Afbeelding van de auteur.

Tahar Ben Jelloun

Auteur van Zoon van haar vader

120+ Werken 4,384 Leden 124 Besprekingen Favoriet van 8 leden

Over de Auteur

Controversial winner of the prestigious French Prix Goncourt (1987), Tahar Ben Jelloun is a Moroccan writer who has not found much favor at home, despite his growing popularity abroad. According to some North African critics, Ben Jelloun intentionally sets out to please foreign readers. The critics toon meer contend that his writing reinforces European stereotypes by pandering to western tastes for quaint folklore and traditions, and exotic scenery. Moroccan critics have accused Ben Jelloun of creating artificial, fabricated stories that fail to convey a true picture of Morocco. They have also been offended by his criticism of Morocco, and the fact that he reveals sides of Moroccan life that are usually kept hidden. Ben Jelloun's story of a girl dressed as a boy, L'Enfant du Sable (The Sand Child) (1985), was scandalous in their eyes. After Ben Jelloun won the Prix Goncourt, a number of critics changed their minds and have begun to praise his work. (Bowker Author Biography) toon minder

Werken van Tahar Ben Jelloun

Zoon van haar vader (1985) — Auteur — 608 exemplaren
Papa, wat is een vreemdeling ? (1998) 455 exemplaren
Gewijde nacht (1987) 362 exemplaren
Weggaan (2006) 223 exemplaren
The Last Friend (2004) 165 exemplaren
Papa, wat is een moslim ? (2002) 146 exemplaren
Een gebroken man (1994) 119 exemplaren
Met neergeslagen ogen (1991) — Auteur — 116 exemplaren
A Palace in the Old Village (2009) 114 exemplaren
Herberg der armen (1999) 108 exemplaren
About My Mother (2007) 107 exemplaren
Nuit de l'erreur (1997) 100 exemplaren
The Happy Marriage (2010) 92 exemplaren
Stilte over Tanger (1990) 87 exemplaren
De schrijver (1983) 66 exemplaren
Moha de gek Moha de wijze (1978) 60 exemplaren
Le pareti della solitudine (1976) 51 exemplaren
Gebed voor de afwezige (1981) 49 exemplaren
Duivelse liefdes (2003) 48 exemplaren
Harrouda (1982) 48 exemplaren
Raisins de la galère (1996) — Auteur — 44 exemplaren
De blinde engel (1992) 42 exemplaren
Le mariage de plaisir (2016) 24 exemplaren
El castigo (2018) 23 exemplaren
Rising of the ashes (1991) 22 exemplaren
La Plus Haute des Solitudes (1977) 17 exemplaren
El islam que da miedo (2015) 16 exemplaren
Mes contes de Perrault (2014) 16 exemplaren
L'Enfant de sable - La Nuit sacrée (1987) — Auteur — 16 exemplaren
Le Labyrinthe des sentiments (1999) 13 exemplaren
L'ablation (2014) 13 exemplaren
L'hammam (2002) 13 exemplaren
Ecole Perdue (Folio Junior) (French Edition) (2001) — Auteur — 12 exemplaren
Marocco, romanzo (2010) 11 exemplaren
L'ha ucciso lei (2008) 11 exemplaren
Fuoco (2011) 11 exemplaren
The Magic of Morocco (1999) 10 exemplaren
Jean Genet, menteur sublime (2010) 9 exemplaren
11 september : ett år efteråt (2002) — Medewerker — 8 exemplaren
Lettre à Delacroix (2010) 8 exemplaren
Sleeping Beauty (2004) 7 exemplaren
Jenin: un campo palestinese (2002) 5 exemplaren
Claudio Bravo And Morocco (2004) 5 exemplaren
L'insomnie (2019) 5 exemplaren
Un pays sur les nerfs (2017) 5 exemplaren
Stelle velate: poesie 1966-1995 (1995) 5 exemplaren
Haut Atlas : l'exil de pierres (1982) — Auteur — 4 exemplaren
Au plus beau pays du monde (2022) 3 exemplaren
Nouvelles pour la liberté (2003) — Medewerker — 3 exemplaren
Racconti coranici (2015) 3 exemplaren
Yoksullar Hani (2021) 2 exemplaren
Poèmes, peintures (2015) 2 exemplaren
Kum Cocuk (2022) 2 exemplaren
Kutsal Gece (2001) 2 exemplaren
Devenin söylediği (2000) 2 exemplaren
Strade 2 exemplaren
Grains de peau: Asilah, mémoire d'enfance — Auteur — 1 exemplaar
Nouvelles (1997) 1 exemplaar
La preghiera dell'assente (1991) 1 exemplaar
Jelloun Tahar Ben 1 exemplaar
COPILUL DE NISIP 1 exemplaar
Basale Stimulation. (2003) 1 exemplaar
El Insomnio (2022) 1 exemplaar
Les amants de Casablanca (2023) 1 exemplaar
Isigin O Kör Edici Yoklugu (2020) 1 exemplaar
La Rue Pour Un Seul (2003) 1 exemplaar
Manden der gav efter (1998) 1 exemplaar
Romans (2017) 1 exemplaar
A l'insu du souvenir (1980) 1 exemplaar
Tag der Stille in Tanger (2018) 1 exemplaar
La Couleur des mots (2022) 1 exemplaar

