zover ik dat kan beoordelen – alles in te weten komt dat over stierevechten te weten valt, zelfs al zijn de belangrijke figuren van toen al lang vervangen door andere en zijn er altijd nieuwigheden: “Ik heb in deze opsomming alle fenomenen weggelaten en niemand opgenomen die niet heeft bewezen dat hij recht heeft op een beoordeling”, schrijft Hemingway ergens. “In het stierevechten zijn er altijd nieuwe fenomenen. Tegen de tijd dat dit boek uitkomt zullen er nog nieuwere zijn. Begoten door de publiciteit spruiten ze elk seizoen op, dank zij een goede middag in Madrid met een stier die vriendelijk voor hen was; maar de trompetwinde is een bloemenmonument van eeuwige duurzaamheid vergeleken bij deze één-triomfvechters. Over vijf jaar, met alleen af en toe iets te eten maar met hun enige goede pak altijd keurig netjes zodat ze dat naar het café kunnen aantrekken, kun je hen horen vertellen dat ze tijdens hun presentatie in Madrid beter waren dan Belmonte. Misschien is het nog waar ook. ‘En? Hoe ging het de laatste keer?’ vraag je. ‘Ik had een beetje pech bij het doden,’ zegt dan het ex-fenomeen. ‘Alleen een beetje pech.’ En jij zegt: ‘Wat jammer nou. Maar ja, je kunt niet altijd geluk hebben bij het doden,’ en voor je geestesoog zie je het fenomeen, zwetend, spierwit en ziek van angst, niet in staat naar de hoorns te kijken of er dichtbij te komen, een paar degens op de grond, capes overal om hem heen, schuin op de stier afrennend terwijl hij hoopt dat zijn degen een vitale plek zal treffen, kussentjes die de ring in zeilen en de ossen die klaar staan om binnen te komen. ‘Alleen een beetje pech bij het doden.’ Dat was twee jaar geleden en sindsdien heeft hij niet meer gevochten, behalve ‘s nachts in bed wanneer hij nat van transpiratie en angst wakker wordt, en hij zal niet meer vechten tenzij honger hem ertoe drijft en dan zal hij, omdat iedereen weet dat hij een waardeloze lafaard is, stieren moeten accepteren die niemand anders wil hebben en als hij zich voldoende vermand heeft om iets te doen wordt hij, omdat hij al lang niet meer getraind heeft, misschien door de stieren gedood. Of in het andere geval heeft hij weer ‘een beetje pech bij het doden’. Er zijn zevenhonderdzestig-en-nog-wat mislukte stierenvechters die in Spanje nog steeds hun vak proberen uit te oefenen; de vakkundigen hebben geen succes omdat ze bang zijn en de dapperen omdat ze geen talent hebben. Soms, als je pech hebt, zie je hoe de dapperen gedood worden.”

“Nee, een beetje boek is dit niet geworden”, besluit Hemingway, “maar toch moesten er een paar dingen gezegd worden. Er moesten een paar praktische dingen gezegd worden.” Wat hij met glans heeft gedaan.

Björn Roose
… (meer)
 
Gemarkeerd
Bjorn_Roose | 25 andere besprekingen | Aug 5, 2023 |
As part of my Pulitzer winners project that I neglected for too long, I read Ernest Hemingway’s The Old Man and the Sea today. I finally read this famous novel that won the prize in 1953.

This is the story of the old man Santiago, an old and very poor fisherman who lives by himself in a ramshackle hut and has only one friend, the young Manolo, who Santiago has taught how to fish. Since the old man seems to have run out of luck and catches practically no fish anymore, Manolo’s parents have forbidden him to accompany the old man at sea again.

Then one day when Santiago is alone at sea he catches the biggest swordfish he ever saw and what follows is his battle with the fish and his terrible struggle to get back home.

The big swordfish is a character in itself, as is the sea in a way. I liked it and can see why it is widely seen as a masterpiece. And where I shy away from Hemingway in his writings about killing animals by hunting or “entertainment” like bullfighting, here I could stomach it because fishing is this old man’s only livelyhood.

