Sebastiano Vassalli (1941–2015)
Auteur van De heksenschim
Over de Auteur
Reeksen
Werken van Sebastiano Vassalli
Sangue e suolo: Viaggio fra gli italiani trasparenti (Gli Struzzi) (Italian Edition) (1985) 10 exemplaren
Gli italiani sono gli altri: Viaggio (in undici tappe) all'interno del carattere nazionale italiano (I saggi) (Italian… (1998) 5 exemplaren
L'arrivo della lozione 3 exemplaren
Come ci leggono a Parigi 1 exemplaar
LA BELLA ADDORMENTATA 1 exemplaar
Il millennio che muore 1 exemplaar
La notte della cometa 1 exemplaar
Gerelateerde werken
Opere: Canti orfici e altri versi e scritti sparsi (1999) — Introductie, sommige edities — 3 exemplaren
Tagged
Algemene kennis
- Gangbare naam
- Vassalli, Sebastiano
- Geboortedatum
- 1941-10-24
- Overlijdensdatum
- 2015-07-27
- Geslacht
- male
- Nationaliteit
- Italy
- Geboorteplaats
- Genoa, Liguria, Italy
- Plaats van overlijden
- Casale Monferrato, Piedmont, Italy
- Beroepen
- journalist
Leden
Besprekingen
Lijsten
Prijzen
Misschien vindt je deze ook leuk
Gerelateerde auteurs
Statistieken
- Werken
- 43
- Ook door
- 3
- Leden
- 1,139
- Populariteit
- #22,542
- Waardering
- 3.4
- Besprekingen
- 35
- ISBNs
- 116
- Talen
- 8
In De Heksenschim neemt Vassalli de lezer mee naar zijn eigen Novara, midden in de Piemontese rijstvelden, van begin 17e eeuw. Zijn typeringen van het landschap, het leven van de boeren, pachters, rijstplukkers, de plaatselijke priester, de inquisiteur, de bisschop zijn erg invoelend maar tegelijk met enige afstand geschreven. Hij richt zich tussendoor rechtstreeks tot de lezer vanuit zijn 20e eeuwse schrijverspositie zodat het geheel zweem van onderzoeksdocument krijgt.
Van meet af aan weet je als lezer dat het verhaal gaat om de jonge Antonia die als 20 jarige op de brandstapel eindigt. Het gaat Vassalli dus bijkbaar minder om de ontwikkeling van de verschillende personages als wel om het schetsen van de impact van (bij)geloof op het leven van alledag, en dan vooral hoe dit er door vergiftigd kan worden. "Het was geen bloeddorstig volk, en ook niet slecht. In tegendeel, het waren allemaal best aardige mensen: dezelfde mensen die zich in onze twintigste eeuw verdringen in de voetbalstadions, aan de buis gekluisterd zitten, gaan stemmen als er verkiezingen zijn, en, als ze met iemand korte metten moeten maken, dat doen, weliswaar zonder hem te verbranden, maar het wel doen; want dat ritueel is zo oud als de wereld en zal duren tot de wereld is vergaan." (p. 294) "Ze leefden verder in die grote verwarring en het kabaal van hun heden dat ons vandaag zo stil toeschijnt, zo dood, en dat in vergelijking met ons heden alleen maar iets minder goed toegerust was om lawaai voort te brengen en iets uitgesprokener op het gebied van wreedheden... Uiteindelijk stierven ze, de een na de ander: de tijd sloot zich boven hen, het niets nam hen weer op; en dat is, ontdaan van elk verhaal, en in grote lijnen, de geschiedenis van de wereld." (p. 303)
En in zijn epiloog bij het verhaal neemt Vassalli nog duidelijker stelling tegen religie: "... echo van al ons vergeefse schreeuwen, de vage weerspiegeling van een beeltenis van onszelf die velen, ook onder de mensen die in dit tijdsgewricht leven, daar projecteren waar alles donker is, uit verlangen de angst te verzachten die ze ten opzichte van dat donker voelen. Hij die het begin en einde en de reden van alles kent en ze ons helaas toch niet kan meedelen, om één enkele, zo nietige reden: omdat hij niet bestaat". (p. 303)… (meer)