Afbeelding van de auteur.

Patrick White (1) (1912–1990)

Auteur van Voss

Voor andere auteurs genaamd Patrick White, zie de verduidelijkingspagina.

42+ Werken 6,944 Leden 150 Besprekingen Favoriet van 28 leden

Over de Auteur

Patrick White was born on May 28, 1912 in Knightsbridge, London, to Australian parents. He studied modern languages at King's College, Cambridge. During World War II, he served in the Royal Air Force. His first novel, Happy Valley, was published in 1939. His other works include The Tree of Man, toon meer Voss, Riders in the Chariot, The Solid Mandala, The Twyborn Affair, and The Hanging Garden. He also wrote several plays including The Season at Sarsaparilla, Night on Bald Mountain, and Signal Driver. They never met with the success his fiction had and have not been produced outside Australia. He won the Nobel Prize for Literature in 1973. He died on September 30, 1990. (Bowker Author Biography) toon minder

Werken van Patrick White

Voss (1957) 1,403 exemplaren
De lotgevallen van een pionier (1955) 788 exemplaren
Riders in the Chariot (1961) 681 exemplaren
De vivisector (1970) 645 exemplaren
Een krans van bladeren (1976) 495 exemplaren
The Eye of the Storm (1973) 467 exemplaren
The Twyborn affair (1979) 386 exemplaren
The Solid Mandala (1966) 346 exemplaren
Het verhaal van Theodora Goodman (1948) 325 exemplaren
The Living and the Dead (1941) 228 exemplaren
Flaws in the Glass (1981) 218 exemplaren
The Burnt Ones (1964) 172 exemplaren
The hanging garden (2012) 117 exemplaren
Patrick White Letters (1994) 104 exemplaren
Happy Valley (1940) 74 exemplaren
Three Uneasy Pieces (1987) 48 exemplaren
Patrick White Speaks (1989) 30 exemplaren
Four plays by Patrick White (1966) 28 exemplaren
Collected Short Stories (2004) 16 exemplaren
Collected Plays: Vol 2 (1994) 12 exemplaren
Big toys (1978) 10 exemplaren
Netherwood (1983) 8 exemplaren
The season at Sarsaparilla (1984) 4 exemplaren
Night on Bald Mountain (1996) 3 exemplaren
Patrick White 3 exemplaren
La mano di una donna (2008) 2 exemplaren
Les Cacatoès (2021) 1 exemplaar
Повесть (1999) 1 exemplaar
Opere 1 exemplaar
Five-Twenty 1 exemplaar
A cheery soul (2001) 1 exemplaar
Down At The Dump 1 exemplaar

Gerelateerde werken

The Oxford Book of Short Stories (1981) — Medewerker — 510 exemplaren
The Treasury of English Short Stories (1985) — Medewerker — 84 exemplaren
Australian Gay and Lesbian Writing: An Anthology (1993) — Medewerker — 57 exemplaren
One World of Literature (1992) — Medewerker — 24 exemplaren
Australian Love Stories: An Anthology (1997) — Medewerker — 16 exemplaren
Classic Australian Short Stories (1974) — Medewerker — 13 exemplaren
A Century of Australian Short Stories (1963) — Medewerker — 6 exemplaren

Tagged

Algemene kennis

Leden

Discussies

Message Board in Patrick White 100th Anniversary Challenge (april 2013)
The Twyborn Affair - discussion in Patrick White 100th Anniversary Challenge (december 2012)
The Eye of the Storm - discussion in Patrick White 100th Anniversary Challenge (november 2012)
Riders in the Chariot in Patrick White 100th Anniversary Challenge (augustus 2012)
The Vivisector in Patrick White 100th Anniversary Challenge (juni 2012)
Voss - discussion in Patrick White 100th Anniversary Challenge (juni 2012)
The Solid Mandala in Patrick White 100th Anniversary Challenge (mei 2012)
Riders in the Chariot in Book talk (mei 2012)
The Tree of Man - discussion in Patrick White 100th Anniversary Challenge (april 2012)
The Aunt's Story - discussion in Patrick White 100th Anniversary Challenge (april 2012)
A Fringe of Leaves - discussion in Patrick White 100th Anniversary Challenge (maart 2012)
The Living and the Dead - discussion in Patrick White 100th Anniversary Challenge (februari 2012)
The Novels in Patrick White 100th Anniversary Challenge (januari 2012)