Written in Hemingway’s sparse style which succeeds in conveying emotions all the same, a sign of great penmanship. And all the big themes like endurance, the battle between (wo)manhood and nature, loyalty, suffering made for a compelling read.
… (meer)
 
Gemarkeerd
leoslittlebooklife | 504 andere besprekingen | Jun 1, 2023 |
Na het koppelen van de bespreking van Karl Haushofer en het nationaal-socialisme -Tijd, werk en invloed (https://bjornroosebespreekt.blogspot.com/2020/06/karl-haushofer-en-het-nationaal.html) (Perry Pierik) met die van Mijn vader Rudolf Hess – 1894-1987 (https://bjornroosebespreekt.blogspot.com/2020/06/mijn-vader-rudolf-hess-1894-1987-wolf.html) (Wolf Rüdiger Hess), en de bespreking van Merkwaardigheden rond de Camera Obscura (https://bjornroosebespreekt.blogspot.com/2020/06/merkwaardigheden-rond-de-camera-obscura.html) (Godfried Bomans) met de Camera Obscura zelf (https://bjornroosebespreekt.blogspot.com/2020/06/camera-obscura-hildebrand.html) (Hildebrand), had ik me voorgenomen de bespreking van Ernest Hemingway (https://bjornroosebespreekt.blogspot.com/2020/07/ernest-hemingway-paul-vanderschaeghe.html) (Paul Vanderschaeghe) te koppelen met – hoe verrassend, nietwaar? – die van een boek van het onderwerp van dat laatste boek, Ernest Hemingway zelve. Alleen wist ik toen ik me dat voornam nog niet met welk boek: “De Oude Man en De Zee heb ik jaren geleden al eens gelezen en zou ik nu wel eens opnieuw willen lezen. Maar misschien moet ik Mannen zonder Vrouwen, Voor wie de klok luidt en En de zon gaat op …, die zich nog ongelezen in mijn boekenkast bevinden, laten voorgaan. U … leest er nog wel wat over.”

Het is dus Mannen zonder vrouwen geworden. Een van zijn bundels van kortverhalen en geen teleurstelling. Goed, Een banale geschiedenis en Nu leg ik mij neer, de twee verhalen waarmee de bundel eindigt, vallen voor mij onder de noemer “oeverloos gelul” en Vandaag is het vrijdag (een toneelstuk) hoefde voor mijn part niet, maar voor de rest heb ik het me niet beklaagd dit boek ter hand genomen te hebben.

De onoverwinnelijken, het verhaal van stierenvechter-op-zijn-retour Manuel Garcia is eenvoudigweg geniaal, geschreven vanuit “een zeer mannelijk standpunt”, zoals de auteur van de achterflap over deze verhalen in het algemeen schrijft, maar ook zodanig to the point dat je zelfs als je nog nooit in een arena geweest bent (zoals ondergetekende) de atmosfeer voelt en het hele gevecht voor je ziet. Zeer sec ook, bijvoorbeeld in deze passage, die, als ze niet in zo’n serieus verhaal zou zitten buitengewoon grappig zou zijn: “Op het eiken schild waar de stierekop op gemonteerd was, zat een koperen plaat. Manuel kon niet lezen wat daar stond, maar hij verbeeldde zich dat er woorden ter herinnering aan zijn broer op stonden. Och, het was een goeie vent geweest. Op de plaat stond: ‘De stier Mariposa, van de hertog van Veragua, die negen lansen incasseerde voor zeven paarden en de dood veroorzaakt heeft van Antonio Garcia, bevechter van jonge stieren, 27 april 1909.’” En dan die pointes tussendoor: “Manuel wapperde met de cape. Daar komt hij weer. Hij trad opzij en maakte weer een veronica. Hij schiet er bijzonder accuraat op af, dacht hij. Hij heeft genoeg gevochten, dus kijkt hij nu uit. Hij jaagt nu. Het is hem om mij te doen. Maar ik geef hem de cape wel. Hij schudde de cape naar de stier, daar komt hij weer, hij stapte opzij. Heel dichtbij deze keer. Ik wil niet zo dicht bij hem werken. De rand van de cape was nat van het bloed waar hij in het voorbijgaan langs de rug van de stier gegleden was. Goed, dit zal de laatste zijn. Manuel stond tegenover de stier daar hij bij iedere aanval met hem meegedraaid was en bood hem de cape met zijn beide handen. De stier keek naar hem. De blik recht op hem gericht, de horens recht vooruit, hield de stier hem in de gaten. ‘Hoeh!’ zei Manuel. ‘Toro!’ en achteroverbuigend zwaaide hij de cape naar voren. Daar komt hij. Hij stapte op zij, zwaaide de cape achter zich, draaide een slag zodat de stier de wapperende cape volgde en toen voor niets kwam te staan, vastgezet door de draai en in bedwang gehouden door de cape. Manuel zwaaide de cape met een hand onder zijn muil om te laten zien dat de stier vaststond en liep weg. Er kwam geen applaus.”

Dat “Er kwam geen applaus” na die hele scène, dát vind ik dus bijzonder knap geschreven. En hetzelfde had iemand kunnen zeggen van het hele verhaal De doders, alleen had ik bij het lezen daarvan zó sterk de indruk dat het een pastiche was dat het niet meer leuk was. Ik las dan wel bij Paul Vanderschaeghe (zie vorige boekbespreking: https://bjornroosebespreekt.blogspot.com/2020/07/ernest-hemingway-paul-vandersch... dat Hemingway zo’n beetje de uitvinder was van wat we tegenwoordig kennen als hard boiled, maar ik las dit verhaal wel ná in het verleden een aantal andere hard boiled verhalen gelezen te hebben en ik kan die niet on-lezen.

