Salvatore Satta (1902–1975)

Onvoltooid gebleven werk waarin de schrijver terugblikt op zijn jeugd in Sardinië. Hij beschrijft het gezin waarin hij opgroeide als jongste van de zeven zonen van een plaatselijke notaris en hereboer.Alle personages zijn de auteur voorgegaan in de dood en leven alleen nog in zijn herinneringe en zullen ook definitief verlost zijn als voor de schrijver de dag des oordeels aangebroken is. Tegenhanger van Padre Padrone van Gavino Ledda.
Citaat: 'Klokslag negen, zoals alle avonden, schoon don Sebastiano Sanna Carboni zijn stoel achteruit, vouwde de krant die hij van de eerste tot de laatste regel gelezen had weer netjes dicht, legde het een en ander recht op zijn bureau en maakte zich op om naar beneden te gaan, naar de kamer die als eet- en huiskmaer diende en waar zijn zoons hun schoolwerk maakten, de enige kamer in het grote huis waar leven was, ook alomdat het de enige was waar in de ouderwetse schouw een haardvuur brandde. Don Sebastiano was van adel, als men de adelbrieven die Karel V onder de inheemse Sardijnen die de wilde olijven op hun land hadden geënt, uitgedeeld had, tenminste zo wilde noemen.'… (meer)