Philippe Remarque

Berlijn heeft meer geschiedenis dan goed is voor een stad. Tegelijkertijd bouwt het met veel energie aan een ongewisse toekomst. Philippe Remarque deed hiervan bijna zes jaar lang verslag als correspondent van de Volkskrant.
In dit persoonlijk relaas vertelt hij over het nieuwe begin in Berlijn, de stad die altijd maar wordt en nooit is. Over de "plekken" in het stadslandschap van kogelgaten in de muren tot de verlaten DDR-fabrieken die ideaal blijken voor underground-feesten. En over de Duitsers, die bij de inrichting van hun hoofdstad worstelen met de hardnekkige erfenis van de Keizer, Führer en Muur, en dus met de vraag wie ze zijn. Mag het Rijksdaggebouw nog wel Rijksdag heten? Kan een minister regeren vanuit een nazi-gebouw? Hoe hip is het wonen in een stalinistisch symbool? Op iedere straathoek ligt het verleden op de loer, zelfs bij de zwemles van de kinderen.
In dit fascinerende boek raakt de auteur aan het wezen van de Duitse geschiedenis.… (meer)

Het zit de mannen niet mee tegenwoordig is weliswaar een dunne, maar prettig lezende bundel columns van Philippe Remarque. Van hem las ik eerder Boze geesten van Berlijn, een indrukwekkend, maar serieus boek over de stad Berlijn. Remarques columns zijn even onderhoudend als Boze geesten van Berlijn, maar op een andere manier. Remarque beschrijft met zelfspot en ironie zijn eigen plek binnen het gezin Remarque-Witteman en vergelijkt het leven van zijn eigen kinderen regelmatig met zijn eigen jeugd.

Lees verder op deze pagina van mijn boekenblog.… (meer)