Klik op een omslag om naar Google Boeken te gaan.
Bezig met laden... The Satanic Verses (origineel 1988; editie 1989)door Salman Rushdie
Informatie over het werkDe duivelsverzen door Salman Rushdie (1988)
Unread books (13) » 53 meer Booker Prize (63) Magic Realism (27) 501 Must-Read Books (202) Favourite Books (499) 20th Century Literature (300) 1,001 BYMRBYD Concensus (160) 1980s (71) Best First Lines (41) Books Read in 2022 (816) Books Read in 2014 (546) Overdue Podcast (159) Read These Too (14) Books Read in 2013 (544) A Novel Cure (277) Shaking a Leg (5) All Things India (79) Didactic Fiction (24) hopes (17) Best Satire (128) Yet another list (11) 2022 (13) Indian Diaspora (41) Devilish Books (4) Banned Books (26) Bezig met laden...
Meld je aan bij LibraryThing om erachter te komen of je dit boek goed zult vinden.
De twee hoofdpersonage - Djibriel Farishta en Saladin Chamcha - belichamen in zekere zin goed en kwaad. Djibriel is een gevierd acteur in India en Saladin is een talentvolle stemacteur in Groot-Brittannië. In het begin van het boek vallen zij uit een gekaapt vliegtuig en komt het boek erg abstract - magisch realistisch over. Je hebt enige hoofdstukken nodig om de stijl van Rushdie gewoon te worden en om in het verhaal te komen. Maar éénmaal die drempel gepasseerd leest het als een boeiend - bij momenten wel langdradig - verhaal met afwisselend momenten van droom en realiteit. Het is geen pageturner maar tegelijk wel een boek dat je wil doorlezen tot het einde niet in één grote leessessie maar in stapjes. Ik las het in ongeveer twee weken uit met elke dag een 40 tot 50 pagina's. Naar mijn mening meer geschikt voor de gevorderde lezer en beslist geen feel-good roman. Of het godslasterlijk is kan ik - door mijn gebrekkige kennis van de islam - niet goed beoordelen. ( ) Bij deze is het officieel: Salman Rushdie is geen favoriete schrijver van mij. Ik heb nu drie boeken (gedeeltelijk) achter de kiezen en hij ligt me gewoon niet. Spetterende stijl, briljant, beeldend en een ongelofelijk creatieve verhalen verteller, daar niet van. Maar ik moet het niet hebben, het zegt me echt niks. Dat heeft - denk ik - niks te maken met de culturele afstand (want eigenlijk is Rushdie door en door westers), maar vooral met de stijl. Sorry, Salman. Overigens denk ik dat iedereen zijn mening mag uiten, ook al wordt die door anderen als blasfemisch beschouwd. Het boek is moeilijk leesbaar omdat het veel verwijzingen bevat naar de verhalen uit de koran. Als je die niet kent hangen de diverse delen een beetje los aan elkaar. Ook is het mij af en toe niet helemaal duidelijk wat de schrijver wil zeggen. Ik kan mij voorstellen dat gelovige moslims meoite hebben met dit boek, maar voor mij als westerling is er geen enkele reden om het boek in de ban te doen. Kortom, gemengde gevoelens over de kwaliteit van het boek, ik zal het niet gaan herlezen. Ik las ooit in een Snoecks (editie 1991) dat het meest besproken boek van dat jaar door de meeste mensen niet gelezen was. Het boek waarom het ging "De duivelsverzen" belandde op de brandstapel en Rushdie werd door Khomeini veroordeeld tot de doodstraf omdat er beledigende opmerkingen over de profeet Mohammed en zijn godsdienst, de Islam, in zouden staan. Ik heb het boek al een tijd in mijn bezit en kwam er eindelijk toe om het te lezen. Het boek begint spectaculair, de twee hoofdpersonen, de acteurs Djibriel Faristja en Saladin Chamcha, vallen op grote hoogte uit een neerstortend vliegtuig, overleven dit en worden vervolgens bewusteloos aan de Engelse kust gevonden. Het verhaal gaat al even bizar verder: Djibriel ontwikkelt een halo boven zijn hoofd en verbeeldt zich dat hij een aartsengel is en Saladin krijgt behaarde dijen, een staart en horentjes op zijn hoofd. Het verhaal is min of meer als een realistische roman opgeschreven, het is alleen niet realistisch. Om enkele verdere voorbeelden te noemen er komt een vrouw in voor die zelfmoord pleegt en vervolgens zwevend op een tapijt zo'n meter boven de grond verschijnt. Ook wordt het verhaal verteld van een van de vrouwen van de profeet die de gelovigen oproept tot het maken van de pelgrimstocht waarbij het water van de zee voor hen zal splijten als eens de Rode Zee voor Mozes. Een interessante vraag is natuurlijk waarom er destijds zoveel heisa om het boek was. Ik vermoed dat het aan de titel ligt. Mohammed ontving zijn openbaringen rechtstreeks van de aartsengel en die stond op een gegeven moment het aanbidden van meerdere goden naast Allah toe. In latere influisteringen vertelt de aartsengel dat de eerdere influisteringen van de duivel kwamen, vandaar de duivelsverzen. Mohammed komt in het boek voor als Mahoen en ontvangt zijn openbaringen steeds als het hem goed uitkomt. Een succesvol koopman die steeds handige adviezen krijgt van zijn aartsengel. Ergens in het boek komt een bordeel voor waarin de vrouwn om de klanten op te winden zich vernoemen naar de vrouwen in de omgeving van de profeet. Tamelijk onschuldig lijkt me. Is de duivelsverzen nu een leuk boek om te lezen? Dat Rushdie goed kan schrijven bewijst hij in de eerste 100 blz. Daarna valt de vaart uit het verhaal en is het ondanks enkele geestige vondsten tamelijk langdradig. Een ander nadeel voor mij is dat ik weinig kennis heb van de achtergronden van de Islam en het leven in India. Al met al denk ik dat het een boek is geschreven voor een select groepje liefhebbers. Uitgelezen: zondag 4 juni 2000
