Afbeelding van de auteur.

Roger Martin du Gard (1881–1958)

Auteur van Luitenant-kolonel de Maumort

200+ Werken 1,358 Leden 39 Besprekingen Favoriet van 7 leden

Over de Auteur

Roger Martin du Gard was born on March 23, 1881 in France. He was a French author and winner of the 1937 Nobel Prize for Literature. He was trained as a paleographer and archivist. His major work was The Thibaults, a multi-volume work that follows the fortunes of the two brothers, Antoine and toon meer Jacques Thibault, from their upbringing in a prosperous Catholic bourgeois family to the end of the First World War. Martin du Gard wrote several other novels, including Jean Barois, which was set against the historical context of the Dreyfus Affair. During the Second World War, he resided in Nice, where he prepared a novel (Souvenirs du lieutenant-colonel de Maumort) that remained unfinished at his death; it was posthumously published in 1983. His other works include plays and a memoir of André Gide, a longtime friend. Roger Martin du Gard died in 1958 and was buried in the Cimiez Monastery Cemetery in Cimiez, France. (Bowker Author Biography) toon minder
Fotografie: Roger Martin du Gard en 1937

Reeksen

Werken van Roger Martin du Gard

Luitenant-kolonel de Maumort (1983) 109 exemplaren
Jean Barois (1913) 103 exemplaren
De Thibaults. Deel 1/2 (1926) 79 exemplaren
De Thibaults. Deel 2/2 (2015) 73 exemplaren
Het oude Frankrijk (1933) 60 exemplaren
Afrikaans geheim (1931) 52 exemplaren
De zomer van 1914 (1992) 44 exemplaren
Les Thibault, tome 2 : La Mort du père - L'Eté 1914 (2003) — Auteur — 35 exemplaren
Les Thibault, tome 5. L'été 1914 (fin). Epilogue (1928) — Auteur — 35 exemplaren
Les Thibault, tome 3 (2003) — Auteur — 31 exemplaren
De verdrinking (2008) 30 exemplaren
Notes on Andre Gide (1953) — Auteur — 25 exemplaren
Martin du Gard : Oeuvres complètes, tome 1 (1955) — Auteur — 21 exemplaren
Martin du Gard : Oeuvres complètes, tome 2 (1955) — Auteur — 18 exemplaren
Œuvres complètes (1955) — Auteur — 12 exemplaren
Le Cahier gris (1922) 12 exemplaren
Os Thibault (Em Portuguese do Brasil) (2012) — Auteur — 10 exemplaren
Les Thibault (2020) — Auteur — 9 exemplaren
Die Thibaults (1960) 9 exemplaren
Les Thibault (1946) — Auteur — 8 exemplaren
Thibault'n suku 1 : 1 JA 2 (1922) 7 exemplaren
Les Thibault III: L'été 1914 (1936) 6 exemplaren
A Thibault család (1958) — Auteur — 5 exemplaren
בית טיבו 5 exemplaren
Les Thibault. Septieme Partie. L'ete 1914. Tome II (1936) — Auteur — 4 exemplaren
Egy lélek története (1976) 4 exemplaren
Les Thibault, tome 8 : Epilogue (1940) — Auteur — 4 exemplaren
Les Thibault, tome 6 : La Mort du père (1929) — Auteur — 4 exemplaren
Les Thibault (en 11 volumes ∙ NRF ∙ Gallimard) (1936) — Auteur — 3 exemplaren
Los Thibault (1901) 3 exemplaren
Familien Thibault del 2 (1922) 3 exemplaren
Los Thibault 3 exemplaren
Correspondance (1944-1958) (2013) — Auteur — 3 exemplaren
チボー家の人々 11 (1984) 2 exemplaren
チボー家の人々 9 (1984) 2 exemplaren
チボー家の人々 8 (1984) 2 exemplaren
チボー家の人々 7 (1984) 2 exemplaren
チボー家の人々 6 (1984) 2 exemplaren
チボー家の人々 4 (1984) 2 exemplaren
チボー家の人々 3 (1984) 2 exemplaren
チボー家の人々 2 (1984) 2 exemplaren
チボー家の人々 13 (1984) 2 exemplaren
チボー家の人々 12 (1984) 2 exemplaren
チボー家の人々 10 (1984) 2 exemplaren
Correspondance (1980) — Auteur — 2 exemplaren
La gonfle, farce paysanne (1928) — Auteur — 2 exemplaren
チボー家の人々 5 (1984) 2 exemplaren
A Thibault család l-ll. — Auteur — 2 exemplaren
Oeuvres completes 1 exemplaar
Les Thibault -2 1 exemplaar
Thibault'lar - 1 (2016) 1 exemplaar
Siva sveska 1 exemplaar
Epilog 1 exemplaar
Jan Barois 1 exemplaar
Rodzina Thibault 3 — Auteur — 1 exemplaar
Les Thibault V (1936) — Auteur — 1 exemplaar
Les Thibault III (1953) — Auteur — 1 exemplaar
Les Thibault II (1953) — Auteur — 1 exemplaar
The Last Voyage of Columbus — Auteur — 1 exemplaar
THIBAULTIN SUKU 4-6 1 exemplaar
I Thibault 1 exemplaar
Thibaultové III 1 exemplaar
Thibaultové II 1 exemplaar
Thibaultové I 1 exemplaar
Les Thibault - tomes 1 et 2 (extraits) (1974) — Auteur — 1 exemplaar
Rodzina Thibault — Auteur — 1 exemplaar
Rodzina Thibault 2 — Auteur — 1 exemplaar
Les Thibault, tome 7. Epilogue (1953) 1 exemplaar
Postacı 1 exemplaar
Thibault'lar 1 exemplaar
VELHA PRAÇA 1 exemplaar
Les thibault t. 3 (1938) 1 exemplaar
Das Geständnis (1992) 1 exemplaar
Los Thibault 1 exemplaar

