Yuri Olesha (1899–1960)

Ik kocht dit boek ooit omwille van de cover - in die tijd kocht ik alles wat naar Rusland neigde. Ik dweepte met Sint-Petersburg, deelde mijn minachting voor Moskou met Dostojevski, schreef me gedurende zes maanden in voor een zevenjarige Russische taalcursus en kocht me zelfs het eerste deel van het woordenboek van Honselaar (om en bij de €100 moet u weten - tot vandaag, samen met de correspondentie Brouwers-Komrij, het duurste boek in de collectie!).

Maar om diezelfde cover liet ik het boek verder ook ongelezen: romans uit de beginjaren van de 'Sowjet-Unie' willen nogal eens wat pathetisch en verwarrend zijn. Wat had ik het mis ...

Afgunst van Oljesja is een hilarisch boekje (zoals alleen lettervreters hilarische boekjes kennen), zoals de boeken van Queneau dat zijn, zoals de boeken van Venedikt (J)Erofejev dat zijn - maak het iets groffer, en je begint zelf te denken aan de Myra en Myron-romans van Gore Vidal (al is dat overdreven). Ook Bohumil Hrabal, als patroonheilige van alle romanpersonages die zichzelf van bladzijde naar bladzijde slepen, hoor je erin terug. (Al werkt het natuurlijk omgekeerd, en ja, dan gaan we al vlug denken aan Gontsjarov en Gogol.)

Enkele zwakke momenten ook wel - de brief van Kawalerow toch wel als dieptepunt -, maar ganse pagina's ook die ik gniffelend las, de laatste pagina, de allerlaatste pagina als absolute dijenkletser. Ik citeer: 'Hoera!'

http://www.occamsrazorlibrary.org/… (meer)