Charles Baudelaire (1821–1867)

Een gift van LibraryThing Early Reviewer, dit vreemde boekje van de Franse schrijver. Twee artikels bevat het, over de eigenschappen van dat groenbruine spul en over wijn.

In het eerste artikel, dat overigens aardig wat overlap heeft met het tweede, spreekt hij zich uit ten faveure van wijn - zijn redenering (die ook in die tijd al vrij kortzichtig moet geweest zijn) laat zich samenballen in het tekstje op de achterflap: wine elevates the will, hashish annihilates it. wine is a physical aid, hashish a weapon for the suicidal. wine makes one good and outgoing. hashish is isolating. Misschien dat er nog meer bij kwam kijken, maar - in alle eerlijkheid - ik las dat eerste hoofdstuk wijl ik aan de toog hing in een staminee ... en herinner me er nog maar bitter weinig van.

Het tweede artikel, The poem of hashish is uitvoeriger, beschrijft niet alleen kort de oorsprong van het duivelse goedje, maar ook de verschillende namen, de oogst en bereiding en de verschillende wijzen van consumptie (mengen met koffie geniet de voorkeur), de fasen van intoxicatie en de gevaren.

Baudelaire gelooft in de wil die bergen kan verzeten. En in poëzie. Alleen zo kan een man boven zichzelf uit stijgen. En door wijn. (Maar in zijn verdedigen van het wijndrinken schuilt een politiek motief legt vertaler Andrew Brown uit - bereikbaar voor de masse, het verdiende loon van den werkmensch, ...) Wat hasj zo gevaarlijk maakt in de ogen van Baudelaire, gevaarlijker zelfs dan opium, is dat zij niet alleen willoos maakt, maar ook dat zij het willoze individu perfectie laat zien in de eigen tekortkomingen. Op die manier krijgt het individu, inspanningsloos, een blik op het paradijs. En, is dan de redenering, wie eenmaal zonder enige inspanning gelukkig is geweest, wil dat vanzelfsprekend nog wel een keertje doen. Zonder inspanning. Het genie - want Baudelaire geeft lichtjes toe dat de verhoogde zintuiglijkheid een meerwaarde kan betekenen voor de kunstenaar - wordt volledig tenietgedaan door de willoosheid, en groeiende afhankelijkheid van de willoosheid.

Hoewel zijn resoluut afwijzen van de drugs en de geinduceerde roes grenst aan het ongeloofwaardige, en ook het religieuze - drugs als duivelse verleiders die een man verlokken tot het paradijs - is het bij momenten wel een vermakelijk en boeiend traktaat.

http://occamsrazorlibrary.blogspot.com/2010/06/one-wine-and-hashish.html… (meer)