Gerelateerde werken

Great Stories by Nobel Prize Winners (1959) — Medewerker — 77 exemplaren
A Treasury of Doctor Stories (1946) — Medewerker — 9 exemplaren

Tagged

Algemene kennis

Leden

Besprekingen

Van deel 2 was ik iets minder onder de indruk dan van deel 1, kostte ook meer moeite om het uit te krijgen, ik had zelfs de indruk dat de vertaalster hier minder op dreef was, maar dat kan ook aan mij liggen. Desondanks vond ik ook dit een prachtig, bij vlagen subliem, boek. 'De Thibaults' gaat over WO 1 zeggen veel mensen, maar dat geldt uitsluitend voor dit deel, dat eigenlijk vooral gaat over de pogingen van 'de socialisten', Jacques en zijn uiteenlopende medestanders in heel Europa, om die te verhinderen. Vergeefs, zoals we weten, en alle gepraat, geargumenteer, gekonkel, gedisputeer over principes en praktijk werd me soms wat veel. Een aantal mensen zeer goed gekarakteriseerd: 'de piloot' Meynestrel, een koud, fanatiek, raadselachtig, mens en zijn opofferende geliefde Freda die uiteindelijk met een ander vertrekt waardoor de piloot alles verliest, de goede albino Vanheede, de ultrarechtlijnige Mithoerg en vele andere anarch-, social-, communisten. Maandenlang is elke diplomatieke, door ons allang vergeten, stap na het doodschieten van Franz Ferdinand het voorwerp van heftige debatten en speculaties. Jacques, meer dan eens op missie in Frankrijk, legt weer contact met Antoine wiens denkbeelden hij veracht -maar het blijft zijn broer- en bekent zichzelf en Jenny Fontanin dat hij verliefd is op haar. Ook zij smelt. Ze zullen naar Genève gaan omdat er gemobiliseerd wordt, maar Jacques vertrekt toch alleen, want hij moet van zichzelf een daad stellen (dan is het boek al voor meer dan 3/4 uit). Antoine heeft het ouderlijk huis onherkenbaar laten verbouwen, heeft praktijk, een laboratorium aldaar, medewerkers, succes, een verhouding met de getrouwde Anne, hij doet zijn plicht, ook als Frankrijk van hem vraagt te vechten. De oorlog verandert alles. Jenny, achtergelaten, blijkt zwanger van haar schandelijke 2 nachten met Jacques en baart een zoon die sprekend op hem lijkt. Jacques heeft een plan dat hem in een roes brengt: uit een vliegtuig (nieuw!) duizenden pamfletten strooien over de soldaten in de Elzas, Frans én Duits, zulke overtuigende anti-oorlogspropaganda dat zij de wapens neder zullen gooien. Zeer spannende geheime operatie. Meynestrel komt nog één keer in actie en vliegt. De motor van het oude vliegtuig valt uit. Het stort neer en verbrandt, mét de piloot, zonder dat er één pamflet is uitgeworpen. Ik denk dat MduG onduidelijk heeft gelaten of de piloot dit expres heeft gedaan of dat het een ongeluk was, of alleen onverschillige overmoed. Ontzettend goed, om te huilen van woede en verdriet (wat ik ook deed) is dat Jacques niet dood is maar zwaargewond aan zijn been, niet kan praten zodat men denkt dat hij een Duitse spion is, dagenlang meegesleept wordt door Franse soldaten op de terugtocht die steeds verder in het nauw gedreven worden door de Duitsers en beschoten. Uiteindelijk na veel bijna-reddingen schiet de laatste soldaat die voor Jacques (inmiddels zeer slecht eraan toe) zorgde en het niet meer alleen aankan en moet vluchten hem dood als een oude hond, zich wijsmakend dat hij een spion afmaakt, in een dennenbosje