Grace McCleen

Judith is 10 jaar en leeft samen met haar vader. Haar moeder is bij haar geboorte overleden. Ze behoren tot een strenggelovige gemeenschap en verkondigen - langs de deuren - dat het einde van de wereld nabij is.
Judith wordt gepest op school door een jongen (en de daarbij behorende kliek). De jongen dreigt haar 's maandags te verdrinken in de wc. Op haar kamer heeft Judith een fantasiewereld gebouwd met allerlei waardeloos materiaal (stokjes, doosjes, steentjes, ...); het land van Melk en Honing. Ze bedenkt dat als het zwaar zou gaan sneeuwen ze na het weekend niet naar school zou hoeven. Ze bouwt haar fantasieland om tot een winterlandschap en het wonder geschiedt: er valt zoveel sneeuw dat de wegen zijn afgesloten; er is geen school die maandag en ook de fabriek waar haar vader werkt is gesloten.
Judith begint gesprekken met God te voeren en ze meent dat ze wonderen kan verrichten.
Maar waar het eerst heel fijn leek om macht te hebben slaat het al snel om. Het pesten gaat van kwaad tot erger; de angst regeert. Judith probeert de dingen terug te draaien, maar dat gaat zomaar niet zegt God....
Ik vond het een fantastisch boek; heb er van genoten van begin tot eind. De wereld wordt bekeken door de ogen van een kind niet alles begrijpt (maar wel veel aanvoelt). Toch kun je aan haar beschrijvingen opmaken wat er bedoeld wordt en wat er zich daadwerkelijk afspeelt.
Bij het lezen van de passages over het pesten en terroriseren voel je de woede boven komen. Ik kon me heel goed inleven in wat je zo iemand allemaal zou toewensen ook al zegt je geloof dat je de beproevingen moet doorstaan of dat je 'de andere wang moet toekeren'.… (meer)