Misschien wel een van de betere boekenweekgeschenken, maar sowieso een zwakke Lanoye. Als theatertekst blijft deze novelle nog net overeind, als novelle is het allemaal wat te theatraal. ( )

Ik heb erg genoten van dit boekenweekgeschenk. Het was voor het eerst dat ik een boek van Tom Lanoye heb gelezen, maar ik zal zeker meer van hem gaan lezen. De diverse verhaallijnen passen goed bij elkaar en eindigen ook ongeveer op 1 punt. Wel had ik aan het einde het gevoel dat ze nog wel iets meer naar dat punt mochten gaan met een grote klap. Het idee is erg origineel en ook goed uitgewerkt. ( )

Niet slecht, wel een beetje een anekdote, leest als een trein ( )

Lanoye nam een historische gebeurtenis – het neerstorten van een onbemande Sovjetstraaljager op 4 juli 1989 op een gehucht in België – als uitgangspunt voor deze novelle. Lanoye beschrijft de de dag de onfortuinlijke Russische piloot, van de NAVO-medewerkers die het vliegtuig tijdens zijn vlucht volgen en van het gezin dat in de boerderij woont waarop het vliegtuig neerstort.

Lees verder op deze pagina van mijn boekenblog. ( )

Een waargebeurd voorval waarbij een onbemande Mig straaljager in een Belgisch gehucht neerstort. Lanoye maakte een aantal impressies rond deze gebeurtenis en boetseerde deze in een novelle. Op zichzelf is het wel een aardige vondst om willekeurig gekozen mensen en omstandigheden te spiegelen aan een onvoorziene gebeurtenis. Doordat de korte verhaallijnen géén beschreven einde kennen, blijven de impressies allemaal wel wat ‘hangen’ en daarmee is het lezen van het verhaal wat onbevredigend. Daar staat echter tegenover dat het wel goed past in de compositie: het noodlot vraagt niet naar het einde, maar veroorzaakt het zelf. Zo beschouwd is het een fraai boekenweekgeschenk; mooi en beeldend geschreven. ( )