Tanith Lee (1947–2015)

Samengesteld door E.L. de Marigny en Jaime Martijn

1980, J.M. Meulenhoff, Msf 155, ISBN 90.290.1113.0,
2000, J.M. Meulenhoof, *M Fantasy, 491pag., IBN 90.290.6705.5, 2e druk april 2000
vert.door: Jaime Martijn en Annemarie Kindt, bevat:

CAMP, L. Sprague de - HET TAPIJT EN DE STIER (The Rug and the Bull, 1974)
SMITH, Clark Ashton - DE TOVENARES VAN SYLAIRE (The Enchantress of Sylaire, 1941)
COLE, Adrian - ASTRALE ZWERVELING (Astral Stray, 1979)
SILAS, A.E. - HET ORAKEL DAT ZICH VERGISTE (The Mistaken Oracle, 1979)
LEE, Tanith - DE GODEN ONTVLODEN (Odds Against the Gods, 1977)
HOWARD, Robert E. - DE DONKERE MAN (The Dark Man, 1931)
WILSON, F. Paul - DE ZANG DER DEMONEN (Demonsong, 1979)
LEIBER, Fritz - DE MEERMINNARES (The Mer She, 1978)
DUNSANY, Lord - DE SCHAT VAN DE GIBBELINS (The Hoard of the Gibbelins, 1912)
PAGE, Gerald W. - DE HELD DIE TERUGKWAM (The Hero Who Returned, 1979)
HOFFMANN, E. - SELENE (Selene, 1975)
WAGNER, Karl Edward - LYNORTIS (Lynortis Represe, 1974)
CASTELL, Daphne - ALMA MATER (Alma Mater, 1975)
LOVECRAFT. H.P. - DE KATTEN VNA ULTHAR (The Cats of Ulthar, 1920)
MOORCOCK, Michael - MEESTER VAN DE CHAOS (Master of Chaos, 1964)
WELLMAN, Manly Wade - DE ZOEKER IN HET FORT (The Seeker in the Forstress, 1979)
WANDREI, Donald - DE KRATER (The Crater, 1967)
CAMPBELL, John Ramsey - DE LEEFTOCHT VAN KOAK (The Sustenance of Hoak, 1977)
EISENSTEN, Phullis - HET LAND VAN DROEFENIS (The Land of Sorrow, 1977)
VANCE, Jack - DE ZAK VOL DROMEN (The Bagful of Dreams, 1979)… (meer)

De Onderaarde was het domein van de demonen. Hier stroomde de Rivier van de Slaap, hier joegen de demonen op de zielen van de slapenden, hier stond hun luisterrijke stad Druhim Vanashta. Hier woonde ook in zijn magistrale ijzeren paleis Azhrarn Prins der Demonen, de machtigste Heer der Duisternis, minnaar van demonen en mensen. Hij was degene die gruwelen en gevaar bracht aan degenen die hij bezocht, maar ook verrichtte hij wonderen.
En al die tijd, in de verheven ijle sferen van de Opperaarde, keken de koele en onverschillige goden neer op het werk hunner handen, eonen geleden gewrocht en allang uit hun belangstelling verdwenen.
Allemaal gaan ze hun eigen weg, de Heren en Vrouwen der Duisternis, Azhrarn, Heerser van de Nacht, Chuz, Prins van de Waanzin, Azhriaz, de half-menselijke, half-demonische dochter, Vrouwe van de IJlingen en de vele, vele anderen, tot de ijle goeden in de Opperaarde hun vernietigende aandacht schenken, en dan blijft niets gespaard, wordt zelfs de Chaos aan de rand van de wereld beroerd. En zal niets ooit meer hetzelfde zijn.… (meer)

Als fan van donkere sferen had ik gedacht wel lyrisch te worden van dit derde deel in The Lionwolf Trilogy. Maar ik kwam bedrogen uit.
Het boek is donker maar niet heel erg donker. Het kwam op mij eerder nogal vlak over. De wezens waar het om gaat kennen geen passie, zij handelen in de tijd en dat is het.
Tijd vind ik ook een probleem in het boek omdat er dan weer 5 eeuwen voorbij zijn gegaan, dan weer ergens 8 jaar. Het maakte dat ik me nergens aan ging hechten.
De vele personages werden steeds meer een probleem omdat ik zo moeilijk uit elkaar kon houden. Ze waren niet specifiek van zichzelf genoeg om zich van anderen te onderscheiden behalve de hoofdpersoon, Lionwolf.
Dit derde deel maakt wel dat het verhaal dat in deel 1 gestart is nu echt tot een eind is gekomen. Als lezer weet je na door al die bladzijden heen te zijn geworsteld waar het allemaal om draaide. Dat geeft een beetje bevrediging maar weegt niet op tegen de vele uren dat ik geen flauw idee had wat ik nu eigenlijk aan het lezen was.
Maar het kan ook wel aan mij liggen en wie weet, ben ik het genre fantasy wel moe.… (meer)

Het eerste deel had mij met hele vage beelden achtergelaten en vooral ook met een gevoel van totale doelloosheid. Ik dacht na deze ervaring wel opgewassen te zijn tegen het tweede deel omdat ik nu wist wat me te wachten stond. Maar was dit werkelijk zo?

Ook tijdens het lezen van dit tweede deel overviel mij regelmatig de vraag waar de personages in dit boek in hemelsnaam of beter gezegd in helsnaam mee bezig waren en wat hun bedoeling nu eigenlijk was. Het uiteindelijke antwoord zal zijn dat zij simpelweg bezig zijn met leven of dood-zijn maar ook daarin niet vrij van de opeenvolging van gebeurtenissen zonder dat zij er nu werkelijk grip op hebben.



Het is Lionwolf, de hoofdpersoon, die zich zowel dood als levend bevindt in een dimensie die als hel omschreven kan worden. Daar ontmoet hij nieuwe personages met hun eigen geschiedenis waarvan er één uiteindelijk een duidelijk doel lijkt te hebben en deze heeft te maken met Liowolf zelf.



Buiten deze hel is er nog de dimensie waar de ooit Lionwolf het levenslicht had gezien en waar zijn moeder en nog een aantal andere personages zijn. Hun bestaan heeft ook veel weg van zijn in hel. Niks gaat vanzelf, alles is moeizaam en het ongeluk-voor-altijd zit in een klein hoekje.

Stapje voor stapje lijken alle verhalenlijnen wat meer naar elkaar toe te groeien. Als lezer kreeg ik sterk het idee dat deel 1 en 2 een uitgebreid voorspel zijn voor wat er in deel 3 te gebeuren staat en waar het uiteindelijk allemaal om te doen is. (Maar dan kan ik ook giga naast zitten)

Bij tijd en wijle vond ik het best moeilijk om door te lezen en heb het boek dan ook meerdere malen weer weggelegd. De eindeloze, onbegrijpelijk misère zonder doel was in combinatie met de te vervreemdende geschetste werkelijkheid bijna onverdraaglijk.

Het vreemde is dat het ook wel weer trekt en ik wil weten wat er in deel 3 staat. Ook ben ik er niet uit of ik dit nu een ijzersterke boekenreeks vind waar ik wat meer energie voor nodig heb of een middelmatig verhaal. Op naar deel 3 dan zal ik het weten.… (meer)