F is eigenlijk meer een vierluik dan een enkele roman. Vader en de drie zonen worden ieder apart beschreven. Alle vier zitten ze vast in een leven dat ze eigenlijk niet willen leiden zoals ze dat doen en alleen de vader ontworsteld zich daar abrupt aan na een hypnose sessie. Overigens ten koste van de drie zonen. Deze drie zonen (een tweeling en halfbroer) lukt dat echter niet en je krijgt bij ieder van hen een beklemmend gevoel van vast zitten en niet kunnen en weten te ontsnappen. "Je kunt leven zonder te leven" zegt de vader in het slothoofdstuk tegen zijn kleindochter en dat is precies wat zijn zonen doen.
F staat voor Fatum en het lot lijkt voor de vader uiteindelijk essentieel "Maar toeval is machtig, en opeens krijg je een lot dat nooit voor jou was bestemd, een of ander toevallig lot. Zoiets gebeurt snel." Vast zitten in het niet leven is daarmee niet een eigen keus, maar de vader lijkt daarmee in tegenspraak, die is wel ontsnapt.
Het boek heeft soms grappige en interessante wendingen en vondsten. Toch leest het niet altijd even vlot en er zijn passages bij waarbij je je afvraagt waarom dat beschreven wordt. Toch de moeite waard om boek als geheel te lezen. ( )