Talent? Not in question. Big talent. Ambition? Boundless ambition. Salman Rushdie is a storyteller of prodigious powers, able to conjure up whole geographies, causalities, climates, creatures, customs, out of thin air. Yet, in the end, what have we? As a display of narrative energy and wealth of invention, ''The Satanic Verses'' is impressive. As a sustained exploration of the human condition, it flies apart into delirium. Los Versos Satánicos; Novela 1988, Conj de Editoriales Españolas 1989; Salman Rushide; India - Inglaterra. Hasta las personas que no leen habrán escuchado hablar alguna vez de este libro y/o de su autor; yo era uno de aquellos a finales de los 80’s. Cuando empezé a leer en el ‘94 sabía que éste sería uno de esos libros que leería alguna vez. No recuerdo haberlo visto y dejado pasar: simplemente no lo encontraba, pero tampoco lo buscaba. Y ahora, caminando por una librería de segunda mano lo encontré en primera edición española, en buen estado y a un precio razonable: y habían 2 ejemplares. Para los fanáticos islámicos es blasfemo desde que el Ayatolá Jomeini sentenciara una fatwa en febrero del ‘89 condenando a muerte a Rushdie por escribir tal obra. Vamos al libro: De sus 9 capítulos sólo la parte 1 del Cap 1 me pareció la más difícil de digerir: la conversa y pensamientos de los hindúes-musulmanos Gibreel Farishta y Saladim Chamcha durante la caída en la explosíon del avión sobre Londres. En esta primera historia lo interesante es la metamorfosis que se da con la sobrevivencia y renacimiento: Farishta en el Arcángel Gabriel, con aureola y todo, y Chamcha en Shaitan, con pequeños cuernos naciendo de sus sienes, y poseedor de un aliento sulfúrico. En capítulos posteriores la descripción de la metamorfosis del segundo, acostumbrándose a su nueva condición de macho cabrío es magistral.: mucha ironía y humor negro en esos capítulos. Farishta, actor e ídolo del cine hindúe, y Chamcha, el hombre de las mil y una voces, que se abrió paso haciendo comerciales de tv, ganándose de a pocos un lugar en esa misma indústria, anglófilo, y desencantado de su fé y su cultura, adoptando como suya la inglesa (quizá el alter ego de Rushidie). Luego de caer en la playa londinense Chamcha, en plena metamorfosis, es arrestado y ultrajado por la policía inglesa en el apartamento de Rosa Diamond, mientras que Farishta , vestido con ropas del difunto esposo de ésta es hasta respetado por los mismos policías, sin necesidad de mencionar palabra alguna. Ahí hay un primer punto de quiebre: el angélico guarda silencio mientras ve como su amigo es arrestado y clamándole que cuente a sus captores lo ocurrido, mientras que el diabólico es maltratado, humillado y arrestado injustamente, sin darle la mínima opción de defenderse, ni escucharlo, de decirles que él es uno de los dos únicos sobrevivientes de la explosión de avión. La segunda historia: Ayesha, la bella joven con su nube de mariposas amarillas que la siguen por donde vaya, que influenciada en sueños por el arcángel Gabriel inicia un recorrido convenciendo a todo un pueblo ir hacia la Meca en una peregrinación bíblica. Aquí también las historias de Mishal, y su esposo Mizra Saed con su ateísmo, tratando de disuadir a su mujer enferma en no escuchar las palabras de Ayesha rinden grandes páginas del libro. La tercera historia es sobre Mahound (se supone que es Mahoma), el comerciante que se convierte en profeta, quien inicia una religión en un desértico pueblo, Jahilia, y, quien inspirado por el Arcángel Gabriel quien le hablaba en sueños en el Monte Cone incluye unos versos dictados por él, pero luego cree que quien le recitó esos versos fue Shaitan. Rushidie hace ver que ni de Shaitan, ni del arcángel salieron aquellos versos, tan solo de la cabeza de Mahound. Esta historia es corta y una de las menos interesantes en comparación con las dos primeras, pero es la que debe haber iniciado la ira del Ayatolá Jomeini. Todo un clásico de la literatura contemporánea. Imprescindible Onderdeel van de uitgeversreeks(en)Wordt op gereageerd inInspireerdeBestudeerd inHeeft als een commentaar op de tekstHeeft als studiegids voor studentenPrijzenOnderscheidingenErelijsten
A hijacked jumbo jet blows apart high above the English Channel. Two figures, Gibreel and Saladin, are washed up on an English beach. Soon curious changes occur--Gibreel seems to have acquired a halo, while Saladin grows hooves and bumps at his temples. They are transformed into living symbols of what is angelic and evil. This is the initial act in an odyssey that merges the actual with the imagined. Geen bibliotheekbeschrijvingen gevonden. |
Actuele discussiesSalman Rushdie and The Satanic Verses in Banned Books The Satanic Verses in Book talk Populaire omslagen
Google Books — Bezig met laden... GenresDewey Decimale Classificatie (DDC)823.914Literature English English fiction Modern Period 1901-1999 1945-1999LC-classificatieWaarderingGemiddelde:
Ben jij dit?Word een LibraryThing Auteur. |