Dit onderwerp is gemarkeerd als "slapend"—het laatste bericht is van meer dan 90 dagen geleden. Je kan het activeren door een een bericht toe te voegen.
1wormpje
Ik vind dat het hier veel over echte literatuur gaat, alhoewel heel wat mensen toch echt voor 'gemakkelijke' boeken gaan. Zou het leuk vinden om over die boeken te praten.
2sneuper
Wat een interessant onderscheid: 'echte' literatuur versus 'gemakkelijke' boeken. Ik dacht dat we toch allang voorbij de tijd waren dat literatuur alleen literatuur kon zijn als het moeilijk geschreven was en ondoorgrondelijk was. Ik vind het ook een raar onderscheid in die zin dat ik als gemakkelijk beschouw titels als Jip en Janneke, Arendsoog, Meester Jaap, etc. Wat is makkelijk?
Misschien bedoel je met 'gemakkelijk' dat je het boek zonder enige moeite uitleest en niet steeds het idee hebt dat je het "moet" lezen omdat het nu eenmaal literatuur is. Misschien hou je van een bepaald genre, zoals Fantasy (wat ik over het algemeen een heel ingewikkeld genre vind en waar ik nog nooit een boek van heb uitgelezen), detectives of chicklit. Maar dan zit het meer in je eigen leesbeleving, dan in de complexiteit van de tekst ofzo.
Ik heb een boekenkast vol met boeken die ik meeslepend, spannend en aangrijpend vind: die ik niet kan wegleggen voordat ze uit zijn en waarvan ik er per dag meerdere zou kunnen lezen als ik de tijd maar had. Dat zijn mijn makkelijke boeken. Daar zit ook echte literatuur tussen: ik vind A tale of two cities van Dickens en Wuthering heights nog steeds adembenemend, maar ook boeken als Extreem luid en Madame Bovary, Fontanel, De wandelaar, Joe Speedboot, De naam van de roos, Karakter, De tuin van de Finzi-Contini's, enzovoort enzovoort. Datzijn mijn gemakkelijke boeken waar ik moeiteloos dagen en weken mee vul.
En jij?
p.s. Dat boek "De co-assistente" in jouw bibliotheek, is dat het boek van Anne Hermans? Want dan kan het daarmee gecombineerd worden. Je zou dan de 50e eigenaar van De co-assistent op LT zijn, een mooi rond getal.
Misschien bedoel je met 'gemakkelijk' dat je het boek zonder enige moeite uitleest en niet steeds het idee hebt dat je het "moet" lezen omdat het nu eenmaal literatuur is. Misschien hou je van een bepaald genre, zoals Fantasy (wat ik over het algemeen een heel ingewikkeld genre vind en waar ik nog nooit een boek van heb uitgelezen), detectives of chicklit. Maar dan zit het meer in je eigen leesbeleving, dan in de complexiteit van de tekst ofzo.
Ik heb een boekenkast vol met boeken die ik meeslepend, spannend en aangrijpend vind: die ik niet kan wegleggen voordat ze uit zijn en waarvan ik er per dag meerdere zou kunnen lezen als ik de tijd maar had. Dat zijn mijn makkelijke boeken. Daar zit ook echte literatuur tussen: ik vind A tale of two cities van Dickens en Wuthering heights nog steeds adembenemend, maar ook boeken als Extreem luid en Madame Bovary, Fontanel, De wandelaar, Joe Speedboot, De naam van de roos, Karakter, De tuin van de Finzi-Contini's, enzovoort enzovoort. Datzijn mijn gemakkelijke boeken waar ik moeiteloos dagen en weken mee vul.
En jij?
p.s. Dat boek "De co-assistente" in jouw bibliotheek, is dat het boek van Anne Hermans? Want dan kan het daarmee gecombineerd worden. Je zou dan de 50e eigenaar van De co-assistent op LT zijn, een mooi rond getal.
3bogusazrael
Ik worstel ook wel met het verschil literatuur/gemakkelijk boeken.
