Henry Kissinger (1923–2023)

Henry Kissinger architect van de hernieuwde diplomatieke banden tussen China en de vs in de jaren zeventig van de vorige eeuw onderzoekt in dit boek de geschiedenis van de Chinese diplomatie. Hij laat zien dat de unieke omstandigheden waaronder China zich in het verleden heeft ontwikkeld nog steeds van invloed zijn op het huidige beleid ten aanzien van de buitenwereld. Kissinger schetst de belangrijkste episoden in het Chinese buitenlandbeleid, van de eerste diplomatieke betrekkingen van het land met de buitenwereld tot de meest actuele ontwikkelingen in de eenentwintigste eeuw. Hij beschrijft onder andere de vroege Europees-Chinese contacten, de banden van China met de Sovjet-Unie en de latere verkilling tussen de twee landen, de opstelling van China in de Koreaanse oorlog, de ontmoeting tussen Mao Zedong en Richard Nixon in 1972 in Beijing, het Tiananmen-protest, de toetreding van China tot de wereldhandelsorganisatie wto en de huidige rol van supermacht China op het wereldtoneel. Kissinger baseert zich zowel op historische bronnen als op persoonlijke gesprekken met Chinese leiders. Een belangwekkend boek van een van de grootste staatsmannen van de twintigste eeuw.… (meer)

Verwacht geen boek over China. Het is veeleer de geschiedenis van de Amerikaanse diplomatieke betrekkingen met China. Het is dus vanuit een diplomatisch standpunt geschreven. De schrijver wil duidelijk ook vandaag nog met dit boek op geen tenen trappen.

Het heeft dikwijls zelfs weg van vleierij van de CCP-leiders, Mao inbegrepen. Eigenlijk is het onbetamelijk hoe de CCP nergens de verantwoordelijkheid voor 80 miljoen doden sinds de oprichting van de Volksrepubliek onder de neus krijgt geschoven.

De uitspraken van de CCP-leiders in het boek zijn dikwijls verwaand en hoogmoedig. Vervang in hun opmerkingen de woorden 'China' en 'het Chinese volk' met CCP en je krijgt een heel ander en correcter beeld van waar het om draait.

Het probleem Taiwan dat regelmatig aan bod komt kan nu een aantal jaren nadat dit boek werd geschreven een heel ander beeld geven van de bedoelingen van de CCP. Ondertussen heeft Taiwan een democratisch verkozen regering en bewijst Hongkong hoe het 'één land twee systemen' werkt. De CCP heeft duidelijk niet de bedoeling de macht los te laten en democratie enige kans te geven. Integendeel, de bij de overname van Hongkong beginnende democratie wordt er op autoritaire wijze afgebroken..… (meer)