Toen duidelijk was dat ze binnenkort zou overlijden, kwam Renate Dorrestein bij het opruimen allerlei stukken van haarzelf tegen, die ze in de loop der jaren had geschreven. E-mails, toespraken, inleidingen bij een tentoonstelling enz. Ieder stuk heeft ze voorzien van commentaar, waarbij ze soms verwonderd terugkijkt op haar jongere ik. Zeer de moeite waard om te lezen. Ik moest erg lachen om het stuk over Hans van Velzen. Jammer dat het uit is, ik kan Renate Dorrestein erg waarderen, ook door haar veelzijdigheid. ( )