Emma Cline
Auteur van The Girls
Over de Auteur
Emma Cline is the writer of the novel,The Girls and was the recipient of the Paris Review Plimpton Prize. In 2017, she was one of Granta's Best Young American Novelists. (Bowker Author Biography)
Fotografie: Emma Cline/ Megan Cline
Werken van Emma Cline
Perseids 2 exemplaren
What Can You Do with a General 2 exemplaren
Marion 1 exemplaar
White Noise 1 exemplaar
Northeast Regional 1 exemplaar
The Girls: A Novel 1 exemplaar
Gerelateerde werken
The Sunday Times Audible Short Story Award Shortlist Collection 2019 — Medewerker — 2 exemplaren
Tagged
Algemene kennis
- Geboortedatum
- 1989
- Geslacht
- female
- Nationaliteit
- USA
- Geboorteplaats
- California, USA
- Woonplaatsen
- Sonoma, California, USA
Los Angeles, California, USA
Brooklyn, New York, USA - Opleiding
- Middlebury College
Columbia University - Beroepen
- actor
author
Leden
Besprekingen
Lijsten
Prijzen
Misschien vindt je deze ook leuk
Gerelateerde auteurs
Statistieken
- Werken
- 15
- Ook door
- 8
- Leden
- 4,158
- Populariteit
- #6,052
- Waardering
- 3.5
- Besprekingen
- 282
- ISBNs
- 116
- Talen
- 13
- Favoriet
- 4
Het is zelden dat ik een vertaling koop maar door de onverwachtheid van de aanschaf, had ik daar niet bij stilgestaan. Het is trouwens een uitstekende vertaling. Nergens heb ik het gevoel dat het vertaald is of voelt de taal ongemakkelijk aan.
Het duurde wel even voordat ik in het verhaal zelf kwam. Het wordt verteld vanuit het heden waarbij gebeurtenissen van het heden als opmars worden gebruikt om te vertellen hoe in 1969 de toen veertienjarige ik-persoon in de wanhoop van de puberteit haar aansluiting dacht te vinden bij een groep meisjes die om een charismatische leider heen zwermden.
De puberale worstelingen zijn zeer herkenbaar en er is geen moment dat het verhaal ongeloofwaardig wordt. Het is een typische geschiedenis over het volwassen worden.
Misschien dat ik dat onderwerp niet meer zo interessant vind of dat het boek toch meer belooft dan dat het is. Wat ik voelde was alsof de verteller een spanning probeerde op te bouwen maar steeds niet hoog genoeg kwam waardoor er op het einde geen werkelijke climax was.
Het gedeelte waarin verteld wordt over gebeurtenissen waar de ik-persoon helemaal niet bij was geweest en ze toch bleef vertellen alsof ze het zelf had gezien, vond ik zeer storend. Een stijlbreuk die in mijn ogen nergens voor nodig was. Hierdoor lijkt het alsof het werkelijk om de sensationele gebeurtenis gaat in plaats van om de verlangens van de ik-persoon om werkelijk gezien te worden. De gedeelten die daar wel over gaan, zijn dan wel weer ijzersterk weergegeven.… (meer)