Niet voor iedereen, dit werk, en ik bedoel dat niet denigrerend. Het is 400 bladzijden dik en toch steekt er nauwelijks actie in; bijna heel de tijd bevinden we ons in het hoofd van de naar Engeland geëmigreerde Spanjaard Deza, en ondergaan we zijn observaties en hersenspinsels in volzinnen van soms een halve pagina. Curieus toeval trouwens, dit hoofdpersonage draagt dezelfde Franse voornaam (Jacques) als dat van W.G. Sebald in ‘Austerlitz’, en het wil lukken dat ik na enkele tientallen pagina’s spontaan aan Sebald dacht: het langzame tempo, het zeer minutieus observeren van de mensen rond hem, de erg cerebrale stijl. Uiteraard liggen ook vergelijkingen met Proust voor de hand, misschien zelfs nog meer dan met Sebald. Om maar te zeggen: dit is geen eenvoudige roman, er wordt wel heel veel gevergd van de lezer. Toch is Marias erin geslaagd om bijna tot op het einde mijn aandacht gaande te houden. Dat komt zeker door de prachtige stijl waarin dit geschreven is, door de pertinente beschouwingen over menselijk gedrag, maar vooral ook door spanningselementen zoals de verwevenheid met de Spaanse burgeroorlog, het thema van verraad, en het thema van spionage. Heel af en toe gaat Marias naar mijn aanvoelen iets te ver, zoals in de bijzonder lange uitweidingen van Deza’s mentor Wheeler, maar misschien wordt de betekenis daarvan duidelijk in de volgende delen. Want dit is slechts het eerste deel in wat een trilogie is geworden. Ik kijk alvast uit naar de volgende. ( )

Een Spanjaard die jarenlang in Engeland docent was, raakt na zijn scheiding betrokken bij de Engelse geheime dienst ( )

Een bij wijle gecompliceerd verhaal. De hoofdpersoon Jaime Deza, wordt door de Britse geheime dienst gerekruteerd vanwege zijn gave om aan de hand van observaties te kunnen voorspellen hoe een personage zich in de (nabije) toekomst zal ontwikkelen op het terrein van trouw en eerlijkheid. Met andere woorden: van hem kan verwacht worden om een verrader te ontmaskeren voordat het verraad is gepleegd. Aan de hand van tal van observaties, meandert de schrijver door het labyrint van menselijke eigenschappen om die vervolgens in een omvattend reflecterend perspectief te plaatsen. Met een overvloed aan beschouwingen, observaties en analyses is de kans aanwezig dat je als lezer gaat ontsporen. Het is allemaal wel erg veel, en met zinnen die de lengte van een halve pagina innemen wordt het lezen niet altijd een ontspannende bezigheid.

Echter, het boek biedt zo’n overweldigende indruk dat die nadelen volledig gecompenseerd worden. Als thema kiest hij de gebeurtenissen tijden de Spaanse burgeroorlog waarbij de vader van de hoofdpersoon door diens beste vriend is verraden. Marías vertaalt die menselijke gedraging in een soort credo “Spreek, verraad, klaag aan. Zwijg daarna en red jezelf”, en componeert dat, vanuit zijn fascinatie voor dit onderwerp, volledig uit.
Het resultaat is een zeldzaam knap samengestelde roman.

(dit boek is het eerste deel van de trilogie ”Jouw gezicht morgen”.) ( )

Een "literair boek" dat eindigt met een cliffhanger? Wat een goedkope truc! Ik ben er echt een beetje kwaad over. Bijna 400 bladzijdes en het boek houdt midden in het verhaal op. Een boek, met nauwelijks een plot, dat eindigt net als er iets spannends gebeurd. Wat een onzin, dit is geen thriller. En wat een gebrek aan vakmanschap. Ook een deel behoeft een einde. Kijk dan maar eens naar Tom Lanoyes "Goddelijk monster" trilogie. Zo doe je dat dus. Marias' verhaal leek langzaam maar zorgvuldig opgebouwd te worden, totdat de achterflap in zicht kwam. Toen bleef het ineens kabbelen en kwam het nergens meer toe. Wat zijn langzame gedachtegangen en herhalende zinnen als er niet iets van een conclusie gloort? Tijdverspilling...? Het zelfstandig leesbaar van de voorgaande recensie verdient meer dan een korrel zout.

Roman waarin de Spanjaard Deza betrokken raakt bij een Engelse contra-spionage dienst (onderdeel van MI6), opgericht in WO II om Duitse infiltranten te ontmaskeren. Een vriend uit de tijd dat hij doceerde aan het All Souls College in Oxford is de respectable Wheeler, hoogleraar in ruste. Deze maakt hem ervan bewust dat hij de gave heeft te kunnen voorspellen wie loyaal blijft en wie zich als verrader zal ontpoppen. Javier Marias (Madrid, 1951) behoort tot de toonaangevende hedendaagse Spaanse romanschrijvers sinds de publicatie van met name 'Aller zielen' en 'Een hart zo blank'. De roman is het -zelfstandig leesbare- eerste deel van de romantrilogie 'Jouw gezicht morgen', met als volgende delen 'Dans en droom' en 'Gif en schaduw van afscheid'.
Vond deze roman tegen vallen. Het originele gegeven wordt in een woordenbrij gesmoord. Of mijn verwachting was te hoog... ( )