Silvio d'Arzo (1920–1952)

De achterflap noemt dit boek een sober en ingehouden poëtisch meesterwerk uit de Italiaanse literatuur, en dat wil ik niet tegenspreken. d'Arzo maakte verschillende versies van dit verhaal waarmee hij de vertalers een hele kluif bezorgde. De openingspagina van Andermans huis komt ook heel erg overeen met het begin van één van zijn verhalen uit de bundeling Avondlucht. De hoofdpersoon is priester in een minuscuul bergdorpje in de Apennijnen waar hij op een dag een oude vrouw ontmoet die hem een vraag stelt die hem niet meer loslaat. De inhoud van het verhaal (of de vraag) is hier van ondergeschikt belang. d'Arzo schildert meesterlijk het proces van aantrekken en afstoten tussen twee mensen. Net zoals in muziek de stiltes of niet gespeelde noten soms sterker doorwegen in de luisterervaring, zo droeg hetgeen d'Arzo niet schreef voor mij meer bij tot de poëtische sfeer van het boek.… (meer)

Avondlucht is een verzameling van zeven kortverhalen die je best met miniaturen kunt vergelijken. Als lezer word je meteen midden in een of ander levensverhaal geworpen dat telkens draait rond het thema leven en dood. Maar je wordt ook weer even snel uit dat verhaal losgerukt. Voor je goed en wel in het verhaal komt, stopt het al. Maar net als geschilderde miniaturen moet je hier tijd voor nemen om de erg poëtische taal beter te kunnen smaken. Hoe meer je herleest, hoe meer je zal te zien krijgen.… (meer)