Govert Schilling
Auteur van Deep space een visuele verkenningstocht naar de rand van het heelal en het begin van de tijd
Over de Auteur
Govert Schilling writes about astronomy for the New Scientist, Science, and BBC Sky at Night Magazine and is a contributing editor of Sky Telescope.
Fotografie: Govert Schilling [credit: Een Ander Nederland on Flickr]
Werken van Govert Schilling
Deep space een visuele verkenningstocht naar de rand van het heelal en het begin van de tijd (2014) 77 exemplaren
Ripples in Spacetime: Einstein, Gravitational Waves, and the Future of Astronomy (2017) 73 exemplaren
De jacht op planeet X / druk 2: sterrenkundigen ontdekken de buitendelen van het zonnestelsel (2007) 34 exemplaren
Constellations: The Story of Space Told Through the 88 Known Star Patterns in the Night Sky (2019) 31 exemplaren
Wat was er voor de oerknal?... en andere kwesties die het voorstellingsvermogen te boven gaan. (1995) 9 exemplaren
Sterrenkunde voor in je binnenzak 6 exemplaren
ABC van de zonsverduistering 5 exemplaren
Sterrenkunde voor iedereen 4 exemplaren
Kleine sterrenkundegids 4 exemplaren
Jaarboek sterrenkunde 2008 2 exemplaren
The Astronomy Handbook: The Ultimate Guide to Observing and Understanding Stars, Planets, Galaxies, and the Universe (2024) 1 exemplaar
Jaarboek 2006 Sterrenkunde 1 exemplaar
Jaarboek sterrenkunde / 2009 1 exemplaar
Een beeld van de hemel 1 exemplaar
Gerelateerde werken
Einstein, Gertrude Stein, Wittgenstein en Frankenstein : het wetenschappelijk universum (1986) — Vertaler, sommige edities — 20 exemplaren
Tagged
Algemene kennis
- Gangbare naam
- Schilling, Govert
- Geboortedatum
- 1956-11-30
- Geslacht
- male
- Nationaliteit
- Netherlands
- Geboorteplaats
- Meerkerk, Netherlands
- Beroepen
- astronomer
popular science writer
astronomy writer
science journalist
publicist - Organisaties
- Artis Planetarium
Zeiss Planetarium
Sky & Telescope
Dutch Association for Meteorology and Astronomy - Prijzen en onderscheidingen
- Asteroid 10986 Govert named after him
Eurekaprijs voor wetenschapscommunicatie (2002)
Leden
Besprekingen
Lijsten
Prijzen
Misschien vindt je deze ook leuk
Gerelateerde auteurs
Statistieken
- Werken
- 67
- Ook door
- 3
- Leden
- 594
- Populariteit
- #42,287
- Waardering
- 3.8
- Besprekingen
- 11
- ISBNs
- 112
- Talen
- 9
Dit is een boek dat leest als een avonturenroman:, in een zeer prozaïsch taal wordt het natuurgeweld geschilderd, met heel veel metaforen en beelden die alles zo aanschouwelijk mogelijk moeten maken. Over de elementaire deeltjes na de oerknal laat hij zich bijvoorbeeld zo uit: “willoos gehoorzamen ze aan de ijzeren regie van de kosmische wetten, in hun gedragingen bepaald door de vier fundamentele natuurkrachten en de alomtegenwoordige grillen van het toeval. Er is geen script, geen draaiboek, maar van improviseren kan geen sprake zijn. Niets is voorspelbaar, maar veel ligt vast” (15)
Dat is best impressionant, en het illustratiemateriaal versterkt de aantrekkelijkheid ook nog. Maar tegelijk heb ik me enorm gestoord aan dit boek: Schilling’s taalgebruik is naar mijn gevoel té prozaïsch, zo beeldend dat hij me wetenschappelijk regelmatig over de schreef lijkt te gaan. Ik ben weliswaar zelf geen wetenschapper, maar ik las net Stephen Hawking’ Brief History of Time, en ik heb de indruk dat die zich zakelijker en veel voorzichtiger uitlaat. Nog een voorbeeldje van bij Schilling: “De ijzeren behoudswet van de natuur: wat voor transacties er ook plaatsvinden, nooit komt er iets bij, nooit gaat er iets verloren”, dat lijkt toch op zijn minst te vloeken met de thermodynamica. En waar hij ook kan schetst SChilling de globale evolutie van het universum als een onstuitbare opgang in de richting van intelligent leven. Merkwaardig, zeker omdat hij in een van de slothoofdstukken ook schrijft dat organisch leven absoluut niet onvermijdelijk was (al lijkt hij dat in de daaropvolgende zinnen weer te verdoezelen). Het is dat voortdurend quasi-teleologisch taalgebruik dat me op de duur wel erg ging storen. In het slothoofdstuk doet hij het ook weer: hij beschrijft in geuren en kleuren, bijna apocalyptisch de ondergang van ons zonnestelsel, melkwegstelsel en uiteindelijk ook universum; om vervolgens te suggereren dat een regeneratie mogelijk is en een nieuw begin. Uiteraard weet ik van Hawking dat dit voor de theoretische fysica zeker een mogelijkheid is, maar bij Schilling wordt het bijna een te verwachten tastbare realiteit: ““dit is de boodschap van het evoluerende heelal: dat niets vergeefs is en niets onopgemerkt verdwijnt, maar dat ooit en ergens, voortdurend en overal, een nieuw punt Alpha ontstaat – onvoorstelbaar klein, onvoorstelbaar heet, onvoorstelbaar compact en onvoorstelbaar jong.”
Neen, vulgarisatie is één ding, maar zulk een bevlogen teleologisch geladen werk is iets heel anders.… (meer)