Afbeelding van de auteur.

Philippe Lechermeier

Auteur van Het grote boek van vergeten prinsessen

34 Werken 438 Leden 17 Besprekingen

Over de Auteur

Fotografie: By Esby (talk) 09:25, 4 June 2010 (UTC) - Own work, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=10544056

Werken van Philippe Lechermeier

Geheim dagboek van klein duimpje (2000) — Auteur — 35 exemplaren
Een bijbel (2014) — Auteur — 29 exemplaren
Graines de cabanes (2000) — Auteur — 26 exemplaren
Lettres à plumes et à poils (2010) 10 exemplaren
Feeëngeheimen (2008) — Auteur — 9 exemplaren
Ce qu'il y avait sur l'image (2005) 5 exemplaren
Cirque magique (2011) 3 exemplaren
Princesas 1 exemplaar

Tagged

Algemene kennis

Gangbare naam
Lechermeier, Philippe
Geboortedatum
1968-05-01
Geslacht
male
Nationaliteit
France
Land (voor op de kaart)
France
Geboorteplaats
Strasbourg, France
Woonplaatsen
Strasbourg, France

Leden

Besprekingen

Journal secret du Petit Poucet (Frans)

auteur: Philippe Lechermeier - illustrator: Rébecca Dautremer

‘Het geheime dagboek van Klein Duimpje’ geeft een nieuwe dimensie aan het klassieke sprookje dat iedereen kent. Het boek begint met een “Officieel Certificaat van ACHTERLATING voor altijd van kinderen, klein en groot zowel slim als idioot”, een document dat te pas en te onpas opduikt. Het zet al dadelijk de teneur voor dit eigenzinnige verhaal over goed en kwaad, vriendschap, wreedheid en avontuur. In dit dagboek maak je niet alleen kennis met de diepste geheimen van Klein Duimpje (Wist je dat hij een heleboel bijnamen heeft en heimelijk verliefd is op zijn buurmeisje?), een zeer bijdehand jongetje, maar ontmoet je ook een heleboel goed getypeerde en bizarre personages: zijn zes broers wiens namen allemaal met een B beginnen, zijn vader, stiefmoeder Popette (wel stief maar niet lief) en Dappere Douwe haar ex, meester Makkeman, Crémence de dochter van de leenheer, de familie Saraceen, de kinderen van het riddergarnizoen, de familie Maribold die hun buren zijn en uiteraard de reus Barnabas Barrebak en zijn vrouw en zeven dochters. De kinderen leven in armoede en worden tijdens het Grote Gebrek, een periode van grote hongersnood, achtergelaten in het bos. Je leest over hun avonturen, over hoe ze overleven in de natuur en over wat er allemaal met het dagboek gebeurt. Dat heeft wel eens de neiging verloren te gaan, door anderen gelezen te worden en verstopt.
Kortom, alles wat het klassieke sprookje niet vertelt, komt hier gedetailleerd aan bod en wordt uitgebreid beschreven. En soms wordt het ook net iets anders verteld. Zo vinden de kinderen de eerste keer de weg terug naar huis omdat Klein Duimpje steentjes achterlaat, maar de volgende keer lukt dat niet omdat de kruimels die hij strooit worden opgegeten door stiefmoe en zo geraken ze wel echt verloren. Ze bouwen een hut en redden zich een tijdje tot het winter wordt en dan gaan ze toch maar weer op zoek naar huis ...
De prenten zijn overheersend donker (met uitzondering van een fris beeld waarin Klein Duimpje over zijn moeder droomt), hebben een duister kantje, maar zijn tegelijk ook warm en bijzonder gevoelvol. De expressieve portretten zijn werkelijk adembenemend. De potloodillustraties zijn voorzien van labeltjes, teksten en commentaar. Er zijn collages, ouderwetse affiches, lijstjes, etiketten, gedroogde bloemen, stukjes kant, een menu, vaak minutieus voorzien van vlekken, scheuren, plaksels, snippers om het een ‘echt’ en authentiek dagboek te doen lijken. Door de afwisselende lay-out komen de prenten uitstekend tot hun recht – voor de reus dien je het boek op zijn kant te zetten. Soms nemen de illustraties een dubbele bladzijde in beslag, zonder enige tekst, waarna de lezer weer volgedrukte bladzijden in kleine lettertjes te verwerken krijgt.
Tekst en beeld zijn onlosmakelijk met elkaar verweven. Net zoals de illustraties van een bijzonder gevoel voor detail getuigen, zit ook de tekst vol originaliteit en spitsvondigheden. Zo staat er steeds het symbool van geregistreerd handelsmerk bij het in kapitalen gedrukte woord ZEVENMIJLSLAARZEN of een klein, rood hartje naast de naam Mariballe. Nog in hoofdletters gedrukt en meestal onderstreept zijn de veel voorkomende woorden ALSJEBLIEFT en DANK JE WEL.
Elke nieuwe dag in het dagboek begint met een ‘handgeschreven’ versregeltje. De schrijfstijl is erg direct en confronterend. “Heb je honger? Kauw op je hand. Wat eet je dan morgen? De andere kant.” is maar één van de zinnetjes die je je wenkbrauwen laat optrekken.
Dit is geen boek om van begin tot eind in één trek uit te lezen, want er zitten vermoeiend veel tekstuele en grafische details in en je moet erg alert zijn om alles goed te verwerken. Maar dit is wel een magnifiek vormgegeven kunstwerkje dat je vaak ter hand kan nemen. Om het langzaam te doorbladeren en je steeds opnieuw te verdiepen in de zowel grappige als dromerige en poëtische tekst en de sfeervolle, oogstrelende illustraties en op zoek te gaan naar nieuwe geheimen. Een werkelijk uniek creatief en artistiek geheel voor fijnproevers om echt van te genieten.

Sieglinde Duchateau
… (meer)
 
Gemarkeerd
Baukis | 1 andere bespreking | Oct 9, 2014 |

Prijzen

Misschien vindt je deze ook leuk

Gerelateerde auteurs

Statistieken

Werken
34
Leden
438
Populariteit
#55,890
Waardering
4.1
Besprekingen
17
ISBNs
80
Talen
14

Tabellen & Grafieken