Historisch de meest interessante roman van Austen, met diverse dimensies.
Zeker niet zo geconcentreerd, zo scherp en zo witty als P&P, maar toch verdienstelijk op zich. Wel teleurstellend slot, veel te doorzichtig happy end.
De roman leent zich tot antropologische studie van de Britse society, begin XIX
Zeer beschrijvende roman, vooral in het begin (veel te lange aanloop), weinig dialogen en nauwelijks of geen wit
Fanny is wel een van de zuiverste karakters uit de wereldliteratuur: ze heeft een natuurlijk aanvoelen voor wat menselijk scheef zit, maar houdt zich tegelijk volledig op de achtergrond; zelfs haar structurele vernedering door de Bertrams (ze heeft geen vuur op haar kamer), deert haar niet; een echte Assepoester dus! In essentie een moraal studie. ( )