Juiy! Ik was weer even zestien!

Euh of beter: ik voelde mij weer even zoals ik mij inbeeld dat ik mij zou moeten gevoegd hebben als ik zestien was. In het echt was ik miserabel en zo, maar met Joe Abercrombie’s Half a King zou het allemaal een beetje beter gegaan zijn.

Joe Abercrombie (lees allemaal The First Law-trilogie en wel nú!) pleegt een Young Adult-trilogie, en het begint alvast zeer degelijk. De wereld ziet er min of meer middeleeuws uit. Yarvi is de jongste zoon van een rijk koningshuis in het noorden ergens. Hij heeft één misvormde hand, en hij is in de leer om Minister te worden (iets als de maesters in Song of Ice and Fire): hij leert talen, hij leert diplomatie, hij leert geneeskunde, dat soort dingen.

En dan worden zijn vader en oudere broer vermoord door een koning in de buurt, verraderlijk tijdens een vredesoverleg.

Yarvi wordt onverwacht koning; zowat zijn eerste daad is dat hij niet anders kan dan meegaan op de wraakexpeditie die georganiseerd wordt door zijn oom, de jongere broer van de ex-koning. Hij heeft vragen bij het zinloos uitmoorden van onschuldige burgers, maar voor hij er iets aan kan doen, blijkt dat zijn oom het niet goed met hem voor heeft.

Hij valt uit een toren in een woelige zee, iedereen denkt dat hij dood is, hij wordt gevangen genomen en verkocht als galeislaaf — en dan begint het boek pas.

Zeker dat, onwaarschijnlijkheden volgen elkaar op, maar het stoort niet. “A classic coming of age story”, staat er ergens op de omslag, en ’t is waar: dit is een boek dat wel geschreven lijkt voor kinderen van zestien die boeken lezen. Erm, wat ook het geval is, dus.

Maar in tegenstelling tot pakweg Anne McCaffrey, waar het ook over zeer onwaarschijnlijke kinderen gaat die helden worden, is dit wél leesbaar voor niet-tieners. Het volgende boek is Half a World, en ik kijk al uit naar (hopelijk) een uitbreiding de wereld naar buiten het hoge noorden. ( )