"Fortunata en Jacinta" is een liefdesroman die zich afspeelt in het 19-eeuwse Madrid. Juan Santa Cruz, een zoon van welgestelde ouders krijgt een relatie met de volksvrouw Fortunata. Later trouwt hij met de keurig opgevoede Jacinta. In het begin van het boek wordt het getortel van het pasgetrouwde stel tijdens hun wittebroodsweken met liefde voor detail beschreven. Dan is er Maximiliano Rubin, een ziekelijke jongeman die tot over zijn oren verliefd wordt op Fortunata en met haar wil trouwen en haar verheffen tot een nette vrouw. Hoewel Fortunata niet van Maxi houdt trouwt zij met hem op aanraden van Juan om respectabel te zijn. Juan verleidt haar voor de tweede keer. Later komt nog don Evaristo Feijoo in het spel, een oudere vrijdenker die Fortunata inpalmt en haar praktische lessen meegeeft, de schijn hooghouden is het belangrijkst in zijn optiek. Als Feijoo aftakelt laat hij Fortunata weer gaan en geeft hij haar een behoorlijke som geld mee. Fortunata gaat terug naar Maxi en krijgt uiteindelijk na een derde affiare met Juan, een kind van Juan.
"Fortunata en Jacinta" is in mijn ogen een van de grote romans allertijden. Over de gehele roman ligt een lichte ironie die me zeer goed bevalt. Het boek verdient zeker een grotere bekendheid. De vertaling van Adri Boon is prettig leesbaar en doordat het boek in 2 delen is uitgegeven is het ook in bed goed te lezen. ( )