Sawako Ariyoshi (1931–1984)

Tokio, begin jaren '70, de jaren van overvloed en van grote maatschappelijke veranderingen. Door de ogen van de werkende moeder Akiko maken we kennis met een nieuwe problematiek: die van de dementie bij de almaar ouder wordende Japanse bevolking. De schrijfstijl van Ariyoshi is nogal zuinigjes, droog-beschrijvend, en er zit ook een pak feitelijke informatie over oud worden en dementie verpakt in het verhaal. Maar vergis je niet: dit is een aangrijpend verhaal van een vrouw die na de dood van haar schoonmoeder geconfronteerd wordt met de belastende zorg voor haar seniele schoonvader van 84, die haar haar hele leven lang alleen maar afgesnauwd heeft. Akiko worstelt en zorgt en wordt almaar wanhopiger, maar uiteindelijk vindt ze vrede en zelfs geluk in haar engagement. Om haar heen stuit ze alleen maar op een gebrek aan fijngevoeligheid en onmacht (vooral de mannen geven blijk van een zeer grote mate van sulligheid), en bij zichzelf groeien de vragen over hoe ze zelf oud zal worden, maar uiteindelijk weet ze zich daar boven te zetten. Mooi.… (meer)