Afbeelding van de auteur.

Mikhail Zoshchenko (1895–1958)

Auteur van Nervous People and Other Satires

127+ Werken 708 Leden 13 Besprekingen Favoriet van 5 leden

Over de Auteur

His first book of stories appeared in 1921 and became extraordinarily popular. However, he came under political pressure in the 1930s because some of his works, such as Youth Restored (1933), were too slyly ambiguous to fit the socialist realist model. In 1946, together with Akhmatova, he was toon meer singled out for an extraordinary attack by culture "boss" Andrei Zhdanov and was expelled from the Union of Soviet Writers. From then on he mostly produced translations. Zoshchenko was an extremely effective satirist who took his subjects from the paradoxes and incongruities of post-Revolutionary Russian society. He showed that human nature, which the new government was trying to change, would assert itself nonetheless. His language is fascinating. He often chooses lower-class narrators who speak in a mixture of the colloquial and of the new Soviet rhetoric---with highly comic results. During the 1930s, Zoshchenko's fiction began to explore philosophical and theoretical problems. A well-known example is Before Sunrise, the first part of which was published in 1943. In it the author analyzes his own psyche, in the process touching on the then-forbidden theories of Freud. Publication of the complete text of this work did not occur until 1972. (Bowker Author Biography) toon minder

Werken van Mikhail Zoshchenko

Nervous People and Other Satires (1975) 129 exemplaren
Scenes from the Bathhouse (1961) 96 exemplaren
The Galosh (1990) 88 exemplaren
Voor zonsopgang (1943) 53 exemplaren
Sleutels tot het geluk (1943) — Auteur — 23 exemplaren
Das Himmelblaubuch (1966) 19 exemplaren
Vertel mij wat, kameraad! (1981) 17 exemplaren
Избранное (1999) 15 exemplaren
Novelle moscovite (2003) 7 exemplaren
Maga kiiremini (2021) 5 exemplaren
Die Reize der Kultur: Satiren (1980) 5 exemplaren
Le api e gli uomini 4 exemplaren
Bleib Mensch, Genosse (1973) 4 exemplaren
Kireähermoista väkeä (1990) 4 exemplaren
Michel Sinjagin (2015) 4 exemplaren
Lugusid lastele 3 exemplaren
Samoe glavnoe 3 exemplaren
Was die Nachtigall sang. (1991) 3 exemplaren
Lyudi (1967) 3 exemplaren
Man is Not a Flea: Stories, A (1989) 3 exemplaren
Cento scene di vita sovietica (2022) 2 exemplaren
Pelageya 2 exemplaren
Рассказы 2 exemplaren
Rasskazy o Lenine 2 exemplaren
Carin Cizmeleri (2000) 2 exemplaren
Lugusid lastele 2 exemplaren
Golubaya kniga (2013) 2 exemplaren
Selected Stories 1 exemplaar
Les quotidiennes (1992) 1 exemplaar
Rasskazy 1 exemplaar
РОДНЫЕ ЛЮДИ (2009) 1 exemplaar
Kauba kvaliteet 1 exemplaar
Ispoved (1989) 1 exemplaar
Povestʹ o razume (1990) 1 exemplaar
Golubaya kniga (2003) 1 exemplaar
Seringen en geiten 1 exemplaar
IZBRANNYJE RASSKAZY DLJA DETEI (1989) 1 exemplaar
Lastik Pabuclar 1 exemplaar
Pered voskhodom solnt︠s︡a (2004) 1 exemplaar
Sihirli Insanlar 1 exemplaar
Povratak mladosti 1 exemplaar
Före soluppgången : roman (1986) 1 exemplaar
Prou compassió! 1 exemplaar
Kolotoč (2002) 1 exemplaar
Das Himmelblaubuch 1 exemplaar
The Bathhouse [short story] (1925) 1 exemplaar
Autobiography [short essay] (1953) 1 exemplaar
Sentimentalnye povesti (2010) 1 exemplaar
Nervous People [short story] (1924) 1 exemplaar
Леля и Минька (2010) 1 exemplaar
Sinirli İnsanlar 1 exemplaar
Talih İşareti 1 exemplaar
La gioventù ritrovata (1989) 1 exemplaar
Der Rettungsanker 1 exemplaar
Lyolya i Minka (2016) 1 exemplaar
Rasskazy (1988) 1 exemplaar
About Myself [short essay] (1927) 1 exemplaar

Gerelateerde werken

Russian Short Stories from Pushkin to Buida (2005) — Medewerker — 223 exemplaren
The Fatal Eggs and Other Soviet Satire (1965) — Medewerker — 125 exemplaren
Great Soviet Short Stories (1962) — Medewerker — 76 exemplaren
1917: Stories and Poems from the Russian Revolution (2016) — Medewerker — 35 exemplaren
14 Great Short Stories By Soviet Authors (1959) — Medewerker — 15 exemplaren
Russische verhalen (1965) — Medewerker — 11 exemplaren
Skaz: Masters of Russian Storytelling (2014) — Medewerker — 5 exemplaren
Sovjethumor — Auteur, sommige edities1 exemplaar

Tagged

Algemene kennis

Leden

Besprekingen

De auteur zoekt oplossingen voor zijn psychische problemen die zich uiten in zijn dromen. Vandaar gaat hij over naar de psychische problemen van bekende schrivers als Gogol en E A Poe om te belanden bij de houding van de mens tegenover de dood.

