Ippolito Nievo (1831–1861)

Ippolito NIEVO : Belijdenissen van een Italiaan.

Dit boek, geschreven tussen december 1857 en augustus 1858, behoort volgens Claudio Magris bij de grote Europese romans uit de negentiende eeuw. Sommige stukken zijn wat langdradig uitgesponnen of wat erg theatraal geschreven in een overdreven poëtisch proza. Komt in dit boek niet zo vaak voor, maar het is eigen aan de roman van de negentiende eeuw. Het is niet storend in dit oud boek dat door de goede vertaling heel vlot leest.
Het werk verhaalt een historische werkelijkheid, die verteld wordt door de hoofdfiguur van het boek. Het handelt over de hele voorgeschiedenis van Italië, het einde het ancien régime, het verval van de Venetiaanse Republiek, het gebeuren van de Franse Revolutie, het optreden van Napoleon in ‘Italië’ en in Europa met zijn inmengingen , en de eerste ideeën over een eengemaakt ‘Italië’. Het is inderdaad die naam (Italië), die een censuur vormde vooraleer het boek de eerste keer verscheen in 1867. De boektitel was inderdaad een struikelblok.
Nievo laat de hele historie verhalen door de hoofdfiguur Carlino Altoviti. De schrijver baseert zich voor de historische wetenswaardigheden op het ooggetuigenverslag van zijn grootvader Carlo Manin, die als Venetiaans patriciër de hele geschiedenis meemaakte.
Het boek behandelt feitelijk het levensverhaal van Carlino Altoviti vanaf diens kinderjaren tot de ouderdom van een tachtiger. De historische elementen spelen een erg grote rol in de levensloop van Altoviti, en de zijnen, en zouden historisch correct moeten zijn. Maar gezien deze gebaseerd zijn op het ooggetuigenverslag van één persoon, zoals eerder vermeld, mogen we de geschiedenis maar beschouwen als niet hardcore non-fictie. Toch blijft de geschiedkundige dimensie waardevol volgens historici.
Het levensverhaal, een geromantiseerd leven van C. Altoviti , wordt gelardeerd met een historische achtergrond met vooral een belangrijke inzage in het dagelijkse leven van de arme burgers, het boerenleven, de patriciërs, de adel en de clerus… De mix van fictie en non-fictie maakt het lezen aangenaam… en mogen we dan concluderen dat het een erg geslaagd geromantiseerd verhaal van de gewone Italiaan is, die de historische feiten over zich heen laat gebeuren.

Conclusie: een geslaagd goed literair werk !… (meer)

Wat een tegenvaller is dit boek. Belijdenissen kenmerkt zich door uitgebreide tussenverhaaltjes die niet echt ter zake doende zijn. Om eerlijk te zijn had ik me verheugd op dit boek, gezien de lovende recencies her en der. Maar niets hiervan komt echt uit de verf; soms vroeg ik mezelf zelfs af of ik het zelfde boek zat te lezen. Het boek is langdradig en al lezend bevangt je het gevoel; waarom zit ik dit te lezen? Wellicht dat het boek interessant is voor historici en taalkundigen, maar voor een welwillende leek als ondergetekende is het een hele worsteling. Bovendien die lezen het toch wel in de originele taal, dus mi is deze vertaling dan ook volledig overbodig. Belijdenissen verbleekt als je het naast de Verloofden legt, ook al heeft het dezelfde pretentie, het maakt die geenszins waar. Ik weet wel de schrijver heeft het in eens geschreven en is toen onverwachts overleden, maar gaande weg waren de fouten die de schrijver maakte, dusdanig irritant dat het ik het maar heb dichtgeslagen en ben aan iets anders begonnen. Helaas… (meer)

Belijdenissen van een Italiaan vertelt over een van de belangrijkste passages uit de Italiaanse geschiedenis, verweven met het leven van een man die in zijn strijd voor de eenmaking er ook de tegenslagen moet bijnemen. Lijvig boek, af en toe zeer uitvoerig, maar zeker de moeite waard.
Volledige bespreking via http://wraakvandedodo.blogspot.com/2010/08/ippolito-nievo-belijdenissen-van-een....… (meer)