Julia Keller

In een restaurant in het stadje Acker's Gap worden op een zaterdagochtend drie bejaarden die van hun kopje koffie zitten te genieten door een onbekende doodgeschoten. Alleen Carla, de dwarse en opstandige dochter van Officier van Justitie Bell Elkins heeft de dader gezien en herkend maar ze durft dat haar niet te vertellen. Bell begint met sheriff Nick Fogelsong aan het onderzoek zonder deze essentiële informatie. Heeft de moord te maken met de steeds groeiende illegale handel in medicijnen en drugs waaronder de inwoners van Acker's Gap en omgeving te lijden hebben?

Deze drievoudige moord vindt plaats op het moment dat Bell bezig met het onderzoek naar de dood van de zesjarige Tyler Bevins die vermoedelijk door de zwakbegaafde Albie Sheets om het leven is gebracht. Een laffe moord of een betreurenswaardig ongeluk? Bell moet een moeilijke beslissing nemen.

Onderhuids is het debuut van Julia Keller, die voor haar journalistieke werk de Pulitzer prijs heeft gekregen. Ze schrijft heel erg mooi en is erin geslaagd een goed lezend verhaal aan het papier toe te vertrouwen. Door haar kleurrijke taalgebruik komen de bergen, bossen, verlaten mijnen, slingerende wegjes bergop en bergaf en slaperige stadjes in West Virginia tot leven. Onderhuids kent drie verhaallijnen die kundig met elkaar zijn verweven. De eerste gaat over de moord op de drie bejaarden, de tweede over de verdachte dood van Tyler Bevins en de derde over het gecompliceerde leven van Bell Elkins.

De personages zijn goed uitgewerkt en overtuigen. Bell is een koele vrouw die nauwelijks emotie toont, hard is voor zichzelf en voor haar omgeving. Ook een vrouw die de diepe wonden uit een gewelddadige jeugd nog steeds voelt. Carla de opstandige dochter waar nauwelijks een fatsoenlijk woord mee te praten valt maar ook iemand die geen raad weet met haar gevoelens voor haar moeder. Nick Fogelsong de ruwe bolster blanke pit sheriff die Bell al vanaf haar jeugd volgt en steunt en een ware vriend voor haar is.

Jammer is dat Julia Keller allerlei zaken en bijzaken soms heel breed uitmeet terwijl zaken die voor het verhaal van veel belang zijn, zoals de drugsproblematiek minder aandacht krijgen. Als het verhaal op onderdelen wat beknopter zou zijn geweest, had het aan kwaliteit gewonnen. Het is na ongeveer 100 pagina's duidelijk wie de dodelijke schutter is maar dat doet niets af aan de spanning in het verhaal want de schutter heeft een baas en het wordt pas helemaal aan het einde duidelijk wie dat is. De ontknoping is verrassend, onvoorspelbaar en redelijk spannend.

Onderhuids is een geslaagd debuut. Het verhaal zit goed in elkaar, leest heel erg plezierig, is redelijk spannend en heeft rake en sfeervolle typeringen van omgeving en personages.… (meer)