Vaak wordt inderdaad fantasy en detectieves bij de lichtere genres ingedeeld en de klassiekers en grote namen bij de Literatuur( hoofdletter L)
Voor mij zit het in hoe iets geschreven is. Ik geraak bijvoorbeeld niet door de klassieke russen ( op gogol na) Ik vind het onleesbaar en ik weet 2 paragrafen verder vaak niet meer wat ik gelezen heb en meestal ook niet over wie het gaat :) onleesbaar voor mij. Langs de andere kant ga ik als een trein door gortdroge geschiedenisboeken. Dus waarschijnlijk ligt het ook een deel aan de interesse die je hebt.
Zelf ben ik ook lang weggebleven van 'echte' literatuur, een soort omgekeerd snobisme, maar ik ontdek toch steeds meer dat in de zogezegde zwaardere categorie heel leesbare dingen zijn, die hun prijs en hype wel waard zijn. Aan de andere kant duik je wel eens op stinker waar je je van afvraagt waarom de vakpers er zo laaiend over is.
Ik heb gewoon 1 regel; er zijn teveel boeken geschreven om m'n tijd te verspillen aan iets waar ik geen plezier aan beleef. Als een boek je niet aanstaat, pech, er zijn boeken genoeg :)
Vaak wordt inderdaad fantasy en detectieves bij de lichtere genres ingedeeld en de klassiekers en grote namen bij de Literatuur( hoofdletter L)
Voor mij zit het in hoe iets geschreven is. Ik geraak bijvoorbeeld niet door de klassieke russen ( op gogol na) Ik vind het onleesbaar en ik weet 2 paragrafen verder vaak niet meer wat ik gelezen heb en meestal ook niet over wie het gaat :) onleesbaar voor mij. Langs de andere kant ga ik als een trein door gortdroge geschiedenisboeken. Dus waarschijnlijk ligt het ook een deel aan de interesse die je hebt.
Zelf ben ik ook lang weggebleven van 'echte' literatuur, een soort omgekeerd snobisme, maar ik ontdek toch steeds meer dat in de zogezegde zwaardere categorie heel leesbare dingen zijn, die hun prijs en hype wel waard zijn. Aan de andere kant duik je wel eens op stinker waar je je van afvraagt waarom de vakpers er zo laaiend over is.
Ik heb gewoon 1 regel; er zijn teveel boeken geschreven om m'n tijd te verspillen aan iets waar ik geen plezier aan beleef. Als een boek je niet aanstaat, pech, er zijn boeken genoeg :)
4notyetread
Beste Wormpje, Steek van wal! Over welk boek wil je praten en wat vind je van dat boek? Groet, Notyetread.
5edwinbcn
Ik zou daar geen apart draadje voor maken. Bespreek gewoon wat je leest. Ik lees veel van wat jij moeilijke boeken noemt, maar lees tussendoor met veel plezier ook allerlei "makkelijke boeken".
6Trifolia
Ik lees ook zgn. makkelijke en minder makkelijke boeken. Mijn keuze is gebaseerd op waar ik op dat moment zin in heb en wat voorhanden is. Niets geen snobisme dus of afzetten tegen. Het is gewoon een kwestie van evenwicht. En inderdaad, wat is moeilijk en wat is makkelijk?
7marieke54
Voor mij ook geen onderscheid makkelijk-moeilijk. Ik begin altijd met plannen en wijk daar vervolgens vanaf. Zo was mijn plan voor 2011: vervolg Rusland en Centraal Europa, en inmiddels zit ik in Jeruzalem en (met Hans Achterhuis) bij Ayn Rand, een dame waar ik beslist meer over ga lezen. Een verheugende (Nederlandse) ontdekking voor me was: Lieneke Dijkzeul. Is zij makkelijk? Zij is (psychologisch) heel goed!
8Ciska_vander_Lans
Tja ik weet niet ik denk toch dat als je het over makkelijke boeken hebt je in de richting van (ja tenen krommend maar heerlijk hersenloos) Virginia Andrews moet denken. Je pakt het boek begint op bladzijde 1 en terwijl je op je gemak doorleest zit je een half uur later op pagina 100 en heb je nog geen seconde na hoeven denken over wat je leest.
