Guido Morselli (1912–1973)

Het gaat hier meer een surrealistische fantasie dan een roman. Morselli pleegde kort na het schrijven van dit boek zelfmoord. Zijn romans vonden pas na zijn dood een uitgever. Dissipatio H.G. (humani generis) draait rond een man die in een grot in de Alpen op de grens tussen Italië en Zwitserland een einde aan zijn leven wil stellen, daar toch van af ziet, maar enkel om nadien vast te stellen dat niet hij de wereld maar de wereld hem verlaten heeft. De gehele mensheid lijkt verdampt. Wat volgt zijn uiteenlopende, vooral filosofische bespiegelingen rond de mens als buitenstaander, rond tijd en communicatie. "Aanvankelijk was er geen shock maar een waarnemen vol afgrijzen, waar mijn kritische vermogens, die zich gewoonlijk tegen mijn angst keren, aan meededen en mee instemden. Of mijn gezonde verstand, dat geweld werd aangedaan. Een beschouwende angst, die met zwarte helderheid de situatie overzag, erbij paste. Later kwam de paniek." (p. 15). Niet meteen opbeurende lectuur maar wel een die je aan het denken zet.… (meer)