Thuis in mezelf. Rupi Kaur.

Mijn derde Rupi. Mijn eerste in het Nederlands. En ik kan zeggen: zelfs in vertaling blijft haar krachtige, emotionele werk overeind. Wat veel zegt over hoe goed Rupi is. (Ook een extra dank je wel naar de vertaalster: Anke ten Doeschate.)

Normaal lees ik een bundel in stukjes, deze las ik in één ruk uit. Ik begon aan het eerste gedicht en werd direct meegesleept door een emotionele golf van tranen, herkenning, druk op mijn borst, een brok in mijn keel, een warm hart, een glimlach op mijn lippen. In 4 delen: geest, hart, rust, ontwaken neemt Kaur je op sleeptouw doorheen haar prachtige woorden én beelden. Elke pagina is een pareltje.

In Home body (de oorspronkelijke titel) draait het om vrouw-zijn. Met alles er op en er aan, in hart, geest en lichaam (zoals de titel al doet vermoeden). Net als in haar vorige bundels krijgen trauma, verlies, migratie, racisme, seksueel geweld, feminisme, jezelf zoeken en vinden een belangrijke plek.

Rupi was de eerste die zeer korte teksten (een paar woorden) combineerde met langere gedichten, de eerste die illustraties toevoegde aan haar woorden, de eerste ‘Instagramdichter’ die beroemd werd. Deze bundel bewijst wederom waarom; zij is de beste. Punt. Velen zijn haar gevolgd maar zij steekt er nog steeds met kop en schouders bovenuit.

Herkenbaar, empowerend, troostend. Het ideale geschenk aan jezelf in dit lastige jaar! ( )