Klik op een omslag om naar Google Boeken te gaan.
|
Bezig met laden... Weather: A novel (editie 2020)door Jenny Offill (Auteur)
Informatie over het werkWeather door Jenny Offill
   Books Read in 2020 (15) » 8 meer Top Five Books of 2020 (497) Top Five Books of 2023 (640) Books Read in 2019 (2,193) Books Read in 2022 (2,833) Bezig met laden...
 Meld je aan bij LibraryThing om erachter te komen of je dit boek goed zult vinden. Op dit moment geen Discussie gesprekken over dit boek.  Els04 | Mar 3, 2020 | 
Offill is in total control here, and all the asides, jokes and Q&As reflect the fraying state of Lizzie’s mind as her concerns over the climate crisis, the Trump administration, pernicious algorithms and other man-made threats intensify. Lizzie’s predicament, and the real question at the heart of this novel, is how she is supposed to prepare for the end of the world when day-to-day life itself is so maddening....“Weather” is too sharp a book to allow for pessimism or apathy. There is simply too much to be done, and there are too many people to care for and about, the novel argues, to not work through our deepest fears and fight our way past this crisis. While marriage and motherhood remain on the radar, Weather swirls around amber waves of dread. Offill's signature achievement here is to capture the angst specific to our particular moment in time — the rising tide of anxiety, especially in New York City, about a world threatened by climate change and the ascension of right-wing strongmen, which deepens after the 2016 election. Offill astutely compares the "hum in the air" to the one that followed 9/11. This potent, appealing little book is about how we weather this sense of doom — with humor, incredulity, panic, disaster preparedness, or, best of all, action. “Weather” is a novel reckoning with the simultaneity of daily life and global crisis, what it means for a woman to be all of these things: a mother packing her son’s backpack and putting away the dog’s “slobber frog,” a sister helping her recovering-addict brother take care of his infant daughter, and a citizen of a possibly doomed planet that might be a very different place for the son whose backpack she is packing, when he packs his own son’s backpack decades from now, or certainly when that someday-son does the same for his own children....Offill’s writing is shrewd on the question of whether intense psychic suffering heightens your awareness of the pain of others, or makes you blind to it. The answer, of course, is that it can do both; that it inevitably does both.... Offill’s fragmentary structure evokes an unbearable emotional intensity: something at the core of the story that cannot be narrated directly, by straight chronology, because to do so would be like looking at the sun....In “Weather,” the collapse exists on a scale at once broader and more abstract: the end of the world itself. The thing that cannot be stared at directly is not the sun, but our own doomed planet. PrijzenOnderscheidingenErelijsten
"Lizzie Benson slid into her job as a librarian without a traditional degree. But this gives her a vantage point from which to practice her other calling: she is a fake shrink. For years, she has tended to her God-haunted mother and her recovering addict brother. They have both stabilized for the moment, but Lizzie has little chance to spend her new free time with husband and son before her old mentor, Sylvia Liller, makes a proposal. She's become famous for her prescient podcast, Hell and High Water, and wants to hire Lizzie to answer the mail she receives: from left-wingers worried about climate change and right wingers worried about the decline of western civilization. As Lizzie dives into this polarized world, she begins to wonder what it means to keep tending your own garden once you've seen the flames beyond its walls. When her brother becomes a father and Sylvia a recluse, Lizzie is forced to address the limits of her own experience--but still she tries to save everyone, using everything she's learned about empathy and despair, conscience and collusion, from her years of wandering the library stacks . . . And all the while the voices of the city keep floating in--funny, disturbing, and increasingly mad"-- Geen bibliotheekbeschrijvingen gevonden. |
Actuele discussiesGeenPopulaire omslagen
 Google Books — Bezig met laden...GenresDewey Decimale Classificatie (DDC)813.54Literature English (North America) American fiction 20th Century 1945-1999LC-classificatieWaarderingGemiddelde: (3.62)
Ben jij dit?Word een LibraryThing Auteur. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1
Ik las Verbroken beloftes en De laatste dingen en noemde mezelf een fan van Jenny. Dan is het altijd even afwachten wat een nieuw boek met je doet maar, ik kan je geruststellen: Weersverwachting is prachtig. Helemaal Offill.
Ik denk wel dat je of fan bent van haar of helemaal niet. Haar stijl is heel uniek; ze schrijft kort en bondig, zonder al te veel sentiment maar toch heel raak, beschrijvend, aangrijpend en gevoelig. Hoewel het boek bestaat uit een soort van losse dag-aantekeningen krijg je toch direct een intieme inkijk in het leven en het hoofd van Lizzie, de bibliothecaresse. Je leeft je direct in haar in. In haar en haar man en zoon, haar (ex-)verslaafde broer, de man op de bus, haar voormalige promotor.
Lizzie heeft al jarenlang de neiging om zich weg te cijferen voor anderen, ze promoveerde bijvoorbeeld nooit door de zorg voor haar verslaafde broer. De slechte uitslag van de verkiezingen en haar bijjob als hulp bij het beantwoorden van mails van klimaat-podcast-luisteraars brengen alles een beetje in een stroomversnelling. Haar twijfels en onzekerheden nemen toe, ze begint zich wat te verdiepen in preppen, rampenpsychologie en van die dingen waardoor haar onveilige gevoel nog meer stijgt.
Op een vlotte, meeslepende, best humoristische manier weet Offill je door dit boek en Lizzies leven te sturen. Weersverwachting leest als een trein en kruipt stiekem, ongemerkt onder je huid. Opnieuw een aanrader. Ik kijk al uit naar de volgende Jenny Offill. (