Uiteraard is dit een belangwekkende roman, alleen al omdat het een treffend beeld schetst van Vladimir Poetin. De nieuwe ‘tsaar’ van Rusland wordt knap gekarakteriseerd en zowel zijn wereldbeeld als zijn wrede, doortastende karakter precies onder woorden gebracht. Da Empoli heeft zich duidelijk goed ingewerkt, en voor lezers die zich nog altijd afvroegen waarom Poetin doet wat hij doet zal dit wel een eye-opener zijn. Ik moet eerlijk zijn dat ik niet zoveel nieuw leerde, omdat ik de internationale actualiteit al nauw volgde. Bovendien vind ik de hele constructie van deze docu-fictie nogal geforceerd: Da Empoli gebruikt Vadim Baronov, een fictieve ex-raadgever van Poetin, om een doekje open te doen over het perfide karakter van het huidige bewind in het Kremlin. 240 pagina’s lang vertelt de man aan de auteur honderduit over alle interne en externe kuiperijen van Poetin en de kliek rond hem. En hij doet dat zogezegd omdat die auteur ook geïnteresseerd is in de vroegere Russische schrijver Zamyatin. Het is een biecht die op cruciale punten niet geloofwaardig overkomt: hoe Baronov aan de reputatie van nieuwe Raspoetin komt, bijvoorbeeld, en ook hoe die dan plots inziet hoe wreedaardig Poetin wel is en zich terugtrekt uit het openbare leven. Neen, zoals gezegd, interessant is dit boekje zeker, maar overtuigend zeker niet. ( )