Besprekingen

There is quite a bit of meat on the bone in this novel. The Australian Nobel Prize winner Patrick White (1912-1990) presents four protagonists: millionaire's daughter Mary Mare, the wandering Jew Mordecai Himmelfarb, the aboriginal Alf Gubbo and housekeeper Ruth Godbold. They live in a suburb of Sydney, Australia, and have each had their own special life trajectory. They are nonconformist 'misfits', in a sense socially maladjusted people, and they are viewed as such by the bourgeois community (here mainly personified by the malicious Mrs Jolley and Mrs Falck). But appearances are deceiving.

White takes quite some time to outline their background and life story and delves deep into their psyche, which is quite battered for each of them: Mary has always been spit out by her parents as 'too ordinary', Mordecai survived the Holocaust, Alf was raped by a pastor and Ruth had to face an abusive husband. They see themselves as unworthy sinners, suffering to a greater or lesser extent from an inferiority syndrome. But White sheds quite a different light on them.

Through secondary characters and all kinds of developments, the novel takes on a truly Dickensian allure (sometimes just as elaborate), but White adds his own accents: his sarcasm and satire jump off the pages, and regularly the magical, the spiritual and even the mystical seem to take over the narrative. He almost constantly misleads us, as in this passage, where Himmelfarb walks back to his city which has just been bombed, after a traumatic experience with the Nazis: “The winter evening was drawing in as he approached the darker masses of the town, which had already begun to receive its nightly visitation. The knots and loops, the little, exquisite puffs of white hung on the deepening distances of the sky, all the way to its orange rim. The riot of fireworks was on. Ordinarily solid, black buildings were shown to have other, more transcendental qualities, in that they would open up, disclosing fountains of hidden fire. Much was inverted, that hitherto had been accepted as sound and immutable. Two silver fish were flaming downward, out of their cobalt sea, into the land.” So here, a bombing has been transformed by White into a poetic, pastoral scene.

And the Chariot? Well, it is briefly touched upon in each part, in such a way that you can sense it’s something important, crucial to the story. White consciously leaves it to the reader to discover and fill in the image and its meaning, but it’s another original find of his, the combination of an antique (The Chariot of Apollo) and a biblical (Ezekiel) image. White seems to suggest, no, clearly indicates that his four protagonists are the Riders of the Chariot, because they see more than ordinary people, they are Enlightened (shades of light, and especially that of white, play a prominent role in White's descriptions) , half or whole saints themselves, who transcend the banal, and are clearly on the right side, representing the pinnacle of humanity. The bourgeois, conventional, materialistic world is the opponent force, anti-human and downright evil. So, ultimately, this novel is a variation on the theme of the battle between good and evil, but in a very original form.

To the reader of today this novel may be quite demanding. Not only because of the sometimes very strange (mythical) passages, and because of the story structure that seems a bit too constructed. At times I found White laid it too thick how saintlike his 4 Riders of the Chariot are (especially Mrs Godbold). But the extraordinary style, the humor, and the spiritual imagery make this into an impressive novel.
… (meer)
½
 
Gemarkeerd
bookomaniac | 18 andere besprekingen | Oct 11, 2023 |
Toen Patrick White in 1957 zijn roman "Voss" publiceerde, schaarde hij zich onder de tolstojaanse vlag van de grote, breedvoerige en hartstochtelijke epiek, door een omstandige omschrijving van een stoutmoedige expeditie dwars door het nog onontgonnen binnenland van Australië in de 19de eeuw te koppelen aan een tragisch liefdesverhaal, dat evenwel naar onze huidige normen sterk sentimenteel en archaïsch aanvoelt. Dit duale perspectief vormt de ruggengraat van het boek; het thuisfront komt wisselend in beeld met de peripetieën van de expeditie. Het weefsel daartoe is de platonische verhouding tussen de protagonist Johann Ulrich Voss en de geëmancipeerde Laura Trevelyan. Een verhouding tussen twee authentieke mensen met een ontembare trots.

