Ivan Goncharov (1812–1891)

Ilja Oblomov maakt deel uit van de instortende Russische aristocratie - een man die zo lui is dat hij zijn baan bij de overheidsdienst heeft opgegeven, zijn vrienden heeft beledigd en in de schulden is geraakt. Hij is te apathisch om ook maar iets te doen aan zijn problemen en slaagt erin werk te omzeilen en verandering uit te stellen. Uiteindelijk dreigt hij de liefde van zijn leven te verliezen.
Oblomov verscheen in Rusland in 1859. In de gelijknamige hoofdfiguur, een man wiens grootste eigenschap sloomheid is, zagen de lezers het portret van de ondergang van een hele klasse.
Recensie(s)
Klassieke Russische roman: de hoofdpersoon is de trage, onbezorgde, apathische Oblomow, wiens leven bestaat uit vegeteren. Hij bewoont slechts één kamer van zijn meerkamerwoning, gekleed in een behaaglijke, soepele kamerjas, en wordt verzorgd door zijn zo mogelijk nog luiere knecht, de lijfeigene Zachar. Olga, een jonge vrouw, weet hem een tijd lang weer te activeren, maar als hij een huwelijk moet gaan regelen, vervalt hij weer tot zijn oude vadsigheid. IJsgang op de rivier is een gunstig voorwendsel om haar niet meer te bezoeken. Stolz, zijn energieke vriend van Duitse komaf, trouwt uiteindelijk met haar. Een geestig en ontroerend levensverhaal van een ongeneeslijk luie, maar sympathieke heer. Oblomow is uitgegroeid tot een spreekwoordelijk prototype; zelfs het begrip 'oblomowisme' heeft ingang gevonden… (meer)

'Van Oblomov wordt vaak gezegd dat het gaat over iemand die lui is en altijd op de divan ligt – het 'type' van de vadsige Rus, en een symbool voor de onbeweeglijke Russische maatschappij. Maar lui is Oblomov eigenlijk niet. Hij heeft zelfs een vrij druk leven. Hij voelt alleen een grote weerzin als men van hem verwacht dat hij zich druk maakt over de dingen waar iedereen zich druk over maakt. Hij vindt zijn hospita, het eten dat die hospita kookt en de – gedeeltelijk door hemzelf verwekte – kinderen van die hospita veel interessanter dan de Engelse buitenlandse politiek waar iedereen het over heeft.

Gontsjarov toont in Oblomov een veelzijdig meesterschap: niemand kan zoals hij beschrijven hoe het steeds moeilijker wordt een niet opengemaakte en op de schoorsteenmantel gezette brief open te maken. Ook zijn beschrijving van de landelijke onbeweeglijkheid is groots: een zomermiddag als iedereen, heren, vrouwen, meiden, knechten, slaapt. Af en toe wordt iemand, verdoofd van hitte en slaap, half wakker, pakt een kom kwas, blaast de vliegen naar één kant, drinkt en valt weer in slaap. Dat soort taferelen doet geen enkele Rus hem na.' (Karel van het Reve)… (meer)