Klik op een omslag om naar Google Boeken te gaan.
Bezig met laden... Open City: A Novel (origineel 2011; editie 2011)door Teju Cole (Auteur)
Informatie over het werkOpen stad door Teju Cole (2011)
Bezig met laden...
Meld je aan bij LibraryThing om erachter te komen of je dit boek goed zult vinden. Op dit moment geen Discussie gesprekken over dit boek. De hoofdpersoon is een in New York wonende Duits-Nigeriaanse immigrant. Bijna afgestudeerd als psychiater werkt hij in een ziekenhuis en wandelt als afleiding vaak doelloos door de stad en beschrijft in dit boek zijn ontmoetingen, impressies en gedachten. Alleen al dit deel van het boek leest bijzonder prettig en de vaak toevallige ontmoetingen worden met een helder taalgebruik beschreven. Het boek kenmerkt zich echter met name door een tweede gelaagdheid die zich wat minder beknopt laat omschrijven. Op het eerste gezicht lijkt Julius -de hoofdpersoon- wel te weten hoe de wereld in elkaar steekt doch al snel blijkt dat zijn identiteit niet naadloos past in de cultuur waarin hij moet leven. Er is iets wat afremt, waardoor de mensen die hij ontmoet op hem een zekere fletsheid reflecteren. Hierdoor valt het de hoofdpersoon uiteindelijk niet gemakkelijk om een plek in de hedendaagse -emotioneel verschraalde- samenleving te vinden. Het boek is een geslaagde beschrijving van die zoektocht. Dit was absoluut niet wat ik verwachtte. Ik zat me zelfs constant af te vragen of dit wel een roman was, fictie. Mij gaf het meer het gevoel van non-fictie, een soort van essay waarin de auteur zijn best doet zijn kennis op zoveel mogelijk verschillende gebieden tentoon te stellen; zo zijn er beschouwingen over poëzie, literatuur, wetenschap, filosofie, politiek, economie, klassieke muziek, architectuur, enz. Er zat voor mij geen verhaal in, en wanneer er toch eens de aanzet was van wat een verhaallijn zou kunnen zijn, werd er niet verder op ingegaan. Het 'essay', als ik het dan toch zo moet noemen, was wel goed en vlot geschreven, met een mooie taal, en soms treffende (misschien ook wat vergezochte) vergelijkingen. Andere meningen en besprekingen: Humo.be A Piece of Monologue (in English): http://www.apieceofmonologue.com/2014/04/james-wood-teju-cole-open-city-review.h... Cobra.be: http://www.cobra.be/cm/cobra/boek/boek-recensie/boek-fictie-recensie/120328-sa-t... DeWereldMorgen.be: http://www.dewereldmorgen.be/artikels/2012/05/04/open-stad-een-sombere-bezinning... Knack.be: http://focus.knack.be/entertainment/boeken/boek-van-de-week-open-stad-van-teju-c... Tzum: http://www.tzum.info/2012/06/recensie-teju-cole-open-stad/ DeReactor.org: http://www.dereactor.org/home/detail/een_boek_suggereert_een_conversatie/ nrc.nl: http://riversihaveknown.com/scarlett-ohara-a-character-doodle/ 8weekly: http://www.8weekly.nl/artikel/10038/teju-cole-vert-paul-van-der-lecq-open-stad-e...
