Rémi Brague
Auteur van Europa, de Romeinse weg een essay
Over de Auteur
Remi Brague is professor of philosophy at the Universite de Paris I-Sorbonne and at the University of Munich. He is the author of five previous books, including The Wisdom of the World, also published by the University of Chicago Press, and Eccentric Culture
Werken van Rémi Brague
The Wisdom of the World: The Human Experience of the Universe in Western Thought (1999) 87 exemplaren
The Legend of the Middle Ages: Philosophical Explorations of Medieval Christianity, Judaism, and Islam (2006) 72 exemplaren
The Kingdom of Man: Genesis and Failure of the Modern Project (Catholic Ideas for a Secular World) (2015) 32 exemplaren
Curing Mad Truths: Medieval Wisdom for the Modern Age (Catholic Ideas for a Secular World) (2019) 21 exemplaren
Aristote et la question du monde: Essai sur le contexte cosmologique et anthropologique de l'ontologie (Epimethee)… (1988) 7 exemplaren
A Lei de Deus 1 exemplaar
Europa, calea romană 1 exemplaar
La sagesse du monde : Histoire de l'expérience humaine de l'univers (Esprit de la Cité) (French… (1999) 1 exemplaar
El passat per endavant 1 exemplaar
Concepts et catégories dans la pensée antique (Bibliothèque d'histoire de la philosophie) (1980) 1 exemplaar
Poesia e Mito Indo-Europeus 1 exemplaar
Gerelateerde werken
Platonic Investigations (Studies in Philosophy and the History of Philosophy) (1985) — Medewerker — 4 exemplaren
Tagged
Algemene kennis
- Gangbare naam
- Brague, Rémi
- Geboortedatum
- 1947-09-08
- Geslacht
- male
- Nationaliteit
- France
- Geboorteplaats
- Paris, France
- Prijzen en onderscheidingen
- Ratzinger Prize (2012)
Leden
Besprekingen
Lijsten
Prijzen
Misschien vindt je deze ook leuk
Gerelateerde auteurs
Statistieken
- Werken
- 35
- Ook door
- 6
- Leden
- 560
- Populariteit
- #44,620
- Waardering
- 3.7
- Besprekingen
- 4
- ISBNs
- 97
- Talen
- 14
- Favoriet
- 1
De eerste editie van dit boek dateert van 1992, op een moment dat het IJzeren Gordijn gevallen was en veel Oost-Europese landen zich opmaakten om lid te worden van de Europese Unie, een Unie die net een stap verder had gezet als eengemaakte economische markt. Het is duidelijk dat Brague niet erg opgezet was met de invulling die werd gegeven aan het begrip Europa. In dit boek probeert hij een eigen insteek te formuleren die vooral het accent legt op de eigenheid van de Europese cultuur, dus los van politiek en economie.
Zijn invalshoek is op zijn minst origineel te noemen, zij het ook nogal gezocht. Hij trekt een parallel met de Romeinse cultuur: die erkende dat ze bijna volledig schatplichtig was aan de Grieks-Helleense en is zich altijd bewust geweest van een vorm van minderwaardigheid. Net zo heeft Europa volgens Brague altijd erkend dat het schatplichtig was aan de hele antieke erfenis en aan de joods-Hebreeuws, via het christendom. Ook dat heeft de Europese cultuur altijd een impliciete vorm van minderwaardigheidscomplex bezorgd, die tegelijk de verklaring is voor de enorme openheid van die cultuur, de nieuwsgierigheid naar andere culturen, en zelfs een verregaande mate van zelfkritiek. Voor Brague is dat trouwens ook de rechtvaardiging dat de Europese cultuur terecht universalistische aanspraken maakt.
Dat laatste legt meteen een paradox bloot, die ook de zwakheid van Brague’s stelling onderstreept. Europa mag dan inderdaad ontlener zijn van wereldbeelden, ideeën, waarden en ethieken van elders, het heeft het continent niet belet in de historische praktijk met grote brutaliteit en arrogantie de rest van de wereld zijn wil en weg op te leggen. Brague blijft daar blind voor. Dat blijkt nog het best uit het korte hoofdstuk over eurocentrisme, waarin hij eerst het bestaan van zo’n eurocentrisme ontkent, en vervolgens stelt dat elke cultuur zichzelf in het midden zet. Ook hier blijkt een aftoetsing aan de historische realiteit dodelijk.
Voor Brague is er geen discussie dat die eigenheid van Europa, die “Romeinse weg” (dat dus maar onrechtstreeks met Rome of met het Romeinse Rijk te maken heeft), in essentie in het christendom terug te vinden is. Dat heeft immers ook zijn bron elders (in het jodendom en het hellenisme) en is zich daar ook erg bewust van. Maar Brague lijkt het christendom te beperken tot het rooms-katholicisme: de bijdrage van het protestantisme tot de Europese cultuur blijft merkwaardig genoeg onvermeld, en over het orthodoxe christendom laat hij zich in nogal laatdunkende bewoordingen uit.
Dit boek is niet altijd gemakkelijk te volgen, want Brague hanteert een nogal etherische, Franse stijl van denken. Zijn focus verschuift ook voortdurend, en op het laatst wordt zijn betoog zelfs een regelrechte apologie van het christendom, en dan nog beperkt tot het rooms-katholicisme.
Daarmee wil ik niet gezegd hebben dat Brague’s boek niet interessant is, integendeel. Zijn eruditie is impressionant, en bijvoorbeeld de hoofdstukken over de ontlening aan de antieke en de joods-Hebreeuwse cultuur zijn bijzonder boeiend. Ook het contrast tussen het Europese en het islamitische denken wordt goed in de verf gezet, een issue dat sinds het verschijnen van het boek alleen maar belangrijker is geworden. Zijn visie mag dan enigszins gezocht zijn, ze prikkelt wel tot reflectie en raakt zeker aspecten van de Europese cultuur aan die de moeite zijn. Kortom, een gemengd oordeel.… (meer)