Spanje, 1568. In het zuiden breekt een opstand uit onder de onderdrukte Moren. Onder de rebellen bevindt zich de jonge Hernando, die net als zovelen genoeg heeft van de vernederingen van zijn volk. Hun strijd is echter gedoemd te mislukken; ze worden verslagen en uit het geplunderde gebied verdreven. Hernando bouwt een nieuw bestaan op in Córdoba en maakt zich hard voor eerherstel van zijn volk. Intussen dingt hij naar de hand van Fatima, een mooie jonge vrouw met donkere, amandelvormige ogen.

Deze roman voert ons mee naar de Alpujarras, een ontoegankelijk berggebied in Zuid-Spanje waar moslims in 1568 in opstand komen tegen de mensonwaardige behandeling. We volgen de strijd op de voet via Hernando, een christen-moslim, met de blauwe ogen van zijn biologische vader (een priester).

Het is een omvangrijk werk dat een vergeten zwarte bladzijde uit de Spaanse geschiedenis tot leven wekt en je bij de keel grijpt. Niet alleen vanwege de bloedstollende passages, maar ook door de sympathieke hoofdpersoon die strijdt voor zijn liefde Fatima en vanwege zijn pogingen na de nederlaag een vreedzaam bestaan op te bouwen.