We schrijven, hoewel qua tijd niet uitdrukkelijk vermeld, ergens halfweg 19de eeuw, te midden van een immigrantenkolonie dichtbij het zich toen nog heel langzaam ontwikkelende Sydney, New South-Wales, Australië. De Familie Bonner, een gearriveerde burgerfamilie die met gedecideerde methodistische ijver en afgemeten statusvertoon hun zaakjes weten te beknibbelen, bloeit telkens open als er ergens een weekend - picknick, een bal, een soiree of een lezing wordt georganiseerd. Laura Trevelyan is een verweesd nichtje dat inwoont bij haar oom en tante Bonner en hun dochter Belle. De Bonners’ zijn een gerespecteerde familie in de Kolonie. Liefst ontmoeten ze er mensen van hun stand, die wat afwisseling weten te brengen in hun strak als een metronoom omgorde leven, een leven vol doelgerichte socialiserende evenementen, met de daarin besloten ontgoochelingen en successen, een leven met die regelmaat, waarop je, naar beste calvinistische traditie, je klok kunt gelijkzetten. Maar Laura is een expressief meisje dat naar meer verlangt dan het “wining-dining” - leventje van haar familieleden. Al deze feestjes dienden toch maar waartoe ze al eeuwen lang bestemd zijn: ze verschaften de jongelui de uitgelezen kans om een goede partij aan de haak te slaan, om zo dezelfde gezapige geplogenheden in een volgende generatie te kunnen bestendigen. Nee, Laura raakt daarentegen langzaam geëlektriseerd door de verschijning van de enigmatische Duitser Voss die bij haar oom Bonner zijn opwachting maakt. Voss past helemaal niet in de salons waar nette heren in het lang en het breed geanimeerde conversaties voeren over hun zakelijke aangelegenheden, en waar ook de dames zich niet onbetuigd laten door hun pianospel en gezang. Hij legt het niet aan om in de tredmolen van elkaar in aplomb overtreffende feestjes te treden, de wufte geest ervan staat zijn idealistische geest volstrekt tegen.

Johann Ulrich Voss is daarentegen een pezige, ietwat schriele verschijning, bedaard en gedecideerd, met een grote dadendrang en een onverstoorbare wilskracht. Hij heeft zekere messianistische trekjes. Mijnheer Bonner, een vermogend stoffenhandelaar, heeft hem aangezocht voor een uniek project: Voss moet met een expeditie die vanuit de havenstad Newcastle vertrekt pogen het Australische continent over te steken, dwars in noordelijke richting, om het aldus voor het eerst in kaart te brengen. Bonner protegeert de gehele expeditie met zijn financiële steun, en daarom verdraagt Voss de aanwezigheid van een gehele rist pluimstrijkers die Bonner omringen. Maar het is Bonners gloedvolle wens om zich te koesteren in het overweldigende succes die zo’n geslaagde expeditie met zich meebrengt, zodat zijn naam voor eeuwig in de annalen van het land gebeiteld zal staan. Voor zo’n soort expedities moet Voss leden weten te rekruteren die met de nodige doodsverachting aan zo’n project willen of durven te beginnen. Naar hedendaagse normen afgemeten zouden de exploten van Sir Richard Attenborough tegen deze expeditie sterk verbleken. Trouwens, Attenborough, ook een volbloed avonturier, verzuchtte onlangs nog eens in de krant dat hij liever in het tijdperk van de von Humboldts was geboren. Toen was alles nog ongewis, was er ruimte om nog te dromen van ongekende verten. Nu rest er voor natuurvorsers nog datgene te registreren wat bedreigd is in een steeds dichter bevolkte wereld. Toentertijd was het nog anders. Het onbekende lonkte voor Voss in al zijn pracht, maar ook in zijn onkenbare verraderlijkheid.

