Algemene kennis

Geboortedatum: 1947-01-26
Geslacht: male
Nationaliteit: Nederland
Woonplaatsen: Groningen, Netherlands
Opleiding: University of Groningen
Beroepen: anthropologist

Leden

Besprekingen

Te hooi en te gras: over het Engelse platteland en… door Gerrit Jan Zwier

De titel is een beetje misleidend, er komt veel literatuur voorbij, maar niet alleen voor kinderen.
Zwier reist rond in noord-oost Engeland en Cornwall, op zoek naar plaatsen waar schrijvers gewoond hebben, zoals Beatrix Potter, Milne, Tolkien en Du Maurier. Pieter Konijn, Pooh en Piglet, de verhalen van de Ring, de Hobbits en Rebecca en Jamaica Inn....heel leuk om er (weer) over te lezen. Tolkien moet echt nog een keer... en zeker in de context van hun eigen omgeving

Gemarkeerd

vuurziel | 1 andere bespreking | Mar 17, 2022 |

Er gaat niets boven Zweden eigenzinnige Noorderling… door Gerrit Jan Zwier

Het boek van Gerrit Jan Zwier was voor mij een ontgoocheling. Ik las het boek als voorbereiding op een reis naar Zweden, Stockholm en omstreken in het bijzonder. Maar het boek gaat meer over Ingmar Bergman,Linnaeus en Nils Holgersson. Zij worden als cliffhangers gebruikt om het reisverhaal vorm te geven. Deze beroemde Zweden zijn gidsen voor het natuurschoon en idiosyncrasieën van Zweden. Adembenemend zonder meer, maar toch liet het boek me op mijn honger zitten.

Gemarkeerd

uhibb-l-kutub | 1 andere bespreking | May 8, 2017 |

De knoop van Ĳsland door Gerrit Jan Zwier

Hans Otten is een jonge geoloog, afkomstig van een van de Duitse Waddeneilanden. In 1907 gaat hij, voor het eerst in zijn leven, op expeditie. Naar IJsland. Zijn reisgenote is de Berlijnse Ina von Munster, de verloofde van een andere geoloog die tijdens een eerdere expeditie verdronken is. Ina is op zoek naar sporen van haar verloofde. Ze gelooft niet dat hij is verdronken.

De tocht brengt hen naar de Aksja-krater in centraal IJsland. In dit kratermeer is Ina's verloofde verdwenen, maar ook in geologische zin kent de krater zo zijn geheimen voor Hans.

Het is een verhaal met potentie. IJsland, een spoorloos verdwenen geoloog, rouwverwerking. Het is daarom des te treuriger dat dit zo een dramatisch slecht geschreven boek is. De stijl is ouderwets en plechtstatig, mogelijk om de sfeer van begin 20e eeuw op te roepen, alleen dan net niet helemaal. De gevoelens van Hans en Ina blijven hangen in clichés. Bijvoorbeeld: Hans heeft zijn eigen rouw te verwerken, namelijk het overlijden van zijn moeder. Maar nergens in het verhaal wordt voelbaar wat de relatie tussen Hans en zijn moeder was. Ja, ze is overleden. Ze is begraven. En de dominee heeft tot Hans' grote woede gezegd dat ze nu in de hemel is, bij al haar dierbaren. Maar waarom mist Hans haar zo? Om dat te kunnen begrijpen zou Zwier meer over deze moeder hebben moeten vertellen, maar dat doet hij niet. Waardoor het verdriet van Hans onvoelbaar blijft voor de lezer.

De IJslandse landschappen worden ook beschreven in suffe clichés, zoals "indrukwekkend", "wat een panorama!". Hetzelfde geldt voor de opbloeiende liefde tussen Hans en Ina, clichématig en totaal onbegrijpelijk. Tsja, zo kan ik nog even doorgaan.

Ik las dit boek ter voorbereiding op een reis naar IJsland, en in die zin was het nog best aardig. Maar mijn ergernis groeide en groeide zodanig dat het bijna onmogelijk werd om verder te lezen. Geen aanrader dus! Gerrit Jan Zwier is een antropoloog en een reisboekenschrijver. Geen romancier. Misschien moet hij gewoon geen romans meer schrijven en zich bij het non-fictiegenre houden? Hij heeft veel reizen gemaakt in noordelijke gebieden, wie weet zijn zijn reisboeken beter te pruimen. Ik ga het proberen!… (meer)

Gemarkeerd

Tinwara | 1 andere bespreking | Apr 25, 2010 |

Bekijk meer besprekingen