waart hij nooit gevonden wordt. Treffender en schrijnender had MduG de zinloosheid van oorlog niet kunnen uitbeelden. Antoine wordt na twee jaar en een niet zo erge verwonding door domme pech slachtoffer van een mosterdgasaanval. Hij wordt verpleegd in een sanatorium in Grasse, houdt als arts gretig alles bij in aantekeningen en het gaat niet zo goed. Voor de begrafenis van Mlle de Waize gaar hij naar Parijs, voor Gise, ontmoet ook weer Jenny, Daniel -deze knappe versierder heeft in de oorlog zijn been verloren en, maar dat vertelt hij alleen later aan Antoine, zijn kloten; hij wil niets meer behalve zorgen voor de kleine Jean-Paul- , Mme de Fontanin, die in zijn en haar voormalige buitenhuizen in Maisons Lafitte een kliniek hebben ingericht. Antoine herkent Jacques in de dwarse Jean-Paul, is zelf meer anti-oorlog geworden, en terug in Grasse houdt hij een nauwkeurig dagboek bij. De toon ervan is nu anders, want vlak voor vertrek daarheen heeft hij ingezien, door het bezoek aan zijn oude leermeester Philip, dat hij ten dode is opgeschreven. Dat had hij moeten weten, maar nu pas ziet hij het onder ogen. Het laatste deel bestaat uit dat dagboek, deels worsteling van Antoine met de realiteit van zijn naderende dood, deels vooruitblik op het einde van de oorlog, dat dankzij Woodrow Wilsons plannen een echte ?eeuwige vrede zal zijn, deels terugblik en bezinning op zijn zogenaamd geslaagde maar te aangepaste leven, alles als aanwijzing voor Jean-Paul. Dit deel vond ik ook wat langdradig en deels overbodig, ook de fixatie op de kleine jongen (maar die past natuurlijk in RMduG's visie op de Thibaults als een doorlopende, in zekere zin exemplarische familie). Wel goed vond ik dat er ook voor Antoine geen hoop is en dat zijn dood ook al zo weinig spectaculair is. Opnieuw zijn er tussen alle, soms te lang, geredekavel door zulke prachtige zinnen en wendingen die de bodem eruitslaan: middenin felle, essentiële disputen tussen Jacques en Antoine over moraal breekt het af, want de bediende komt zeggen dat het eten opgediend is. De koele, rationele Antoine houdt op met zijn verhouding met Anne, omdat hij ontdekt heeft dat haar man een goede kerel is. Hij doet dat door al haar avances per brief of telefoon totaal te negeren. En dan, totaal onverwacht, voelt hij zich zo alleen dat hij nog één keer voor de mobilisatie naar haar toe racet voor een nacht. Nee, niemand is een mens uit één stuk. En oorlog is het ergste wat er is.… (meer)
1 stem
Gemarkeerd
Harm-Jan | 3 andere besprekingen | Oct 14, 2019 |
Eigenlijk kan je natuurlijk geen review schrijven van een half boek (of van een van de drie Franse delen, als ik het goed begrijp). Maar ik kan niet voor me houden dat ik dit werkelijk een fantastisch boek vond: de familie Thibault zelf bestaat eigenlijk uit de star-katholieke maatschappelijk succesvolle vader, de oudste zoon Antoine, die zeer geslaagd is als arts, en vast nog geslaagder kan worden, een man die bij alles wat hij doet in gedachten ziet hoe anderen bewonderend naar hem kijken, stiekem atheist geworden, en de getalenteerde en dwarse Jacques, gesloten, ontoegankelijk, onzeker, die weigert de École normale supérieure waarvoor hij geslaagd is te doorlopen. Aan het begin van het boek loopt hij weg van huis, met zijn protestante vriend Daniel