De dag breekt aan dat de expeditie door de inwoners van Sydney, inclusief al haar notabelen, wordt uitgewuifd op de kades van de haven. Gesteund door zijn financiers heeft Voss zich met Duitse “Gründlichkeit” voorbereid op een meerjaarse tocht. Alle levensmiddelen en andere logistiek voor onderweg worden door sjouwers in de twee wachtende zeilschepen geladen, klaar voor de reis naar Newcastle, alwaar Voss en zijn kompanen koers zullen zetten naar de rand van de gekoloniseerde wereld, om van daaruit de echte expeditie aan te vatten. Een hele set kompassen en sextanten ontbreken niet. De gehele troepen paarden, muilezels, schapen en geiten zullen verzameld worden in Jildra, Queensland, op de rand van het bewoonde territorium. Het uitwuiven gebeurt met de nodige “pomp and circumstance”, de verontschuldigde gouverneur vaardigde een kolonel af, die in een toespraak de stoutmoedige onderneming prijst en haar leden een voorspoedige reis toewenst. Het “God save the Queen” weerklinkt. Voss rekruteerde alvast een vijftal reisgenoten in Sydney, een paar van hen had hij al leren kennen op de grote trans- Atlantische oversteek van Londen naar Sydney. De kwaliteit van zijn kompanen is evenwel discutabel: Daar heb je de timide, sensitieve ornitholoog Palfreyman, met wie Voss algauw een zekere affiniteit ontwikkelt. Palfreymans’ neiging tot wetenschappelijke accuratesse verduurt aanhoudend aanvechtingen met zijn diepgelovige inborst. Het onverzoenbare tussen het Darwinistische credo dat hij belijdt en zijn katholieke reflexen, maken van hem een weifelende man. De anderen zijn veeleer schobbejakken, zoals Turner en Judd, of richtingloze gelukzoekers met vage competenties zoals Robarts en de ietwat gemelijke Le Mesurier. Deze laatste is een nogal dandyesk en introvert type, begaafd met enige artistieke talenten, maar gesloten als een oesterschelp. In Jildra sluiten Angus, een landeigenaar, en een paar Aboriginals nog aan bij het gezelschap. Daarmee is het plaatje van de "dramatis personae" compleet.

De rest van het boek leest als een soort avonturenroman met een sterke psychologische observatie van de dynamiek die de heterogene groep beheerst en met een duidelijke hang naar een metafysische duiding van wat de mens is. De schriftuur is hier eens wat archaïsch en melancholisch-sentimenteel, maar dat wordt dan weer bliksemsnel afgewisseld door enkele rauwe taferelen die leven en dood verbeelden en die met zo’n vitalistisch oog zijn neergepend, dat ze de kwaliteiten van pakweg een Hemingway benaderen. White baseerde zich voor dit boek op het ware leven en de ondergang van Ludwig Leichhardt, die in 1848 in de Australische woestijn de dood vond. De schrijver weet de lezer dwingend in het verhaal te zuigen door zijn verrassende verbeelding en de goed doordachte compositie van de roman.

Voss schijnt dé sleutelroman te zijn in Patrick White’s oeuvre, dat, en hier citeer ik uit het naslagwerk van Pieter Steinz (Lezen &tcetera), wel meer bevolkt schijnt te worden door non-conformisten en nietzscheaanse “Einzelgänger”. De Nobelprijsjury bekroonde zijn talent in 1973 voor zijn “epische en psychologische vertelkunst”. Wellicht was het ook meteen de keuze om het voordien nooit genomineerde continent Australië eens literair voor het voetlicht te brengen. Ik heb toch wel zekere reserves of dit toentertijd wel heel goed doordacht was. Neem nu een gigant zoals Jorge Luïs Borges. Die stierf pas in 1986 en heeft zich nooit met de lauweren uit Stockholm mogen tooien. Naar mijn bescheiden mening speelt zo’n auteur toch wel in een andere categorie dan Patrick White. En ook de krachttoer die John Williams volbracht met "Butcher’s crossing" (1960) en "Stoner" (1965) schat ik hoger in dan het kunnen van White.

