Thea Lim

Een oceaan van tijd door Thea Lim

Het is 1981 en er breekt een grieppandemie uit. Polly besluit via TimeRaiser naar de toekomst te reizen, enkel zo kan ze een levensreddende behandeling voor haar besmette vriend Frank betalen. Het is de bedoeling dat ze naar 1993 reist en dat Frank daar op haar wacht, maar ze komt aan in 1998…

Lim heeft met haar debuut een bevreemdend, schurend, intrigerend, verslavend boek geschreven. We wisselen qua lezersperspectief voortdurend tussen ‘vroeger en ‘nu’, wat het verhaal boeiender en aangrijpender maakt. In het begin zit je met zo veel vragen dat het lastig lezen wordt, maar de vragen die jij je stelt, stelt Polly zich ook, voor haar is alles even onduidelijk als voor ons. En dat maakt het boek net zo goed. Het leest lastig, soms heb je geen zin meer om verder te lezen maar tegelijkertijd kan je niet anders dan verder lezen. Omdat het je aangrijpt, aan het denken zet (het concept pedaalkracht bijvoorbeeld), en ook best spannend is.

Een oceaan van tijd is donker en verwarrend maar tegelijkertijd ook hoopgevend. En hoewel het zich (voor ons) afspeelt in het verleden is het een boek met een pijnlijke blik op de toekomst. Dat deze dystopie in 1981 begint zal geen toeval zijn, aangezien dat het geboortejaar is van de in Singapore opgegroeide Lim.

Polly is een afstandelijke hoofdpersoon, in haar leven maar ook ten opzichte van ons, de lezers. Tegelijkertijd is ze vaak pijnlijk herkenbaar en ga je al heel snel met haar meeleven. Dit boek toont het slechtste in de mens maar ook het mooiste. Het leven van de knechten is buitensporig ellendig maar de solidariteit tussen hen is soms buitengewoon mooi.
Polly moet kiezen tussen zich aanpassen en aanvaarden of vechten en verder gaan. Naast spannend is het verhaal ook ontroerend en bij wijlen intens romantisch. Haar leven met Frank (toen) maar ook haar leven nu (1998) bevat poëtische momenten. De vraag rijst dan ook wat het nu is, wat de toekomst is, wat er nog overblijft en wat er nieuw kan groeien.

Tijdens het lezen vraag je je voortdurend af wat je zelf zou doen, je denkt na over welke beslissing de beste zou kunnen zijn, wat je op het spel wilt zetten, hoe ver je wilt gaan. Ik heb mijn man vele malen lastig gevallen omdat ik maar niet over het boek kon zwijgen… Een oceaan van tijd is een boek dat een rimpel in het oppervlak van je bestaan teweeg brengt en je eeuwig bij blijft.… (meer)