en wordt teruggehaald door Antoine, aan het eind haalt Antoine hem, nadat hij zich drie jaar verborgen heeft in het buitenland, terug om het sterven van zijn vader bij te wonen. Drie dingen: 1. er zijn talloze personen die met zeldzaam psychologisch inzicht worden neergezet, net als de hoofdpersonen trouwens. Martin du Gard was een bewonderaar van Tolstoj en dat is duidelijk te merken. Ook al speelt het begin bijvoorbeeld meer dan 100 jaar geleden en blijken jongens van 14 een hoed te dragen, de beide pubers worden volkomen begrijpelijk en herkenbaar getekend (a propos, de onstuimige dweepzieke brieven die Daniel en Jacques elkaar schrijven en die hun zwaar worden aangerekend lijken wel letterlijk die van Erasmus aan Servaas Rogiers!), Vooral de meer of minder authentieke en steeds veranderende liefdesgevoelens van alle personen zijn heel overtuigend gedaan. 2. Beschrijvingen van gebeurtenissen zijn zo gedetailleerd en authentiek, zo aangrijpend dat je aan het eind ervan bijna uitgeput bent: de spoedoperatie vierhoog achter in een armelijke flat van een aangereden klein meisje, een ander, stervend klein meisje dat door Antoine niet geholpen kan worden, de dood van de oude Thibault, die mij bijna fysiek terugvoerde naar mijn vaders sterfbed, al was dat gelukkig niet zo afgrijselijk als dat van Thibault, waar Antoine uiteindelijk wél in het diepste geheim ingrijpt, maar ook minder erge scènes zoals Jacques die in de tuin stilstaat als hij Jenny hoort pianospelen. En 3. De figuren zijn niet zo als ik ze hierboven heb beschreven: ze hebben een ontwikkeling én ze hebben vele kanten; zo wordt Antoine minder zelfingenomen na zijn verhouding met Rachel; na zijn dood, en ook af en toe daarvoor, blijkt de oude Thibault een veel gevoeliger mens te zijn geweest dan aan de oppervlakte bleek; de verschrikkelijke vader van Daniel, een oplichter en charlatan, die zijn bijna engelachtige vrouw ruineert en verguist, houdt eigenlijk ook alleen maar van haar en mist zijn kinderen. De eerste wereldoorlog, die zich volgens alle recensenten in de loop van het boek laat horen, is voorlopig nog niet zo duidelijk hoorbaar.… (meer)
1 stem
Gemarkeerd
Harm-Jan | 2 andere besprekingen | Aug 5, 2019 |
De korte, hartstochtelijke relatie die een letterenstudent aangaat met een bakkersjongen uit het dorp waar hij eind 19e eeuw als jong soldaat voor enkele weken is ingekwartierd
 
Gemarkeerd
huizenga | 2 andere besprekingen | Sep 13, 2017 |
Minder het verhaal zelf, dan wel de trefzekere taal van Martin du Gard. De inhoud van het korte verhaal - de 48 pagina's bevatten niet alleen een inleiding van Martin du Gard, maar ook nog een nawoord van de vertaalster (hoewel die inleiding van RMdG misschien wel integraal deel uitmaakt van het verhaal ...) - staat bijna integraal op de achterflap. De bekentenis/het geheim is daarmee al snel een bijzaak. Maar de stijl van RMdG is zo vlot en moeiteloos dat het alleen maar afgunst kan wekken, en verleiden tot het langere werk.… (meer)
½
 
Gemarkeerd
razorsoccam | 2 andere besprekingen | May 14, 2016 |

Lijsten

Prijzen

Misschien vindt je deze ook leuk

Gerelateerde auteurs

Statistieken

Werken
200
Ook door
4
Leden
1,358
Populariteit
#18,931
Waardering
3.9
Besprekingen
39
ISBNs
122
Talen
10
Favoriet
7

Tabellen & Grafieken