Judith Koelemeijer

Een ware familiegeschiedenis heeft dit boek als ondertitel. En dat is waar het mijn belangstelling wist te wekken. Mijn moeder komt uit een katholiek gezin van veertien kinderen geboren in een tijd die deels overlapt met de twaalf kinderen die in het gezin van dit boek geboren zijn. Zoals in dit boek de twaalf ervaringen over hoe het in het gezin toeging is beschreven, zo herken ik de verschillen bij de broers en zussen van mijn moeder. De schrijfster is twee jaar ouder dan ik en dus van mijn generatie. Haar wil om over het gezin van haar vader te schrijven begrijp ik dan ook heel erg goed.

Het mooie is dat in de belevingswereld van de verschillende kinderen heel duidelijk de tijdsgeest klinkt waarin ze zijn geboren. Hoe verschillend ze ook kunnen zijn van karakter, die tijdgeest blijft hard daar doorheen roepen. En dat is dan ook wat het boek de moeite waard maakt. Naast de vele geschiedenisboeken waarin over allerlei politieke verhoudingen wordt verteld, geeft dit boek weer hoe het toeging bij de gewone man. En dan vooral ook hoe de veranderingen, in hoe men tegen de kerk aankeek en met politiek bezig was in de jaren vijftig en zestig in de doorsnee huisgezinnen, zijn stempel heeft gedrukt.

Echter hoe fascinerend dit allemaal ook is, de schrijfstijl van Judith Koelemeijer maakt het koud en afstandelijk, dat wat ik juist bij een ware familiegeschiedenis nu niet zou verwachten. Het is iets wat ik in een eerder boek dat ik van haar las ook al had opgemerkt en ligt dus niet aan het onderwerp maar aan de schrijfstijl zelf. Ik vind het wel een enorm gemis en zal daarom niet snel nog een boek van haar lezen.… (meer)

Een boek waar ik zelf nooit op gekomen zou zijn om te gaan lezen. Ooit eens gekocht voor de verjaardag van mijn schoonmoeder en het is er nooit van gekomen om het te geven. Jaren lag het ingepakt in de kast. Nu heb ik het maar eens uitgepakt en gelezen.

Op de achterflap staat 'het levensverhaal van Anna Boom ... een ware geschiedenis die leest als een roman'. Vaak kan ik me niet vinden in achterflapteksten maar deze is wel raak. De verdere samenvatting van dit levensverhaal op dezelfde achterflap vind ik dan wel weer storend omdat het er zaken uithaalt waarvan de uitgever denkt lezers te trekken terwijl het in mijn beleving om heel andere gebeurtenissen uit haar leven gaat. En zo zal elke lezer wel zijn eigen interesse hebben en geraakt worden door verschillende passages.

Anna Boom is geboren in 1920 in zeer welgestelde Hollandse kringen. In haar leven zal ze op vele plekken in Europa en India wonen. Dit begint al vroeg in haar jeugd. Mij intrigeerde haar houding tegenover andere mensen als rijke jonge vrouw die toch wel wat te doen wil hebben. En ook haar wilskracht om te gaan voor de liefde, hoe onmogelijk dan ook.
Juist het gedeelte uit haar leven dat zij het meest heeft proberen te vergeten, vind ik het meest interessant. De oorlogsjaren in Hongarije en haar houding tegenover de Duitsers. Dat is nog eens een ander verhaal dan hoe ik het op school en ook van huis geleerd heb. Het maakt het leven nog relativer en dat we allemaal mensen zijn die bij een groep (willen) horen.

De schrijfstijl van Judith Koelemeijer die gedegen onderzoek heeft gedaan voordat ze deze geschiedenis heeft opgeschreven, is als vanzelfsprekend waardoor het makkelijk wegleest. Of het nu de schrijfstijl is, de toch ietwat afstandelijke houding in het verhaal of de persoon Anna Bloom zelf, weet ik niet maar heel diep heb ik niet met dit hele leven mee kunnen leven en houd er een beetje kil gevoel aan over.… (meer)