Hoewel hij tenslotte werd verguisd door het Sovjetregime geeft hij in dit boek zijn naïeve verering van het communisme weer.
 
Gemarkeerd
Rodemail | Jun 2, 2021 |
Boeken van Russische schrijvers, bij voorkeur van exemplaren die in ongenade vielen bij de Sovjet-dictatuur: ik verzamel ze al vrij lang. Ik kan niet meer zeggen waar ik dit 'Vertel mij wat, kameraad!' van Zosjtsjenko tegen kwam, maar gezien er niks in staat dat verwijst naar een bibliotheek, is de kans vrij groot dat ik het vond - en dus kocht - in een kringwinkel.

En eerlijk gezegd, dit keer dacht ik dat ik békocht was, al was het dan ongetwijfeld niet voor veel geld. De stijl van Zosjtsjenko bevalt me namelijk echt niet. Al heeft de vertaler, C.J. Pouw, daar dan een verklaring voor: "De essentie van Zosjtsjenko's stijl moet, wat zijn satirische schetsen betreft, zeker niet gezocht worden in allerlei spitsvondige woordspelingen, noch in bepaalde, het leedvermaak dienende vondsten op het gebied van de volksetymologie, noch ook op de eerste plaats in enig ander vertoon van milieucoloriet, al dan niet onderstreept door een afwijkende, 'sfeerwekkende' spelling ('voader', 'bennen', 'kennen ( voor 'kannen'). De essentie ervan schuilt in het totaal van alle met zoveel schaamteloos aplomb vertoonde blunders en lompheden. Dát maakt wat de verteller - voor een juiste volvoering van zijn satirische opdracht - in eerste instantie moet zijn: een onnozele hals, wiens uitspraken slechts op 'toevallige versprekingen' zouden berusten. In dat kader fungeren de binnenstebuiten gedraaide, aan de omgangstaal appellerende syntaxis; de talloze verhaspelingen van woorden ('uitgevloerd' als contaminatie van 'gevloerd' en 'uitgeteld'), van zinnen of uitdrukkingen ('een veeg aan de wand') tot op het niveau van hele jargons ('iemand in het ongerede hengsten') aan toe; de hakkelende en telkens door stopwoordjes ('dus', 'natuurlijk', 'zeg maar') onderbroken zinnen; de combinaties van qua gebruiksniveau onverenigbare woorden ('Jij, uwe majesteit, staat hier afgebeeld.') Een en ander tegen de achtergrond van een vaak even plastisch als in-en-in burgerlijk lexicon ('goeie goed', 'blieven', 'in de spulletjes' enzovoort) en - niet te vergeten - de nu eens zwierig-enthousiast, dan weer gedempter en bijna samenzweerderig klinkende, maar in alle gevallen even persoonlijke en eigenwijze intonatie van de verteller. (...) Deze benadering is ook zoveel mogelijk voor de 'stijl' van de Nederlandse versie aangehouden. In hoeverre een en ander tot een geloofwaardig resultaat heeft geleid, moet de vertaler helaas aan de lezer ter beoordeling overlaten."

Wel, ondergetekende zou zich al na ongeveer een halve minuut doodergeren als hij met iemand in gesprek raakte die er zo'n stijl op nahield en binnen de twee minuten zorgen dat hij weg kwam. Als die stijl in een boek geïmiteerd wordt, wen ik daar evenmin aan en heb ik de neiging dat boek verticaal te klasseren. Ik heb dat alléén maar niet gedaan omdat ik nu eenmaal over een bovenmenselijk doorzettingsvermogen beschik en bleef hopen dat die stijl niet de hele tijd zou aangehouden worden. Als het nawoord van de vertaler een voorwoord was geweest, had ik beter geweten en was ik misschien niet eens aan het boek begonnen.

En dat ondanks het feit dat de vertaler er in dat nawoord niet náást schiet: "Deze graad van aanbidding [vertaler stelt dat Zosjtsjenko "indertijd door een heel volk werd gekoesterd", nvdr] is in onze cultuurtraditie te exclusief voorbehouden aan artiesten, wier meest opmerkelijke prestaties - het museaal exposeren van zijn laatstleden stoelgang, het voor de camera's opzitten van een veelspan blonde slavinnen (het TROS-lid stijvend in zijn hang naar kunst) of zelfmoord - gewoonlijk buiten het eigenlijke vakgebied te bewonderen vallen. De bekende volkswijsheid dat genialiteit aan krankzinnigheid grenst, heeft te onzent menigeen doen besluiten zijn carrière van genie zekerheidshalve als imbeciel aan te vangen."

