Peter Buwalda

Ik begon aan dit boek omdat ik dacht dat het zowel erg leesbaar als best wel literair was. De eerste 100 bladzijden vond ik het ook wel een page-turner, maar daarna ging het lezen steeds stroever, totdat ik uiteindelijk werkelijk met lange tanden bezig was meer en meer wijdlopige en irrelevante mededelingen te lezen. Siem Sigerius ontpopt zich na de Mulo eerst als judokakampioen, die zelfs succes boekt op de Olympische Spelen op gelijke voet met mannen als Ruska en Geesink en daarna ook nog als geniaal wiskundige, specialiteit: knopen, in Californië aan de universiteit werkt, en woont op Bonita Avenue. Hij heeft dan al zijn eerste vrouw bij wie hij een zoon heeft ingewisseld en achtergelaten voor Tineke die twee dochters heeft. Uiteindelijk wordt hij rector van de TU Enschede en later ook nog minister. Ik wil hier niet de vele intriges vertellen (spoilen) die het boek met flashbacks en grillig tijdverloop presenteert. Een kleine, onuitgewerkte greep: zijn oudste stiefdochter, studente aan de TU, heeft samen met haar vriend Aaron een zeer lucratieve pornofotosite op het nog maar prille internet, die Siem uiteindelijk ontdekt. De vuurwerkbrand in Enschede vernielt onder andere Aarons huis, hij wordt psychotisch en (gedeeltelijk) beter. Siem heeft een in het niets eindigende affaire met een jong meisje. Zijn in de steek gelaten zoon wilde nooit deugen en doet dat steeds minder. Zijn oudste stiefdochter vertrekt voor een stage naar Amerika en komt nooit meer terug. Enerzijds zijn onderdelen best wel goed met elkaar verknoopt, kloppen de tijden en verhalen wel met elkaar, maar anderzijds vallen er erg veel mussen van het dak zonder enige dwingende noodzaak, zijn er veel “Witte paters “ (W.F. Hermans). De jongste dochter komt amper uit de verf, waarom is moeder Tineke eerst dun dan dik, dan dun, waarom moeten wij alles weten over Aarons achtergrond? Er zijn nog veel meer lege plekken en daarnaast grote stukken met veel meer informatie dan het verhaal kan dragen. Er zijn behoorlijk wat lelijke zinnen, maar ook behoorlijk wat trefzekere formuleringen en beschrijvingen. Onevenwichtig.… (meer)

In dit boek gaat het over macht en over haat. Het is het eerste deel van een meerdelig boek, dat maakt beoordelen lastig. Buwalda kan goed schrijven, dat laat hij ook in dit boek zien. Het heen en weer schakelen is heel bijzonder maakt pakt goed uit. Helaas spreekt het onderwerp en de manier waarop het wordt uitgewerkt mij absoluut niet aan en dat maakt beoordeling niet echt waardevol. Wat mij ook tegenstaat is dat het verhaal regelmatig onlogisch is. En als je denkt dat het verhaal nu wel vertelt is komt er een wending die nit wordt verklaart en ook niet consistent is. Een soort ouderwetse deus ex machina. Dat bevalt mij niet.… (meer)