|
|
Bezig met laden... Het dertiende verhaal (2006)| 15,793 | 867 | 264 | 
(3.99) | 4 / 1043 | When her health begins failing, the mysterious author Vida Winter decides to let Margaret Lea, a biographer, write the truth about her life, but Margaret needs to verify the facts since Vida has a history of telling outlandish tales. |
▾LibraryThing Aanbevelingen  592 Jane Eyre door Charlotte Brontë (norabelle414, ladybug74, Contusions, Voracious_Reader)norabelle414: Both gothic novels, with a big ol' creepy house, and theme of hidden family secrets Voracious_Reader: Both beautiful, almost Gothic tales told through the eyes of precocious unusual young women. 521 Rebecca door Daphne Du Maurier (ladybug74)392 De woeste hoogte door Emily Brontë (brightbel, coffee.is.yum, caflores)253 De vrouw in het wit door Wilkie Collins (391)160 De vergeten tuin door Kate Morton (starfishian)141 De vergeten brief door Kate Morton (library_gal, Becchanalia)Becchanalia: Pretty much the same plot, secrets, family ties and tragedy set in the ancestral home. 164 De kleine vreemdeling door Sarah Waters (rstaedter)101 De kantlezer door Brunonia Barry (avisannschild)124 De Tweeling van Highgate door Audrey Niffenegger (sruszala, lahochstetler)lahochstetler: Gothic tales of devoted twin sisters, love, and death. 1811 De schaduw van de wind door Carlos Ruiz Zafón (starfishian, rmjp518, kethonna, elizabeth.a.coates)elizabeth.a.coates: Both centre around books/literature, both are eloquently written, both have an element of mystery 70 Affiniteit door Sarah Waters (Citizenjoyce)Citizenjoyce: The ambiance is the same. Both stories draw the reader in with promises of deeper mysteries to solve. 50 De kindertrein door Christina Baker Kline (akblanchard)akblanchard: Isolated old ladies benefit by telling their stories to younger women. 61 In de greep door Henry James (Becchanalia)Becchanalia: More creepy siblings and a misguided governess 50 Florence and Giles door John Harding (shelfoflisa)105 Boetekleed door Ian McEwan (julie_e_meyer)50 De monsters van Templeton roman door Lauren Groff (amyblue, kethonna)73 The Moonstone door Wilkie Collins (lahni)84 The Woman in White Part One door Wilkie Collins (caflores)30 Vingervlug door Sarah Waters (BookshelfMonstrosity)BookshelfMonstrosity: These novels offer gothic suspense's classic creepy atmosphere, though with somewhat different story-lines. Fingersmith takes place in Victorian England while The Thirteenth Tale is contemporary, but both emphasize books, mysteries about birth and identity, insanity, and grand houses.… (meer) 20 The Last Will of Moira Leahy door Therese Walsh (ForeignCircus)
(toon alle 41 aanbevelingen) ▾Iets voor jou?
Bezig met laden...
 Meld je aan bij LibraryThing om erachter te komen of je dit boek goed zult vinden. ▾Reeksen en verbanden tussen werken Onderdeel van de uitgeversreeks(en)
|
|
| Gangbare titel |
|
| Oorspronkelijke titel |
|
| Alternatieve titels |
|
| Oorspronkelijk jaar van uitgave |
|
| Mensen/Personages |
|
| Belangrijke plaatsen |
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis. Bewerk om naar jouw taal over te brengen. | |
|
| Belangrijke gebeurtenissen |
|
| Verwante films |
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis. Bewerk om naar jouw taal over te brengen. | |
|
| Prijzen en eretitels |
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis. Bewerk om naar jouw taal over te brengen. | |
|
| Motto |
Alle kinderen mythologiseren hun geboorte. Het is een universeel trekje. Wil je iemand doorgronden? Zijn hart, geest en ziel kennen? Vraag hem dan je over zijn geboorte te vertellen. Je krijgt niet de waarheid te horen, maar een verhaal. En niets is veelzeggender dan een verhaal.