Maar dat was niet nodig met Che ti dice la patria?, een verhaal over een autotocht van twee buitenlanders door het Italië waarin het fascisme nog in opkomst was. Een verhaal zonder die veroordeling die je in verhalen van tegenwoordig bijna steevast tegenkomt. Je krijgt een aantal scènes – een fascistische jongeman die meereist op de treeplank van hun auto, portretten van Mussolini op de muren van het stadje Spezia waar ze iets gaan eten, een fascist met politiebevoegdheid die hen tegenhoudt – en op het einde van het verhaal alleen het subtiele: “De hele tocht had ons maar tien dagen gekost. Natuurlijk waren wij tijdens zo’n klein tochtje niet in de gelegenheid geweest om te zien hoe het ging met het land en het volk”.

Subtiel en, zoals eerder gezegd, sec. Gortdroog zelfs. Zoals die scène in Tien Indianen: “’Mijn hart is gebroken’, dacht hij. ‘Met het gevoel dat ik nu heb, moet mijn hart gebroken zijn’. Na een poosje hoorde hij zijn vader de lamp uitblazen en zijn eigen kamer binnen gaan. Hij hoorde de wind opsteken in de bomen buiten en voelde die koel door de muskietendeur komen. Hij lag lange tijd met zijn gezicht in het kussen en na een tijdje vergat hij aan Prudence te denken en ten slotte viel hij in slaap. Toen hij in de nacht wakker werd, hoorde hij de wind in de pijnbomen buiten de hut en de golven van het meer op het strand lopen en hij viel in slaap. In de morgen woei er een harde wind en de golven liepen hoog op het strand en hij was al lang wakker voor hij zich herinnerde dat zijn hart gebroken was.” Of die allerlaatste zin in Een kanarie voor één persoon, een verhaal over een koppel Amerikanen dat op een Franse trein een Amerikaanse tegenkomt die de mond vol heeft over welke goede echtgenoten Amerikanen wel zijn: “Wij keerden terug naar Parijs om apart te gaan wonen.” Of die zin in Een wedstrijd met inhalen, een vertelling over een alcoholverslaafde verantwoordelijke voor de publiciteit van een reizend theatergezelschap: “Hij lag in bed toen de baas van de revuetroep in zijn kamer kwam en toen de baas weer weggegaan was, vond hij dat hij net zo goed in bed kon blijven.”

Zelfs als je de rest van het verhaal zou moeten afvoeren, zou één zo’n zin het verhaal het lezen waard gemaakt hebben. En de rest van het verhaal moet niet afgevoerd worden. Net zomin als Vijftigduizend dollar, Idylle in de Alpen, of In een ander land. Nee, Mannen zonder vrouwen was een aangename hernieuwde kennismaking met Ernest Hemingway. En voor wie de auteur niet kent ongetwijfeld ook een interessante éérste kennismaking.
… (meer)
 
Gemarkeerd
Bjorn_Roose | 22 andere besprekingen | Jul 11, 2020 |

Lijsten

Books (1)
100 (1)
1920s (3)
1930s (3)
AP Lit (3)
Europe (2)
1950s (1)
1940s (1)
Read (1)