Want to write a breakout first novel? The conventional wisdom says ingratiate yourself (Everything Is Illuminated), grab the reader by the lapels (The Lovely Bones), or put on an antic show (Special Topics in Calamity Physics). Teju Cole's disquietingly powerful debut Open City does none of the above. It's light on plot. It's exquisitely written, but quiet; the sentences don't call attention to themselves. The narrator, a Nigerian psychiatry student, is emotionally distant, ruminative, and intellectual. His account of a year spent walking around New York, encountering immigrants of all kinds, listening to their stories and recalling his own African boyhood, achieves its resonance obliquely, through inference—meaning you have to pay attention. But Open City is worth the effort. Immigration and exile are not new literary subjects (Salman Rushdie, Chang Rae-Lee, Jhumpa Lahiri), but Cole's treatment of them has a quiet clarity and surprising force. Will Open City find a breakout audience? I wonder, given its slow pace and darkness of its theme. Still, I hope so; it's the most thoughtful and provocative debut I've read in a long time. Teju Cole’s Open City is neither a melodrama, nor is it about a city that has technically been declared "open" during wartime. The novel is set in New York City, no more than a couple of years ago, and narrated by a Nigerian psychiatrist on a research fellowship. Throughout the novel, the psychiatrist, Julius, wanders the streets of the city taking careful note of everything he sees, and everyone with whom he interacts. His observations are recorded in beautifully clear prose with the precision of a clinician, or at least the way one might wish to imagine the precision of a clinician. The descriptions of the cityscape around him are interspersed with memories of his boyhood in Nigeria. His time in New York is interrupted by a trip to Brussels which Julius takes using up his entire four week vacation time, in the vague, unrealized hope of somehow encountering his grandmother there. He is, however, unsure as to whether she is still alive, or even if she lives there at all. Without a clear plan to find her, he continues his habit of wandering, observing, interacting, recording. Onderdeel van de uitgeversreeks(en)Heeft als studiegids voor studentenPrijzenOnderscheidingenErelijsten
Julius, een jonge psychiater van Nigeriaanse afkomst, maakt schijnbaar doelloze wandelingen door de straten van Manhattan. Dit doet hij echter met een reden: de wandelingen geven hem de mogelijkheid om aan het keurslijf van zijn werk te ontsnappen en zijn leven te overdenken. Geen bibliotheekbeschrijvingen gevonden. |
Actuele discussiesGeenPopulaire omslagen
Google Books — Bezig met laden... GenresDewey Decimale Classificatie (DDC)813.6Literature English (North America) American fiction 21st CenturyLC-classificatieWaarderingGemiddelde:
Ben jij dit?Word een LibraryThing Auteur. |
In elk geval is dit duidelijk een heel intellectualistisch boek, met veel hoogculturele verwijzingen, niet alleen naar de Amerikaans-Europese cultuur (klassieke muziek - vooral Mahler, en ook schilderkunst spelen een belangrijke rol), maar ook naar de eigen Nigeriaanse cultuur in de scenes over zijn jeugdjaren. Het multiculturele en de grootstedelijke problematieken komen dus veelvuldig aan bod, en in de diverse korte en langere ontmoetingen van Julius worden ze voortdurende aangebracht door zijn gesprekspartners: identiteitsproblematiek, racisme, globalisering, eenzaamheid, vergrijzing, euthanasie, enzovoort. Opvallend is de paradoxale afwisseling tussen steekhoudende, verrassende en absurde, soms ronduit rancuneuze elementen in die gesprekken, vooral in de langere dialogen met de Marokkaanse, miskende filosoof Farouq, die in Brussel een internet/telefoonwinkel uitbaat.
Geleidelijk aan duiken er in het boek kleine indicaties op die suggereren dat er toch een meta-laag zit onder de ogenschijnlijk willekeurige associaties van Julius: hij betrapt zichzelf namelijk op onverklaarbare vergeetachtigheden, mijmert meer en meer over het dubieuze verschil tussen normaliteit en waanzin, en wordt op het einde van de roman geconfronteerd met een persoonlijk voorval uit zijn jeugd dat hij compleet verdrongen had en die zijn status van onderkoeld en passief observator een flinke deuk geeft. Die wending sluit ook mooi aan bij de vele indicaties van traumaverwerking in de stad New York na 9-11. Het is een mooie illustratie van de bijzondere complexiteit van dit boek, dat alleen maar bij een heel oppervlakkige lezing over niks lijkt te gaan.
Voor veel lezers zal het ontbreken van een herkenbaar verhaal (met begin en einde) en het redelijk intellectuele gehalte van deze roman wellicht een afknapper zijn. Maar Cole heeft me zeker geraakt met deze rijke, bont geschakeerde en uitdagende roman. ( )