VIDA WINTER, Verhalen van verandering en vertwijfeling  | |
|
| Opdracht |
Ter herinnering aan
Ivy dora en Fred Harold Morris
Corina Ethel en Ambrose Charles Setterfield | |
|
| Eerste woorden |
Het was november. | |
|
| Citaten |
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis. Bewerk om naar jouw taal over te brengen. Do you know the feeling when you start reading a new book before the membrane of the last one has had time to close behind you? You leave the previous book with ideas and themes-characters even-caught in the fibers of your clothes, and when you open the new book, they are still with you. My gripe is not with lovers of the truth but with truth herself. What succor, what consolation is there in truth, compared to a story? What good is truth, at midnight, in the dark, when the wind is roaring like a bear in the chimney? What you need are the plump comforts of a story. The soothing, rocking safety of a lie. - Vida Winter Tell me the truth. Of course I loved books more than people. Of course I valued Jane Eye over the anonymous stranger with his hand on the lever. Of course all of Shakespeare was worth more than a human life. Of course. Unlike Miss Winter, I had been ashamed to say so. … ten years of marriage is usually enough to cure marital affection … So they became friends, the way old married couples often do, and enjoyed the tender loyalty that awaits the lucky on the other side of passion, without ever living the passion itself. . . . she had that laugh, and the sound of it was so beautiful that when you heard it, it was as if your eyes saw her through your ears . . . . It was the sound of joy. He married her for it. . . . But in her disease was a distillation: The more it reduced her, the more it exposed her essence. Every time I saw her she seemed diminished: thinner, frailer, more transparent, and the weaker she grew, the more the steel at her center was revealed. . . . when I read about kindly grandmothers in my books, I supply them with her face. “I know.” He didn’t know, of course. Not really. And yet that was what he said, and I was soothed to hear it. For I knew what he meant. We all have our sorrows, and although the exact delineaments, weight and dimensions of grief are different for everyone, the color of grief is common to us all. “I know,” he said, because he was human, and therefore, in a way, he did. People disappear when they die. Their voice, their language, the warmth of their breath. Their flesh. Eventually their bones. All living memory of them ceases. This is both dreadful and natural. Yet for some there is an exception to this annihilation. For in the books they write they continue to exist. We can rediscover them. Their humor, their tone of voice, their moods. Through the written word they can anger you or make you happy. They can comfort you. They can perplex you. They can alter you. All this even though they are dead. Like flies in amber, like corpses frozen in ice, that which according to the laws of nature should pass away is, by the miracle of ink on paper, preserved. It is a kind of magic. | |
|
| Laatste woorden |
|
| Ontwarringsbericht |
|
| Uitgevers redacteuren |
|
| Auteur van flaptekst/aanprijzing |
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis. Bewerk om naar jouw taal over te brengen. | |
|
| Oorspronkelijke taal |
|
| Gangbare DDC/MDS |
|
| Canonical LCC |
|
▾Verwijzingen Verwijzingen naar dit werk in externe bronnen.  Wikipedia in het Engels (1)
▾Boekbeschrijvingen When her health begins failing, the mysterious author Vida Winter decides to let Margaret Lea, a biographer, write the truth about her life, but Margaret needs to verify the facts since Vida has a history of telling outlandish tales. ▾Beschrijvingen bibliotheek Geen bibliotheekbeschrijvingen gevonden. ▾Beschrijving door LibraryThing leden
| Boekbeschrijving |
'Vertel me de waarheid.'
Het is een eenvoudig verzoek dat de biografe van Vida Winter aan haar doet. Vida Winter is een gevierde bestsellerauteur, schrijfster van een indrukwekkende reeks romans. Iemand die talloze verhalen over haar leven heeft verteld, verhalen die allemaal verzonnen zijn. Ooit debuteerde ze met de bundel Dertien verhalen, een boek met twaalf verhalen. Nu is het tijd om het dertiende verhaal te vertellen, het enige verhaal dat waar is en dat begint met de zin: 'Op een dag was er een tweeling.'
Margaret Lea is de vrouw die van Vida Winter de opdracht krijgt haar biografie te schrijven. Margaret zelf zal moeten leren leven met de pijn van haar eigen verleden en de waarheid over haar afkomst, die lang voor haar verborgen is gehouden.
Vida Winter vertelt Margaret het huiveringwekkende verhaal over de familie Angelfield, over haar mooie en eigenzinnige moeder Isabelle en over de tweeling Adeline en Emmeline. Margaret gaat geheel op in Vida's verhaal, maar als biografe weet ze dat ze feiten en fictie moet scheiden. En dat ze, daar waar een schrijfster als Vida Winter verhalen verzint, als taak heeft de waarheid te achterhalen.
| |
|
|
 Google Books — Bezig met laden... Ruilen (6 aangeboden, 401 gevraagd)
|
The Thirteenth Tale: Middles (SPOILERS)
7
Zowel hoofd- als nevenpersonages spreken voor zichzelf en komen zeer sterk uit de verf.
Ik vond het taalgebruik ook zeer sterk (Engelse versie)
Ongeloofwaardig maar zeer mooi, beklemmend verhaal.
Ronnyreader (