K. C. Cole

Voordat ik op dit boek stuitte had ik nooit gehoord van Frank Oppenheimer. Over Robert Oppenheimer heb ik maar al te vaak gelezen, maar Frank? Frank Oppenheimer was de jongere broer van Robert. Ook natuurkundige en hij heeft ook bij het Manhattan project gewerkt, uit idealisme, aan de creatie van de eerste atoombom. En wat hebben ze een jaloersmakende jeugd samen gehad van vrijheid, aangemoedigd door zijn artistiek en wetenschappelijk ingestelde ouders. Wat hij nog meer gemeen met Robert, is dat hij gefrustreerd raakte door de naoorlogse nucleaire politiek en ook hij werd in het idiote McCarthy tijdperk uitgearangeerd, want lid van de communistische partij geweest en hierom onbetrouwbaar voor het vaderland. Hij raakte zijn baan kwijt, kon geen wetenschap meer beoefenen aan een universiteit en ging samen met zijn vrouw een ranch bestieren in een verlaten gebied.

Dit bleek de opmaat voor het derde bedrijf van zijn leven. Hij ging al snel doceren aan de kleine lokale school in Pagosa Springs en als leraar was hij bijzonder inspirerend: "a stream of stellar students suddenly started arriving at the university from Pagosa Springs." En dan begint hij in San Fransico het Exploratorium. Een plek waar iedereen, jong en oud, leert spelen met wetenschap en kunst. Waar nu elk zichzelf respecterend museum interactiviteit promoot, was dat in die periode een first. Hij bouwde zijn bedrijf op als een 'natuurkundige kibbutz', idealisme en juistheid gingen boven zakelijke belangen. Was het wel een museum? Het was vooral een 'playground'. Zoals hij het zelf verwoordde:
"There have been many attempts to bridge the gap between the experts and the laymen. The attempts have involved books, magazine articles, television programs and general science courses in schools. But such attempts, although valuable, are at a disadvantage because they lack props; they require apparatus which people can see and handle and which display phenomena which people can turn on and off and vary at will. -- Frank Oppenheimer

Het boek is geschreven door KC Cole die als jongeling begon met hem te werken en tientallen jaren met hem heeft samengewerkt. Het is hierom een boek waarbij je ontzettend dicht op de huid zit van Frank Oppenheimer, soms zelfs te dicht, en dat is mijn enige kritiek. Ze heeft in elk geval de grote inspirator die hij was goed weten weer te geven. Je huilt en lacht in dit boek. Als je ook maar enigszins geïnteresseerd bent in wetenschap, kunst en onderwijzen dan is dit een dierbaar en inspirerend boek.… (meer)