Prijzen

Misschien vindt je deze ook leuk

Gerelateerde auteurs

Ford Madox Ford Introduction
William Faulkner Contributor
Ambrose Bierce Contributor
Stephen Crane Contributor
John Huston Director
Edith Wharton Contributor
Carl Stephenson Contributor
Jack London Contributor
Delmer Daves Director
Mark Twain Contributor
Herman Melville Contributor
Edgar Allan Poe Contributor
H. P. Lovecraft Contributor
James Thurber Contributor
Shirley Jackson Contributor
O'Henry Contributor
Frank Stockton Contributor
Washington Irving Contributor
Nick Lyons Editor
Kurt Vonnegut Contributor
Patrick Hemingway Foreword, Editor, Introduction
Fernanda Pivano Editor, Translator
C. S. Forester Contributor
David Hughes Editor, Introduction
Richard Aldington Contributor
Frank Richards Contributor
Alden Brooks Contributor
Arthur D. Divine Contributor
Marquis James Contributor
Eric Jens Peterson Contributor
Agnes Smedley Contributor
Frederic Manning Contributor
F. G. Tinker, Jr. Contributor
Walter B. Clausen Contributor
Lloyd Lewis Contributor
Charles Oman Contributor
Mary Johnston Contributor
Leo Tolstoy Contributor
Walter D. Edmonds Contributor
T. E. Lawrence Contributor
Virgil Contributor
Harold F. Dixon Contributor
Dorothy Parker Contributor
Stendhal Contributor
Victor Hugo Contributor
Rudyard Kipling Contributor
James Hilton Contributor
Stefan Zweig Contributor
Charles Nordhoff Contributor
Xenophon Contributor
Julius Caesar Contributor
Charlotte Yonge Contributor
Alan Moorehead Contributor
Byron Kennerly Contributor
Theodore Roosevelt Contributor
Titus Livius Contributor
James Norman Hall Contributor
Edward S. Creasy Contributor
Frazier Hunt Contributor
William Kozlenko Contributor
Blake Clark Contributor
Jean de Joinville Contributor
Guy de Maupassant Contributor
George Dewey Contributor
Leonard Ehrlich Contributor
Thomas Malory Contributor
Frank Thiess Contributor
Archibald Hurd Contributor
Laurence Stallings Contributor
The Bible Contributor
Fletcher Pratt Contributor
Richard Hillary Contributor
Thomas M. Johnson Contributor
Robert Southey Contributor
Malcolm Cowley Editor, Introduction
Richard Connell Contributor
W. W. Jacobs Contributor
H. G. Wells Contributor
Saki Contributor
Annemarie Horschitz-Horst Translator, Übersetzer
Robert Penn Warren Introduction
Mary Schuck Cover designer
Sinclair Lewis Introduction
Séan Hemingway Introduction, Editor
Pamela Cannon Cover designer
Matthew J. Bruccoli Introduction, Editor
Thorsten Jonsson Translator
Jean Dutourd Translator
Alexandre Petrov Cover artist
C. F. Tunnicliffe Illustrator
Noël Sickles Illustrator
Kevin Moehlenkamp Cover designer
Tauno Tainio Translator
Raymond Sheppard Illustrator
Ugo Marantonio Illustrator
Gunnar Larsen Translator
Gino D'Achille Cover artist
Joaquín Adsuar Translator
Wilhem Scholz Cover artist
William Hurt Narrator
Haagen Ringnes Afterword
Colm Tóibín Introduction
Louis Renner Translator
Katja Vranken Translator
Malcolm Bradbury Introduction
Cathie Bleck Cover artist
Paul Baudisch Translator
Maria Martone Translator
Neely Cover artist
Mustafa Bahar Translator
Guido Carboni Foreword
Jordi Arbonès Translator
Giansiro Ferrata Editor, Contributor
William Low Cover artist
Clara Eggink Translator
Arie Storm Translator
John Vandenbergh Translator
Mary Hemingway Introduction
Marc Saporta Translator
Stacy Keach Narrator
Ernst Schnabel Translator
David Koning Translator
Toini Aaltonen Translator
Hans Edinga Translator
Cherlynne Li Cover designer
John A. Lytle Cover artist
Mårten Edlund Translator
Birgit Edlund Translator
Winslow Homer Cover artist
Paul Smith Cover designer
Philip Young Preface, Foreword
Barnaby Hall Cover artist
Kalevi Nyytäjä Translator
Edward Shenton Illustrator
J. F. Kliphuis Translator
Timothy Hsu Cover designer
Peter M. Fiore Cover artist
Vincenzo Mantovani Translator, Author
Brian Dennehy Narrator
Richard Sparks Illustrator
Edwin Golüke Translator
José Lima Translator
Guido Golüke Translator
Henri Robillot Translator
Céline Zins Translator
Juhani Jaskari Translator
Marcel Duhamel Translator
Ott de Weymer Translator
Victor Llona Translator
Miriam B. Mandel Volume associate editors, Editor
J. Gerald Kennedy Volume advisory editor, Volume associate editors
James A. Michener Introduction
Ian Beck Illustrator
Johannes Trayer Jacket Designer
Rena Sanderson Volume associate editors, Editor
Albert J. Defazio, III Volume associate editors, Editor
Kenneth B. Panda Volume associate editors
Hanjo Schmidt Cover artist
Albert J Defazio Volume associate editors
Paul Hogarth Cover designer
Hartmut K. Selke Contributor
Michel Arnaud Translator
RODGER L. TARR Volume associate editors
Carlos Baker Introduction
Verna Kale Volume associate editors
Charles Cachera Traduction
Krista Quesenberry Volume associate editors
Michael Foreman Illustrator
Christian Ekvall Translator
Fernando Sabino Translator

Statistieken

Werken
791
Ook door
172
Leden
152,322
Populariteit
#40
Waardering
3.8
Besprekingen
2,048
ISBNs
2,817
Talen
44
Favoriet
672

Tabellen & Grafieken