De Three-Body Problem trilogie van Cixin Liu had mij zo getroffen in originaliteit en denkvermogenverruiming dat ik zowel blij als angstig van hoge verwachting was bij het beginnen in Ball Lightning.

Als bekende van zijn werk was ik dit keer iets minder verrast met hoe Cixin Liu wetenschappelijk ideeën, dit keer rondom bolbliksem, in een science fiction verhaal naar voren weet te halen en verder te ontwikkelen naar iets dat in onze wereld (nog) niet bestaat. Maar ook dit keer bleef het zeker ook boeien.

Het verhaal is alleen een stuk simpelere dan in zijn zeer complexe trilogie en daarmee lijkt het iets oppervlakkiger.
Zoals ik van Chinese science fiction wel meer gewend ben, wordt er aardig wat uitgelegd en soms op momenten dat het zelfs storend is voor het verhaal. Maar de Chinese manier van verhalen vertellen trekt zich daar niets van aan. Zo kan ook heel makkelijk de hoofdpersoon in het eerste gedeelte van het boek, later nog maar een kleine rol hebben en de hoofdrol overgenomen zijn door iemand die pas halverwege het boek in komt stappen. Voor mijn hoofd is dat nog wel eens verwarrend omdat ik het heel anders gewend ben.

De schrijfstijl is in de Engelse vertaling wederom lekker vlot en ondanks de wetenschappelijke gedeelten blijft het aangenaam weghappen. Het is dat ik nog steeds zo weggeblazen ben door de Three-Body Problem trilogie dat dit boek als een lichte versie daarvan aanvoelt. En misschien is dat wel niet helemaal eerlijk. ( )