Gaétan Soucy (1958–2013)

Ik las het boek nadat ik de toneelvoorstelling met zelfde titel (NTGent - herfst 2011) had gezien. Het toneelstuk was zeer bevreemdend geënsceneerd waarbij vooral gemoedsstemmingen werden getoond en onsamenhangende stukken tekst werden gebruikt. In die zin volgt het toneelstuk perfect de stijl van het boek. Het vroeg wat concentratie om bij de tekst te blijven, maar het is toch wel een aanrader. Het verhaal wordt bijna volledig verteld door de dochter (die echter niet goed weet of ze nu de hij- of zij-vorm moet gebruiken) en start met het overlijden van hun vader. Sinds de tragische dood van zijn vrouw heeft hij zijn kroost beschermd voor de buitenwereld en zij hebben dan ook nooit enig contact gehad met de buitenwereld, hun kasteel was hun leefwereld. De dochter moet haar vader begraven en dus moet ze wel de stad in. De beschrijving van deze uitdaging in een taal waarbij aan sommige woorden andere betekenis wordt gegeven en dit afgewisseld met het bij mondjesmaat beschrijven van wat er eigenlijk op het kasteel is gebeurd maakt dit boek zeer beklijvend.… (meer)