Alastair Reynolds

Als het boek begint is Tanner Mirabel iemand aan het achtervolgen die hij gezworen heeft te doden. Bij de achtervolging eindigt hij in een schip naar een andere planeet en als hij daar, 15 jaar later, ontdooit wordt begint het verhaal pas echt. Of eigenlijk de drie verhalen, want we ontrafelen langzaam het verhaal achter de vendetta. In het recente verleden is namelijk onder andere de vrouw van Tanners baas (waar hij verliefd op was) vermoord en de herinneringen daaraan komen langzaam boven. Daarnaast is Tanner besmet geraakt met een virus waardoor hij episodes uit het leven van een van de belangrijkste personen uit de geschiedenis van zijn eigen planeet herleeft.

Dit alles speelt zich af in Yellowstone, een planeet die tot 7 jaar daarvoor bekend stond als enorm welvarend en voorspoedig. Maar 7 jaar geleden werden ze getroffen door een geheimzinnige plaag waardoor alle minimachines en onderdelen totaal ontregeld raakten en zelfs vaak samensmolten met de biologische massa waar ze zich bij bevonden. In een mum van tijd waren alle huizen gek geworden, met mensen die opgenomen werden in de muren, en de implantaten die de meeste mensen in Tanners tijd meedroegen om langer te leven of dingen beter te kunnen (of om hun leven eindeloos te kunnen rekken) waren een zware bedreiging. De economie stortte in en de samenleving viel terug in extreme groeperingen.

Het is een goedgeschreven boek met drie spannende verhalen, geschetst in een samenleving waar identiteit vreemde vormen aan kan nemen. Uiterlijk en geslacht kunnen van week tot week veranderen, herinneringen kunnen overgezet worden en persoonlijkheden kunnen machinaal voortleven. Daarnaast komt je in aanraking met de problemen van mensen die echt onsterfelijk geworden zijn en proberen om in een geïsoleerde samenleving nieuwe ervaringen te blijven opdoen.

Ik vond het een fijn boek, vrij harde SF maar met redelijk ontwikkelde, zei het wat stereotype, karakters. De verhalen bleven spannend tot het eind en ik heb het achter elkaar uitgelezen. Tegen het einde kwam ik een korte bio van de schrijver tegen, en die blijkt als astronoom in Noordwijk bij de ESA te werken, dat vond ik wel grappig.… (meer)

Leest wel lekker weg, maar een hoog gehalte aan technobabbel (die voor zover ik kon beoordelen vooral interressant moest klinken) en wat vreemde verschuivingen in het verhaal. Op het eind moest ik mezelf echt een beetje bij de les houden en da’s geen goed teken. Wel aardig dus maar geen must.

Het speelt ergens in de 27e eeuw. De mensen zijn verdeeld in een aantal elkaar onderling bestrijdende facties als er een groter gevaar ontdenkt wordt: intergalactische machines die intelligent leven willen stoppen zodra dat tussen de sterren gaat reizen. Eén van de facties heeft ooit geheime superwapens gemaakt die gestolen werden maar nu teruggehaald moeten worden om tegen de machines te kunnen gebruiken. Wie krijgt de machines in handen en is dat genoeg om de mensheid te redden?

Aardig boek maar teveel losse eindjes om me tot het einde toe te kunnen boeien.… (meer)