Ik kocht dit boek van deze vergeten Nobelprijs-laureaat enkele jaren geleden voor de luttele som van 1,- euro op de jaarlijkse uitverkoop van de Brugse bibliotheken in november. Het boek misstaat zeker niet in je kast, het verhaal is boeiend en heeft een universele uitstraling. Ook al kocht je het maar omwille van die wervende, mooie foto met die twee baltsende kangoeroes die de cover van deze klassieker siert!

Patrick White. Voss. – nieuwste uitgave: uitgeverij Penguin Putnam Inc. 440 pag., ISBN/ 9780143105688.
… (meer)
2 stem
Gemarkeerd
zerkalo. | 20 andere besprekingen | Aug 13, 2017 |
Dit is nog eens een boek dat je van je sokken blaast. Ogenschijnlijk een klassiek avonturenverhaal over een norse Duitser Voss die rond 1840 als eerste de doorsteek van Australië waagt, vermengd met het platonische liefdesverhaal tussen Voss en de eigenzinnige Laura. Maar het boek biedt zoveel meer dan dat: een persiflage op de society in Sydney (à la Jane Austen), een opeenstapeling van wijsheden over het leven, de dood en de liefde (à la Henry James), een zoektocht naar de duistere kant van de werkelijkheid (Conrad's Heart of Darkness, natuurlijk), een eerste evocatie van de dreamtime-wereld van de aboriginals, enzovoort. White maakt het de lezer niet gemakkelijk, hij zet hem geregeld voor schut met puntige opmerkingen en vooral het rauw-realistische einde van de expeditie. Tenslotte is het boek ook een illustratie van de onmogelijkheid om de echte waarheid uit de geschiedenis op te delven (naar Billy Budd van Melville). Een boek om te herlezen....… (meer)
3 stem
Gemarkeerd
bookomaniac | 20 andere besprekingen | Jun 27, 2011 |
Gemengd oordeel: de stijl ligt erg in de lijn van Woolf en draagt zeker het thema van de afstandelijkheid, de onmacht te leven, te durven leven. Maar toch overtuigt het verhaal niet en regelmatig zijn er ook ronduit zwakke passages. Lectuur halfweg afgebroken.
 
Gemarkeerd
bookomaniac | 4 andere besprekingen | Feb 7, 2010 |

Lijsten

Prijzen

Misschien vindt je deze ook leuk

Gerelateerde auteurs

Mary Lavin Contributor
Francis King Contributor
Graham Greene Contributor
Seán O'Faoláin Contributor
Geoffrey Bush Contributor
William Sansom Contributor
Frank Sargeson Contributor
Elspeth Davie Contributor
Rhys Davies Contributor
Fred Urquhart Contributor
R. Prawer Jhabvala Contributor
Angus Wilson Contributor
Roald Dahl Contributor
William Trevor Contributor
Samuel Beckett Contributor
J. G. Ballard Contributor
Doris Lessing Contributor
Muriel Spark Contributor
L. P. Hartley Contributor
Nadine Gordimer Contributor
Jean Rhys Contributor
R. K. Narayan Contributor
John McGahern Contributor
Alan Sillitoe Contributor
Elizabeth Taylor Contributor
Morlay Callaghan Contributor
Elizabeth Bowen Contributor
Edmund Crispin Contributor
Mel Odom Cover artist
Guido Golüke Translator
Thomas Keneally Introduction
Georg Salter Cover designer
David Malouf Introduction
Koos Schuur Translator
Dimitar Stefanov Translator
ג. אריוך Translator

Statistieken

Werken
42
Ook door
8
Leden
6,944
Populariteit
#3,521
Waardering
3.9
Besprekingen
150
ISBNs
353
Talen
18
Favoriet
28

Tabellen & Grafieken