Onze site gebruikt cookies om diensten te leveren, prestaties te verbeteren, voor analyse en (indien je niet ingelogd bent) voor advertenties. Door LibraryThing te gebruiken erken je dat je onze Servicevoorwaarden en Privacybeleid gelezen en begrepen hebt. Je gebruik van de site en diensten is onderhevig aan dit beleid en deze voorwaarden.
From Slapstick's "Turkey Farm" to Slaughterhouse-Five's eternity in a Tralfamadorean zoo cage with Montana Wildhack, the question of the afterlife never left Kurt Vonnegut's mind. In God Bless You, Dr. Kevorkian, Vonnegut skips back and forth between life and the Afterlife as if the difference between them were rather slight. In thirty odd "interviews," Vonnegut trips down "the blue tunnel to the pearly gates" in the guise of a roving reporter for public radio, conducting interviews: with Salvatore Biagini, a retired construction worker who died of a heart attack while rescuing his schnauzer from a pit bull, with John Brown, still smoldering 140 years after his death by hanging, with William Shakespeare, who rubs Vonnegut the wrong way, and with socialist and labor leader Eugene Victor Debs, one of Vonnegut's personal heroes. What began as a series of ninety-second radio interludes for WNYC, New York City's public radio station, evolved into this provocative collection of musings about who and what we live for, and how much it all matters in the end. From the original portrait by his friend Jules Feiffer that graces the cover, to a final entry from Kilgore Trout, God Bless You, Dr. Kevorkian remains a joy.… (meer)
76 pagina's dun is dit boek. En dat is ruim gemeten. Scheur de lege bladzijden eruit, de dubbele interlinie, en je mag al blij zijn als je 30 pagina's haalt. Zet het op A4-formaat, Times New Roman, fontsize 12 en je haalt met moeite vijf kantjes. Om maar te zeggen dat dit niet één van Vonneguts meest uitgewerkte boeken is. En eigenlijk is dit gewoon een erg flauw boek van een schrijver waar ik op basis van reeds gelezen boeken meer van had verwacht. Met flauw bedoel ik: zo had ook Luc de Vos een boekje kunnen pennen. Van een verhaal is geen sprake. Van de 'grote vragen die elk van ons stelt' is geen sprake. Van enig goochelwerk met het materiaal is geen sprake. "Ik interviewde x, stelde hem een vraag (1!), kreeg een antwoord (1!), tot de volgende keer ta-ta." Meer is er niet aan. En verrassen of plezieren doet het nooit.
Hitler in de hemel, de moordenaar van Martin Luther King in de hemel, Shakespeare die zichzelf loopt te citeren en Vonnegut zelf die, geassisteerd door Dr. Kevorkian, aan de hemelpoort interviews staat af te nemen. A.F.Th. van der Heijden had er zeven boeken van elk 1012 pagina's dik over kunnen schrijven. Het basismateriaal staat er, maar Vonnegut heeft er in dit boek wel heel erg weinig mee gedaan.
De 'interviews' werden, zo begrijp ik, ook voorgedragen op de radio. Dat vergoelijkt de oppervlakkigheid en de bondigheid ervan, maar niet dat ze ook in boekvorm werden gepubliceerd.
From Slapstick's "Turkey Farm" to Slaughterhouse-Five's eternity in a Tralfamadorean zoo cage with Montana Wildhack, the question of the afterlife never left Kurt Vonnegut's mind. In God Bless You, Dr. Kevorkian, Vonnegut skips back and forth between life and the Afterlife as if the difference between them were rather slight. In thirty odd "interviews," Vonnegut trips down "the blue tunnel to the pearly gates" in the guise of a roving reporter for public radio, conducting interviews: with Salvatore Biagini, a retired construction worker who died of a heart attack while rescuing his schnauzer from a pit bull, with John Brown, still smoldering 140 years after his death by hanging, with William Shakespeare, who rubs Vonnegut the wrong way, and with socialist and labor leader Eugene Victor Debs, one of Vonnegut's personal heroes. What began as a series of ninety-second radio interludes for WNYC, New York City's public radio station, evolved into this provocative collection of musings about who and what we live for, and how much it all matters in the end. From the original portrait by his friend Jules Feiffer that graces the cover, to a final entry from Kilgore Trout, God Bless You, Dr. Kevorkian remains a joy.
Google Books — Bezig met laden...
(3.67)
3
En eigenlijk is dit gewoon een erg flauw boek van een schrijver waar ik op basis van reeds gelezen boeken meer van had verwacht. Met flauw bedoel ik: zo had ook Luc de Vos een boekje kunnen pennen. Van een verhaal is geen sprake. Van de 'grote vragen die elk van ons stelt' is geen sprake. Van enig goochelwerk met het materiaal is geen sprake. "Ik interviewde x, stelde hem een vraag (1!), kreeg een antwoord (1!), tot de volgende keer ta-ta." Meer is er niet aan. En verrassen of plezieren doet het nooit.
Hitler in de hemel, de moordenaar van Martin Luther King in de hemel, Shakespeare die zichzelf loopt te citeren en Vonnegut zelf die, geassisteerd door Dr. Kevorkian, aan de hemelpoort interviews staat af te nemen. A.F.Th. van der Heijden had er zeven boeken van elk 1012 pagina's dik over kunnen schrijven. Het basismateriaal staat er, maar Vonnegut heeft er in dit boek wel heel erg weinig mee gedaan.
De 'interviews' werden, zo begrijp ik, ook voorgedragen op de radio. Dat vergoelijkt de oppervlakkigheid en de bondigheid ervan, maar niet dat ze ook in boekvorm werden gepubliceerd.
http://occamsrazorlibrary.blogspot.com/2009/04/god-zegene-u-dr-kevorkian.html (