Shūichi Yoshida

Park life. Door: Shuichi Yoshida.

Dit boek zou ik nooit gelezen hebben als het me niet werd aangeraden door Kiyara van uitgeverij EPO. Dank je wel Kiyara!

Yoshida is al een grote naam in Japan maar dit is zijn eerste (en ongetwijfeld niet zijn laatste) boek dat in het Nederlands verschijnt. De cover is trouwens prachtig.

In dit kleine boekje, letterlijk en figuurlijk (122 pagina’s) maken we kennis met een jonge man (de hoofdpersoon van het verhaal) die quasi elke dag zijn middagpauze doorbrengt op hetzelfde bankje in het park. Daar spreekt hij op een dag een vrouw aan waarmee hij kort daarvoor een kort gesprek in de metro voerde. De band die stilaan tussen hen ontstaat is boeiend en hoopgevend.

Hoopgevend omdat het park me een beetje deed denken aan het Stadspark of de bankjes in de Botaniek in Antwerpen, waar ik wel eens vertoef. Wij leven tegenwoordig allemaal heel hard in onze eigen bubbel: ogen op onze smartphone, koptelefoon op de oren. Ik hou van de rust in een park, het even op adem kunnen komen. Maar door Park life besefte ik dat een park ook veel meer kan zijn. Het kan een plek zijn waar nieuwe vriendschappen ontstaan, mensen zich met elkaar verbinden op basis van een voorliefde voor hetzelfde groen. Hoopgevend hé.

Park life is een klein pareltje; een relaxerende, rustige kabbelende stroom woorden die je even uit je eigen hoofd haalt, laat meedobberen en die verstilling biedt. Om even uit de hectiek van de dagelijkse waan te ontsnappen, om rustig te verorberen tijdens je middagpauze op een bankje in het park. Boeken verbinden ook!… (meer)