Onze site gebruikt cookies om diensten te leveren, prestaties te verbeteren, voor analyse en (indien je niet ingelogd bent) voor advertenties. Door LibraryThing te gebruiken erken je dat je onze Servicevoorwaarden en Privacybeleid gelezen en begrepen hebt. Je gebruik van de site en diensten is onderhevig aan dit beleid en deze voorwaarden.
Davies bespreekt enkele Europese grootmachten die in vergetelheid zijn geraakt, zoals Aragon, Bourgondië en Etrurië. Hij beschrijft eerst de locaties zoals we ze nu kennen, daarna de verdwenen koninkrijken en gaat ten slotte na in hoeverre de herinnering aan dat rijk bewaard is gebleven.
Norman Davies verraste me meer dan 20 jaar geleden met zijn fenomenale “Europe. A History”, een dikke turf die de grote verdienste had voor het eerst de Oost-Europese geschiedenis op gelijke voet te behandelen met die van de overbekende West-Europese. Davies is daarna dikke turven blijven produceren, en ook deze “Vanished Kingdoms” is een echte deurstopper. De insteek is dit keer het verhaal van koninkrijken en staten die in de loop van de geschiedenis al of niet abrupt aan hun einde zijn gekomen. Daar zijn voor mij heel bekende bij, zoals de Bourgondische landen, het Byzantijnse rijk, Pruisen of de USSR, maar toch ook een groot aantal veel minder bekende, zoals het schimmige Alt Clud-rijk in het huidige Schotland, het koninkrijk Aragon in Noord-Spanje en het grote Pools-Litouwse Rijk; het was leuk om daar meer over te vernemen. Andermaal staat het boek bol van de feitjes en weetjes en bijsturingen van de gangbare historiografische inzichten, waarbij Davies uiteraard put uit zijn enorme eruditie en zijn kritische zin op alle mogelijke dingen loslaat. Het valt trouwens weer op hoe zijn voorliefde naar Oost-Europa weer opduikt: maar liefst 7 van de 15 behandelde rijken en staatjes komen uit die regio en Davies doet erg zijn best om onze (West-Europees gekleurde) visie op Oostelijk Europa in positieve zin bij te kleuren (opvallend is zijn relativering van het militarisme van Pruisen en het antisemitisme van de Polen). Erg interessant allemaal die onuitputtelijke verhalen met voortdurend wisselende lotgevallen, maar op sommige momenten loopt Davies’ verhaal toch enigszins vast, bijvoorbeeld in de wirwar van dynastieke twisten; dit is dus echt geen boek voor even tussendoor. Je kan ook meer conceptuele kritiek geven op dit boek, en dan vooral over de selectie die hij gemaakt heeft, maar daarvoor verwijs ik naar mijn History-account op Goodreads: https://www.goodreads.com/review/show/2558022646. Maar laten we niet kniezen: Davies is er toch weer in geslaagd een erg gevuld maar toch nog redelijk leesbaar (in kleine porties) en uitermate interessant boek van te maken, waarin vooral de boodschap centraal staat: niks is voor eeuwig, geen enkele staat heeft het eeuwige leven. Dat lijkt een evidentie, maar de historische realiteit toont duidelijk aan dat de meeste politici en staatslui zich daar niet echt van bewust zijn. ( )
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
I'r anghofiedig Dla tych, o których historycy przeważnie zapominają
I'r anghofiedig
For those whom historians tend to forget
Eerste woorden
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
(from Introduction)
All my life, I have been intrigued by the gap between appearances and reality. Things are never quite what they seem. I was born a subject of the British Empire, abd as a child, read in my Children's Encyclopaedia that 'our empire' was one 'on which the sun never set'.
Citaten
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
All the nations that have ever lived have left their footsteps in the sand. The traces fade with every tide, the echoes grow faint, the images are fractured, the human material is atomized and recycled. But if we know where to look, there is always a remnant, a remainder, an irreducible residue. (p.393)
Laatste woorden
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
Men are we, and must grieve when even the Shade Of that which once was great is passed away.
Davies bespreekt enkele Europese grootmachten die in vergetelheid zijn geraakt, zoals Aragon, Bourgondië en Etrurië. Hij beschrijft eerst de locaties zoals we ze nu kennen, daarna de verdwenen koninkrijken en gaat ten slotte na in hoeverre de herinnering aan dat rijk bewaard is gebleven.
Google Books — Bezig met laden...
(3.77)
3
Andermaal staat het boek bol van de feitjes en weetjes en bijsturingen van de gangbare historiografische inzichten, waarbij Davies uiteraard put uit zijn enorme eruditie en zijn kritische zin op alle mogelijke dingen loslaat. Het valt trouwens weer op hoe zijn voorliefde naar Oost-Europa weer opduikt: maar liefst 7 van de 15 behandelde rijken en staatjes komen uit die regio en Davies doet erg zijn best om onze (West-Europees gekleurde) visie op Oostelijk Europa in positieve zin bij te kleuren (opvallend is zijn relativering van het militarisme van Pruisen en het antisemitisme van de Polen). Erg interessant allemaal die onuitputtelijke verhalen met voortdurend wisselende lotgevallen, maar op sommige momenten loopt Davies’ verhaal toch enigszins vast, bijvoorbeeld in de wirwar van dynastieke twisten; dit is dus echt geen boek voor even tussendoor. Je kan ook meer conceptuele kritiek geven op dit boek, en dan vooral over de selectie die hij gemaakt heeft, maar daarvoor verwijs ik naar mijn History-account op Goodreads: https://www.goodreads.com/review/show/2558022646.
Maar laten we niet kniezen: Davies is er toch weer in geslaagd een erg gevuld maar toch nog redelijk leesbaar (in kleine porties) en uitermate interessant boek van te maken, waarin vooral de boodschap centraal staat: niks is voor eeuwig, geen enkele staat heeft het eeuwige leven. Dat lijkt een evidentie, maar de historische realiteit toont duidelijk aan dat de meeste politici en staatslui zich daar niet echt van bewust zijn. (