Dat koesteren van Zosjtsjenko is trouwens iets eigenaardigs. Ja, hij was in den beginne een satiricus, maar hij werd al héél snel een lafaard. Zoals zovelen, dat is waar en geen van ons kan met zekerheid zeggen dat hij anders zou zijn als hij leefde onder een dictatuur (ik ben er vrij zeker van dat we - zoals historisch gezien algemeen is - bijna allemaal zouden plooien), maar toch: "Zosjtsjenko valt, als een van de weinigen onder hen [collega-satirici, nvdr], de eer te beurt zijn eigen roemloos einde met bijna een kwart eeuw te mogen overleven". Hij probeert "op aandoenlijk onbeholpen wijze gehoor (...) te geven aan de steeds dreigender oproep van hogerhand om zijn schrijverschap in te zetten voor de opbouw en 'promotion' van de heilstaat (...) Zosjtsjenko's nadagen tonen een schrijver die 'zichzelf wil genezen van de ironie'. Hardhandig geconfronteerd met de aanstekelijkheid van zijn kwaal, op epidemische schaal zichtbaar in het daverend succes van zijn satires, tracht hij zichzelf tenslotte van zijn 'positieve' kant te bewijzen (...) Zijn goede wil toont hij - met overigens weinig succes - in het produceren van reeksen verhalen, die zich qua stichtelijkheid in weinig onderscheiden van de verplichte oefeningen die elders om hem heen te beste worden gegeven. Hij werpt zich op de vaste succesnummers van het 'positieve repertoire': Lenin, soldatenmoed (-liefde, -verdriet), partizanenmoed (enzovoort) en - tot vandaag hét veiligheidsventiel voor de gefrustreerde Sovjet-bellettrist - kinderverhalen (...) Lang voor zijn uiteindelijke geluidloze explosie wekt Zosjtsjenko's ster nog slechts een bijna leedvermakelijke belangstelling. Zoals, op veilige afstand gadegeslagen, de doodsnood van een halfopgebrand feestprojectiel, sissend en stuipend op zijn laatste energie."

En toch staat er op de achterflap te lezen: "Noem als argeloze westerling tegenover een Rus de naam Zosjtsjenko, en u bent het volgend moment getuige van een klein wonder. Het staal in de ogen smelt, in de eerst zo nors gepolijste blik verraadt zich een rimpeling, die zich snel als een mini-aardbeving over de rest van het gezicht verbreidt, de neusvleugels beroert als voor een opkomende niesbui en tenslotte zijn verwoestend epicentrum vestigt rond de mond." Een kleine stap van "slechts een bijna leedvermakelijke belangstelling" naar de loftrompet klaarblijkelijk, maar de commerce wil ook wat, nietwaar?

Soit, los daarvan én van het feit dat de verhaaltjes door de band genomen (toch naar mijn goesting) uitermate flauw zijn, zitten er af en toe toch wel kléine pareltjes in dit boek. Een bloemlezing: "m'n storm- en drankperiode"; "Over duizend jaar zou je rustig een houthandeltje kunnen beginnen"; "Een heel goeie arts, die er wat van begrijpt. Ik loop nou al voor het vijfde jaar bij hem. En ik mag echt niet klagen, de kwaal is intussen niet erger"; "In februari van dit jaar bracht de stoker, terwijl hij de trap afliep, met zijn pook lichte brandschade toe aan een vrouwelijke klerk, Nadja R."; "De directeur van de instelling liet de stoker bij zich roepen en gaf hem een fikse uitbrander"; "Och, wat zijn de Amerikanen toch een spits volk! Hoeveel grote ontdekkingen, hoeveel fantastische uitvindingen hebben zij niet gedaan! De stoom, de Gilette-scheermesjes, de draaiing van de aarde om d'r as, - al die dingen zijn ontdekt en bedacht door Amerikanen en voor 'n deel Engelsen". Of, ten slotte, deze:

"Vroeger ging je 's morgens gewoon naar je werk, daagde je 's avonds weer 'n keertje dus op, dronk je nog even wat thee en dan gelijk door op één oor. Met die petrolie zag je nergens wat van. Maar deed je nou dus het [elektrische, nvdr] licht aan: dat je hierzo een stukkende schoen rond zag zwerven, daarzo het behang in vellen los van de muur, ginter een wandluis op een holletje wegpezen om zich te verschuilen voor het licht, daar weer weet ik veel wat voor vodde, hierzo een rochel, daar nog een peuk, verderop weer een vlo vrolijk rondhossen. Lieve God nog aan toe! Om gewoon radeloos van te worden. Wat een treurige aanblik, zo'n schouwspel!"

Dus, als u het boekje in handen zou krijgen en bereid bent door een hele hoop rommel te waden om een paar keer écht te lachen, laat het dan vooral niet liggen.
… (meer)
 
Gemarkeerd
Bjorn_Roose | Feb 28, 2020 |

Lijsten

Prijzen

Misschien vindt je deze ook leuk

Gerelateerde auteurs

Statistieken

Werken
127
Ook door
14
Leden
708
Populariteit
#35,797
Waardering
3.9
Besprekingen
13
ISBNs
102
Talen
12
Favoriet
5

Tabellen & Grafieken