Gerelateerde werken

The Arabian Nights (0009)sommige edities867 exemplaren
Hongerjaren (1973) — Vertaler, sommige edities379 exemplaren
Granta 31: The General (1990) — Medewerker — 143 exemplaren
Beirut 39: New Writing from the Arab World (2010) — Voorwoord — 93 exemplaren
Don Quijote: Alrededor Del Mundo (2005) — Medewerker — 7 exemplaren
Les cultures del Magreb (1994) 3 exemplaren
Jean Genet, un saint marocain (2010) — Medewerker — 1 exemplaar

Tagged

Algemene kennis

Gangbare naam
Jelloun, Tahar Ben
Geboortedatum
1944
Geslacht
male
Nationaliteit
Maroccan
Geboorteplaats
Fes, Morocco
Woonplaatsen
Fes, Marocco
Beroepen
Writer
Sociologist
Prijzen en onderscheidingen
Prix Goncourt (1987)

Leden

Besprekingen

De Marokkaanse geschiedenis ... ik kan niet zeggen dat ik er echt in thuis ben. Of dat ze mij buitengewoon interesseert. Maar dit boek van Tahar Ben Jelloun heb ik toch wel gekocht op basis van de geschiedkundige informatie op de flap. Die informatie verwees naar de in 1971 ondernomen poging tot staatsgreep tegen de dictator monarch Hassan II en de gevolgen daarvan voor de lagere officieren en kadetten die er aan deelnamen. Van één van die lagere officieren brengt dit boek, zonder hem bij naam te noemen, het verhaal. Een uniek verhaal omdat elk van de lagere officieren en kadetten op zijn manier de jaren na de staatsgreep doorkwam, of niét doorkwam, maar ook een gedeeld verhaal omdat die jaren zich voor allen gedurende bijna twee decennia afspeelden in dezelfde gevangenis, zijnde de gevangenis van Tazmamart.

Hoewel de “criminelen” – kan je mensen die allicht in vele gevallen slecht of niet geïnformeerd deelnamen aan een door hun hogere officieren georganiseerde coup d’état tegen een dictator (wat dan ook de plannen van die hogere officieren achteraf waren) werkelijk als “criminelen” bestempelen of zijn het, zoals de eerste persoon in het verhaal claimt, politieke gevangenen (zie bijvoorbeeld ook de strijd van de gevangenen van de H-Blocks in Ierland om erkenning te krijgen als politieke gevangenen) ? – aanvankelijk veroordeeld werden tot opsluiting gedurende een aantal jaren in een “normale” gevangenis, werden ze daar na een tweetal jaren bij Nacht und Nebel afgevoerd en opgesloten in een officieel niet bestaande gevangenis.

Pas bij de uiteindelijke vrijlating van de overlevenden (slechts 35 van de 65, waarvan 58 betrokken bij de staatsgreep van 1971, gevangenen zagen de wereld buiten Tazmamart terug), aan het einde van de années de plomb – de als lood wegende dictatuur van Hassan II -, erkende het Marokkaanse regime het bestaan van die gevangenis, ná ze vernietigd te hebben (en met het dreigement aan de voormalige gevangenen dat ze er nooit mochten over spreken, want dat ze anders terug gingen). Al waren geruchten over het bestaan van die gevangenis in de voorgaande jaren wél gebruikt als onderdeel van de geestelijke terreur die het sinds meer dan 300 jaar in het land aan de macht zijnde (en nog steeds aan de macht zijnde) koningshuis over de onderdanen uitoefende.

