Klik op een omslag om naar Google Boeken te gaan.
Bezig met laden... Hoe ik talent voor het leven kreeg (origineel 2016; editie 2016)door Rodaan Al Galidi (Auteur)
Informatie over het werkHoe ik talent voor het leven kreeg door Rodaan Al Galidi (2016)
Bezig met laden...
Meld je aan bij LibraryThing om erachter te komen of je dit boek goed zult vinden. Op dit moment geen Discussie gesprekken over dit boek. geen besprekingen | voeg een bespreking toe
"Amsterdam Airport, 1998. Samir Karim steps off a plane from Vietnam, flushes his fake passport down the toilet, and requests asylum. Fleeing Iraq to avoid conscription into Saddam Hussein's army, he has spent seven years anonymously wandering through Asia. Now, safely in the heart of Europe, he is sent to an asylum center and assigned a bed in a shared dorm--where he will spend the next nine years. As he navigates his way around the absurdities of Dutch bureaucracy, Samir tries his best to get along with his 500 new housemates. Told with compassion and a unique sense of humor, this is an inspiring tale of survival, a close-up view of the hidden world of refugees and human smugglers, and a sobering reflection of our times." -- Amazon. Geen bibliotheekbeschrijvingen gevonden. |
Actuele discussiesGeenPopulaire omslagen
Google Books — Bezig met laden... GenresDewey Decimale Classificatie (DDC)839.313Literature German and related languages Other Germanic literatures Netherlandish literatures Dutch Dutch fictionLC-classificatieWaarderingGemiddelde:
Ben jij dit?Word een LibraryThing Auteur. |
Ik had toch altijd geleerd dat wij het zo goed hebben in ons land. Dat we in een democratie leven met giga veel vrijheden. Ook leerde ik dat we zo'n tolerant land zijn maar daar ben ik de laatste jaren helaas wel van terug gekomen. En dat van die vrijheden blijkt ook lang niet voor iedereen in Nederland te gelden. Dat dit zo beperkt is voor asielzoekers was nooit tot mij doorgedrongen en vol afgrijzen heb ik Hoe ik Talent voor het Leven Kreeg gelezen over een asielzoeker uit Irak die tien jaar heeft moeten wachten voor hij weer verder kon leven.
Het is geschreven vanuit de asielzoeker zelf hoe hij zijn dagen vol verveling doorbracht. Het wachten zonder uitzicht op wat komen gaat. De manier waarop het geschreven is, voelt voor mij rauw, nergens mooier gemaakt dan het is, rechtstreeks uit het gepijnigde hart en de gemangelde geest. Eerlijk gezegd ben ik geschokt dat wij dit in Nederland zo hebben laten bestaan en ben ik verbaasd dat niet veel meer asielzoekers of door zelfmoord of door een andere gewelddadige actie een uitweg hebben proberen te zoeken.
Het boek heeft me ook aan het denken gezet wat landen en grenzen nu eigenlijk zijn, hoe het kan dat de ene meer recht heeft om ergens zich op de aardbol op te houden dan een ander en dat we allemaal gevangen zitten door de hekjes die we overal neergezet hebben. Te bizar voor woorden als ik daar dieper over denk.
Een boek dat me pijn deed om te lezen maar me ook wel wat meer wereldwijs heeft gemaakt. Het zou bijna verplichte kost voor alle Nederlanders moeten zijn. ( )