Binnen de muren van de gevangenis bestond de terreur voornamelijk uit ... een verblindende afwezigheid van licht (de gevangenen kregen nooit licht te zien, tenzij bij de begrafenis van een van hun mede-gevangenen). De gevangenen zaten opgesloten in cellen waarin ze niet konden recht staan; moesten het behalve met de kleren waarin ze gevangen genomen waren – zomerkleren, want het was zomer toen ze gearresteerd werden – doen met een tweetal dunne dekens, ook tijdens de ijskoude winters in het Atlasgebergte (Tazmamart ligt in de buurt van Rich); en kregen alleen hard gebakken brood te eten. Wie dood ging, ging dood, ook al waren de signalen duidelijk. Niemand kreeg wat voor medische verzorging dan ook. Zelfs een begrafenis volgens de religieuze gewoonten werd hun in de meeste gevallen niet gegund. En vooral: niémand ter wereld wist waar ze waren en of ze nog leefden en zelf werden ze heel duidelijk gemaakt dat daar ook nooit verandering in zou komen.

Dat laatste, het doordringen van het besef daarvan, en daarmee omgaan, vormt de kern van dit verhaal. De hoofdpersoon doet dat door alles in te zetten op het redden van zijn geest, iets wat hij denkt te kunnen doen door te vergeten wie hij was voor hij de gevangenis binnen kwam, door alle hoop op te geven, door hoop als concept te vergeten. Hij slaagt daar, nauwelijks, in, en is bij de weinige personen van zijn celblok (waar het regime zwaarder is dan in het andere celblok) die na achttien lange jaren weer vrij komen.

Het boek eindigt met die vrijlating, met de medische onverklaarbaarheid van zijn overleven (veel meer dan dat is het ook niet), met het onbegrip van familie en kennissen. Een zeer ontroerend hoofdstuk is dat. Maar de andere hoofdstukken, alles tussen zijn arrestatie en die vrijlating, zijn zeker niet minder aangrijpend. Mij deden ze denken aan bepaalde stukken van Un uomo (Een man) van Oriana Fallaci, waarin ze verhaalt over het leven van de Griekse dichter en strijder tegen het regime van de kolonels, Alexander Panagoulis. Al was Panagoulis een totaal andere man en overleefde hij zijn jaren van marteling en gevangenis op een andere manier, beide verhalen gaan over mensen die alleen maar overleefden door hun eigen unieke karakter.

Hoe dan ook: dit Een verblindende afwezigheid van licht is méér dan de moeite van het lezen waard voor wie in staat is, of zichzelf daartoe enigszins in staat acht, zich te verplaatsen in de geest van een man in wiens positie we met ons allen nooit zouden willen staan en – hopen we dan toch – ook nooit zullen staan. En het is, al probeert het dat niet te zijn (denk ik) ook een schitterende aanklacht tegen de oneindige wreedheden die mensen elkaar kunnen aandoen om, bijvoorbeeld, niks meer dan de idee dat iemand in staat is zich niet neer te leggen bij de eeuwigheid die een of andere regime zou beschoren zijn.

PS: dat niet iedereen zich bij de algemeenheid van die aanklacht kan neerleggen, blijkt uit het relaas van Aziz Binebine - de man op wiens jaren in Tazmamart dit boek zou gebaseerd zijn - aan Trouw. Voor hem is het boek van Tahar Ben Jelloun niet voldoende gericht tegen het regime van Hassan II.
… (meer)
 
Gemarkeerd
Bjorn_Roose | 17 andere besprekingen | Jul 26, 2018 |
Eenvoudige uitleg voor "kinderen" over een maatschappelijk fenomeen

Lijsten

Prijzen

Misschien vindt je deze ook leuk

Gerelateerde auteurs

Statistieken

Werken
120
Ook door
8
Leden
4,384
Populariteit
#5,724
Waardering
½ 3.7
Besprekingen
124
ISBNs
605
Talen
23
Favoriet
8

Tabellen & Grafieken